Ta książka to zbiór felietonów, publikowanych na ramach "Kultury Liberalnej". Choć właściwie zaintrygował mnie temat dżender, to dostajemy solidną dawkę całkiem różnych tematów, światopoglądowo kontrowersyjnych.

To wcale nie znaczy, że osoba o skrajnie różnych przekonaniach nie wyniesie nic pożytecznego z tej pozycji, gdyż jak już wspomniano autorka nakreśla temat, zagrożenia, czasem sytuację w naszym kraju (dotyczącą służby zdrowia, czy aborcji). Choć przebija się stanowisko liberalne, nie możemy zapomnieć, że istotą felietonów jest właśnie wyrażenie opinii autora. Jednakże tutaj nie ma miejsca na kłótnie i ostentacyjne stwierdzenie: "nie zgadzam się, więc nie czytam". Zastanawianie się nad danymi tematami jest na tyle ile można odległe od określenia zdecydowanej strony w sporze.

Niezwykle pobudzająca intelektualnie, przez wzgląd na poruszany cały zakres tematów "na topie", w których przodują etycy, bioetycy. Jednak pokazuje nam to, że tak naprawdę wszystkie tematy związane są pośrednio oraz bezpośrednio z naszym życiem i warto rozeznać się, aby mieć jakąkolwiek wiedzę o świecie, w którym żyjemy, w którym przyjdą nowe wydarzenia, rzeczy, co do których będziemy musieli w końcu zająć stanowisko.

Ta książka to zbiór felietonów, publikowanych na ramach "Kultury Liberalnej". Choć właściwie zaintrygował mnie temat dżender, to dostajemy solidną dawkę całkiem różnych tematów, światopoglądowo kontrowersyjnych.

To wcale nie znaczy, że osoba o skrajnie różnych przekonaniach nie wyniesie nic pożytecznego z tej pozycji, gdyż jak już wspomniano autorka nakreśla temat,...

Po mądre warto sięgać.

Z uwagi na deficyt mądrych zdań, osób czy rozmów w sferze publicznej, koniecznym jest sięganie po książki. To sprawdzona od wieków forma przekazywania myśli, która na autorze wymusza precyzowanie swojego wywody, jak również posiłkowanie się przykładami lub też racjami. Tym samym z większą ochotą zabrałem się za lekturę felietonów Emilii Kaczmarek o prowokującym tytule „Co to właściwie jest ten dżender?”. Naturalnie, pisząc „prowokującym”, mam na myśli to, że dla części społeczeństwa samo hasło „dżender” będzie pobudzało do szybkostrzelnych myśli i napaści na autorkę.

Niepotrzebnie, gdyż Pani Kaczmarek opisuje (a nie zajmuje stanowisko) sprawy z szeroko pojętego światopoglądu czy też społecznego zainteresowania. Mamy więc „śmierć”, „narodziny”, „wolność” oraz wszystko to co ważne, etyczne oraz często powierzchownie traktowane w mediach, internecie czy prasie. Fakt, że teksty są zwarte, nie przesądza o ich wartości. Są przede wszystkim otwarte. Otwarte na inne stanowisko, skłaniające do rozmowy (!),a także wpływające na utarte schematy myślowe (w tym moje własne). Korzystajmy z mądrości.

Inne: http://www.nowamuzyka.pl/author/jaroslawszczesny/

Po mądre warto sięgać.

Z uwagi na deficyt mądrych zdań, osób czy rozmów w sferze publicznej, koniecznym jest sięganie po książki. To sprawdzona od wieków forma przekazywania myśli, która na autorze wymusza precyzowanie swojego wywody, jak również posiłkowanie się przykładami lub też racjami. Tym samym z większą ochotą zabrałem się za lekturę felietonów Emilii Kaczmarek o...