Fajne barwione brzegi książki. A historia miejscami trochę się pląta. Mamy częste przeskakiwanie między różnymi wydarzeniami i postaciami. Ale nie jest tak że nie można się połapać. Jednak pierwszy tom lepszy.

Fajne barwione brzegi książki. A historia miejscami trochę się pląta. Mamy częste przeskakiwanie między różnymi wydarzeniami i postaciami. Ale nie jest tak że nie można się połapać. Jednak pierwszy tom lepszy.

Nona, Nona i jeszcze raz Nona. Co ta bohaterka wyprawia, to mi się w głowie nie mieści. Nawet w I tom nie byłam chyba tak mocno wciągnięta jak w ten drugi. Wprost nie mogłam się oderwać od lektury. Spiski, podstępy, misje, a przy tym doskonale wykreowani bohaterowie, do których człowiek przywiązuje się całym serduchem.

Nona, Nona i jeszcze raz Nona. Co ta bohaterka wyprawia, to mi się w głowie nie mieści. Nawet w I tom nie byłam chyba tak mocno wciągnięta jak w ten drugi. Wprost nie mogłam się oderwać od lektury. Spiski, podstępy, misje, a przy tym doskonale wykreowani bohaterowie, do których człowiek przywiązuje się całym serduchem.

Lepsza od pierwszej części. Dzieje się sporo przez cały czas i już nie tak jednowątkowo jak w Czerwonej Siostrze. Czyta się bardzo szybko i nie chce się odchodzić od tej książki.

Lepsza od pierwszej części. Dzieje się sporo przez cały czas i już nie tak jednowątkowo jak w Czerwonej Siostrze. Czyta się bardzo szybko i nie chce się odchodzić od tej książki.

Nona przeszła do Klasy Mistycznej, gdzie poznała kolejne swoje nemezis – Joeli Namsis. Szlachcianka potrafi władać nićmi prawie tak dobrze, jak zmarła przyjaciółka Nony – Hessa. Joeli robi wszystko co w jej mocy, aby „wieśniaczka” została wydalona z klasztoru: prowokuje ją do bójki, po której dodatkowo tworzy sobie siniaki na szyi, podpuszcza ją do wyruszenia do poklasztornych jaskiń, w których rozłożyła nici, informujące ją o jakimkolwiek ruchu, a następnie informacje te przekazuje Ksieni, w dogodnym dla siebie momencie. Nona musi bardzo na siebie uważać i na swoje zachowanie, niestety Kreot jej w tym nie pomaga.

Równolegle toczy się polityczna walka Sherzal o przejęcie klasztoru. Przysyła ona inkwizycję, na czele z bratem Pelterem, który siedzi w kieszeni siostry cesarza. Inkwizycja ma zadanie doszukać się herezji w murach szkoły, tak, aby móc postawić Ksieni przed sądem inkwizycji.

Czy Nona utrzyma się w klasztorze, pomimo ciągłych podszeptów i ciągłego gniewu? Czy Sherzal postawi na swoim i Ksieni zostanie skazana?

Mistrzowskie prowadzenie akcji. Zwroty akcji są tak dramatyczne, że aż chciało się czytać. Malwersacje Sherzal oraz poczynione przygotowania Ksieni, o których dowiadujemy się w dopiero w kluczowych momentach zostały rozplanowane z mistrzowską precyzją. Wprowadzenie podziału w historii na losy Nony i losy Ksieni, po to, żeby na koniec je spleść razem w spektakularny zakończeniu tylko podkreśla pomysłowość autora.

Nie ma co czekać, tom trzeci wzywa :)

Nona przeszła do Klasy Mistycznej, gdzie poznała kolejne swoje nemezis – Joeli Namsis. Szlachcianka potrafi władać nićmi prawie tak dobrze, jak zmarła przyjaciółka Nony – Hessa. Joeli robi wszystko co w jej mocy, aby „wieśniaczka” została wydalona z klasztoru: prowokuje ją do bójki, po której dodatkowo tworzy sobie siniaki na szyi, podpuszcza ją do wyruszenia do...

Całkiem okey, ale mylą mi się bohaterki i jak na chwilę się wyłączę to zdarza się, że potem nie wiem o co chodzi. Nie wiem też do czego dążą bohaterowie, tym samym cała seria. Raczej nie będzie to moja ulubiona trylogia.

Całkiem okey, ale mylą mi się bohaterki i jak na chwilę się wyłączę to zdarza się, że potem nie wiem o co chodzi. Nie wiem też do czego dążą bohaterowie, tym samym cała seria. Raczej nie będzie to moja ulubiona trylogia.

Dzisiaj mam dla was recenzję jednej z najbardziej kontrowersyjnych powieści, jaką miałam okazję przeczytać w ostatnim czasie. Przedstawiam wam "Szara siostra" autorstwa niezwykle utalentowanego Marka Lawrence'a. Przygotujcie się na burzę emocji!

Zanim przejdziemy do meritum, pozwólcie mi napisać kilka słów o samym autorze. Mark Lawrence jest z pewnością mistrzem w kreowaniu mrocznych i brutalnych światów, a jego styl pisania nie pozostawia czytelnika obojętnym.

Fabuła tej powieści skrywa w sobie ogromny potencjał. Przenosi nas do świata, w którym klasztor to miejsce, gdzie uczy się nie tylko pobożności, ale również sztuki walki. Nasza główna bohaterka, Nona Grey, jest postacią zdecydowanie wyróżniającą się spośród innych. Jej determinacja i siła charakteru czynią z niej niezapomnianą postać. Lawrence pozwala nam poznać świat, w którym Nona walczy o przetrwanie i odkrywa tajemnice, które wywracają jej dotychczasowe życie do góry nogami.

