Świetna, wciągająca książka opisująca dorastanie i życie w favelach Rio de Janerio. Rodziny się nie wybiera, tak jak i miejsca urodzenia, bywają takie, które przygniatają do ziemi niemal od pierwszych dni na ziemi. Bieda, brak szans na edukację, niemożność wyrwania się do lepszego życia, to wszystko mogło być przeznaczeniem Mauricio Hory. Miał determinację i odrobinę szczęścia, dzięki którym udało mu się przerobić swoją słabość na atut. Dzięki jego fotografiom o slumsach w Brazylii usłyszał świat, a jemu udało się przywrócić odrobinę godności swoim sąsiadom i znajomym.
Komiks ma nietypową grafikę, wszystkie obrazki toną w czerni. Początkowo miałam problem z rozróżnieniem postaci, jednak z czasem historia stała się tak wciągająca, że przestało mieć to znaczenie. Polecam.

Świetna, wciągająca książka opisująca dorastanie i życie w favelach Rio de Janerio. Rodziny się nie wybiera, tak jak i miejsca urodzenia, bywają takie, które przygniatają do ziemi niemal od pierwszych dni na ziemi. Bieda, brak szans na edukację, niemożność wyrwania się do lepszego życia, to wszystko mogło być przeznaczeniem Mauricio Hory. Miał determinację i odrobinę...

Dość nijakie. Doceniam ambicje pokazania faveli, ale nie dowiedziałem się niczego nowego. No może trochę o historii. Ale reszta to typowy obrazek znany z popkultury.
Plus graficznie dobre na moment jako ciekawostka, ale jako całość się nie broni - nieczytelne i nie pokazujące barwnego (i w wieku wypadkach przygnebiajacego) folkloru tamtego miejsca.

Już zdjęcia na końcu dużo ciekawsze i więcej pokazują. Chętnie bym taki album obejrzał.

Dość nijakie. Doceniam ambicje pokazania faveli, ale nie dowiedziałem się niczego nowego. No może trochę o historii. Ale reszta to typowy obrazek znany z popkultury.
Plus graficznie dobre na moment jako ciekawostka, ale jako całość się nie broni - nieczytelne i nie pokazujące barwnego (i w wieku wypadkach przygnebiajacego) folkloru tamtego miejsca.

Już zdjęcia na końcu...

Zostało mi polecone, żeby najpierw przeczytać "Olimpo tropical", bo gdy zamienię kolejność to Olimpo może mi się wydawać słabe. A ja mam dokładnie odwrotne uczucia. Ten komiks, mimo ciekawej, mało spotykanej formy czarno-białych wycinanek, nie przypadł mi do gustu. Technika ta sprawiła, że przez brak wyrazistych cech postaci, często po dialogach musiałam się domyślać, jaka postać je wypowiada, co było dość męczące. Do połowy ciekawa historia dzielnicy, potem część o fotografii- bardzo przeciętna. Chyba autor chciał spełnić jakieś swoje ambicje opisu życiorysu, ale ja tego nie kupuję.

Zostało mi polecone, żeby najpierw przeczytać "Olimpo tropical", bo gdy zamienię kolejność to Olimpo może mi się wydawać słabe. A ja mam dokładnie odwrotne uczucia. Ten komiks, mimo ciekawej, mało spotykanej formy czarno-białych wycinanek, nie przypadł mi do gustu. Technika ta sprawiła, że przez brak wyrazistych cech postaci, często po dialogach musiałam się domyślać, jaka...

"Favela w kadrze" to kapitalna opowieść o życiu w biednej dzielnicy na wzgórzu Favela (Rio). Całość, zrobiona w prześlicznej technice na wzór czarno-białych wycinanek, składa się na jeden z bardziej poruszających komiksów, jakie czytałem. Dosyć niszowe (jeszcze) wydawnictwo Mandioca stawia na nieznanych u nas autorów z Ameryki Południowej, a więc gratka spora. Czytałem, a w tle leciała świetna muzyka (wspomnianego zresztą w treści) Egberto Gismontiego. Poleca się.

"Favela w kadrze" to kapitalna opowieść o życiu w biednej dzielnicy na wzgórzu Favela (Rio). Całość, zrobiona w prześlicznej technice na wzór czarno-białych wycinanek, składa się na jeden z bardziej poruszających komiksów, jakie czytałem. Dosyć niszowe (jeszcze) wydawnictwo Mandioca stawia na nieznanych u nas autorów z Ameryki Południowej, a więc gratka spora. Czytałem, a w...

Świeże, bo nie z perspektywy inteligenta. Nie ma w tekście elokwencji, brzmi faktycznie jak opowieść jakiegoś wujka, który wychowywał się w trudnych warunkach. Fascynujące tło faveli, bardziej niż historia najbliższej rodziny, która nie wykracza obserwacjami ponad inne biografie.

Najbardziej wadliwe jest tłumaczenie i nie muszę znać oryginału, by to zauważyć. Do brazylijskiej rzeczywistości lat 70-tych wprowadza takie słownictwo jak "pewka" i inne młodzieżowe twory polskie XXI wieku.

Nie jestem też fanem rysunkowego stylu, który sam w sobie jest ciekawy, ale nie przy tak dużej zabawie perspektywą - kadry są ciasno wyładowane i okazjonalnie mało czytelne.

Świeże, bo nie z perspektywy inteligenta. Nie ma w tekście elokwencji, brzmi faktycznie jak opowieść jakiegoś wujka, który wychowywał się w trudnych warunkach. Fascynujące tło faveli, bardziej niż historia najbliższej rodziny, która nie wykracza obserwacjami ponad inne biografie.

Najbardziej wadliwe jest tłumaczenie i nie muszę znać oryginału, by to zauważyć. Do...