Jednakże, nie wszystko w tej powieści jest tak różowe jak witraż w klasztornym kościele. Przejdźmy teraz do minusów, które przyczyniły się do mojej oceny 5/10.

Po pierwsze, brutalność. "Szara siostra" jest książką dla tych, którzy potrafią znieść ostre i brutalne sceny. Czytelnicy o wrażliwych żołądkach mogą czuć się nieswojo przy niektórych opisach przemocy.

Kolejnym aspektem, który wpłynął na moją ocenę, jest tempo narracji. W pierwszej części powieści, akcja może wydawać się nieco ociężała i potrzebuje cierpliwości, aby dotrzeć do momentów, które naprawdę wciągają czytelnika.

Chciałabym również zwrócić uwagę na niektóre postacie drugoplanowe. Niestety, nie otrzymały one takiego samego stopnia rozwoju, co główna bohaterka. To sprawia, że niektóre z nich wydają się płaskie i niezbyt interesujące.

Nie mogę również pominąć faktu, że wprowadzenie do świata "Szarej siostry" jest dość zagmatwane. Czytelnik musi poświęcić nieco czasu i wysiłku, aby zrozumieć wszystkie elementy tej historii.

Na koniec, chciałabym zaznaczyć, że "Szara siostra" nie jest książką dla każdego. Jeśli szukasz lekkiej i beztroskiej rozrywki, to prawdopodobnie nie jest to lektura dla ciebie. Powieść ta wymaga otwartego umysłu i gotowości na wchłonięcie mrocznej atmosfery, jaką stworzył Lawrence.

Podsumowując, "Szara siostra" to powieść pełna sprzeczności. Mimo ciekawej fabuły i niezapomnianej głównej bohaterki, nie mogę przejść nad jej wadami obojętnie. Dla mnie ocena 5/10 odzwierciedla moje mieszane uczucia po przeczytaniu tej książki.

Dzisiaj mam dla was recenzję jednej z najbardziej kontrowersyjnych powieści, jaką miałam okazję przeczytać w ostatnim czasie. Przedstawiam wam "Szara siostra" autorstwa niezwykle utalentowanego Marka Lawrence'a. Przygotujcie się na burzę emocji!

Zanim przejdziemy do meritum, pozwólcie mi napisać kilka słów o samym autorze. Mark Lawrence jest z pewnością mistrzem w...

Nadal całkiem fajna seria, ale nadal podtrzymuję, że nie jest to na pewno wybitne fantasy. Często nic się nie dzieje a dodatkowo autor nie zawsze wszystko tłumaczy.

Nadal całkiem fajna seria, ale nadal podtrzymuję, że nie jest to na pewno wybitne fantasy. Często nic się nie dzieje a dodatkowo autor nie zawsze wszystko tłumaczy.

Drugi tom żeńskiego-postapo-Harrego Pottera nawet lepszy niż pierwszy.

Drugi tom żeńskiego-postapo-Harrego Pottera nawet lepszy niż pierwszy.

Jeśli szukacie literatury najwyższych lotów, to chyba zły adres. Jeśli interesuje was książka wciągająca jak bagno, z ciekawym pomysłem na magię i świat- świetny wybór. Mamy tu bohaterów wyraźnie złych i bezsprzecznie dobrych, jak również cały zestaw postaci o różnych odcieniach szarości, w dodatku autor potrafi zaskoczyć w tym temacie. Może nie za często, gdyż pewnie zmiany są dość przewidywalne, ale nie mogę powiedzieć, że postacie są jednowymiarowe.
Ogromnych fabularnych zaskoczeń nie ma, chociaż nie jest płasko i nudno. Kiedy już akcja rusza na dobre, to ciężko się oderwać, dzięki czemu łatwo przymknąć oko na niektóre niedociągnięcia. Mamy tu powielony pomysł z pierwszej części, tym razem z doroślejszymi bohaterami, dowiadujemy się więcej o świecie poza klasztorem, również magię poznajemy nieco lepiej. Niby znów to samo, a jednak inaczej i interesująco na tyle, żebym z chęcią czytała.
Zdecydowanie sięgnę po kolejną część, nie oczekując fajerwerków, tylko wciągającej rozrywki.

Ogromny plus za podsumowanie pierwszej części na samym początku, to powinna być norma w podobnych cyklach. I tasiemkę. Uwielbiam książki z tasiemkami, ponieważ przy nich nie muszę zastanawiać się, jakim cudem ZNOWU zgubiłam zakładkę.

Jeśli szukacie literatury najwyższych lotów, to chyba zły adres. Jeśli interesuje was książka wciągająca jak bagno, z ciekawym pomysłem na magię i świat- świetny wybór. Mamy tu bohaterów wyraźnie złych i bezsprzecznie dobrych, jak również cały zestaw postaci o różnych odcieniach szarości, w dodatku autor potrafi zaskoczyć w tym temacie. Może nie za często, gdyż pewnie...

Trochę ciekawsza od poprzedniej części, ale na minus trochę, że nie ma wątku romantycznego. Poza tym nadal mam problem tym, że niektóre rzeczy po prostu są, ale autor nam nic nie tłumaczy. Niektóre sytuacje czy umiejętności nie miały sensownego uzasadnienia. Ale jest w porządku. W tym tomie pojawia się kilka ciekawych wątków.

Trochę ciekawsza od poprzedniej części, ale na minus trochę, że nie ma wątku romantycznego. Poza tym nadal mam problem tym, że niektóre rzeczy po prostu są, ale autor nam nic nie tłumaczy. Niektóre sytuacje czy umiejętności nie miały sensownego uzasadnienia. Ale jest w porządku. W tym tomie pojawia się kilka ciekawych wątków.