uwielbiam Amy Harmon i jej ksiązki, zawsze szarpią za serce, jednak tutaj coś nie pykło do końca.... nie mogłam za bardzo wczuć się w historię bohaterów.

uwielbiam Amy Harmon i jej ksiązki, zawsze szarpią za serce, jednak tutaj coś nie pykło do końca.... nie mogłam za bardzo wczuć się w historię bohaterów.

Czytając tę książkę nie miałam pojęcia, że jest ona o doktorze Noah, psychologu, który pojawia się w Prawie Mojżesza! Prawo Mojżesza czytałam z rok temu i dopiero wtedy, gdy przeczytałam imię Mojżesz i zrozumiałam w jakiej sytuacji się znajduję, wtedy połączyłam wątki! Przypomniałam sobie sytuację z Prawa Mojżesza, która zaistniała i w tamtej książce i tutaj. Jednak te historie się nie łączą, więc bez problemu można czytać tę książkę jak i Prawo Mojżesza. Ale przyznam, to była dla mnie miła niespodzianka.

Poznajemy historię trójki przyjaciół: Mercedes, Cory i Noah. Książka jest napisana raz w czasie teraźniejszym raz w czasie przeszłym. Przyznam szczerze, że na początku przeszłość czytałam z wielkim zaciekawieniem. I mimo że potem w głąb książki również przeszłość jest ciekawa, to jednak trochę je omijałam. Bo ta książka jest strasznie długa. Albo mi się tak dłużyła, nie wiem ale ciężko mi się ją czytało, mimo że jest piękna. Jednak też myślę, że jej chyba nie rozumiem i w sumie tak jakby była o niczym, chociaż była o wszystkim.

Tak naprawdę przyjaźń tej trójki była niesamowicie piękna i co najważniejsze silna i długa. Przyjaźnią się całe życie i nie wyobrażają sobie życia bez siebie nawzajem. Noah poślubił Corę. Mercedes została niby na uboczy, jednak ta trójka cały czas się przyjaźniła, ale wiadomo jak to jest gry w trójkę jesteście przyjaciółmi i dwójka się ze sobą żeni. Historia Cory jest trudna i mnie przejęła. Popełniła samobójstwo i teraz wszyscy jej bliscy cierpią z tego powodu. Ich przyjaciółka zrobiła takie coś. Czy w czymś zawinili, czy mogli pomóc? Cora była piękną dziewczyną, lecz zawsze nie pewną siebie. Porównywała siebie do innych, szczególnie do Mercedes, która była meksykanką, miała piękną skórę, wygląd, była zawsze zadbana i miała zawsze makijaż, bo to też była jej wizytówka w pracy. Gdy Mercedes czegoś chciała, Cora również. Cora powiedzmy, że zazdrościła, jednak ich przyjaźń była piękna i nie wpłynęło to na nich w żaden sposób. Byli dla siebie wszyscy w najgorszych chwilach i zawsze mogli sobie ufać.

Cora zostawiła Noah z córeczką Gią. I ta córeczka była taka słodka. Cała książka opiera się na ogromnej żałobie i Noah i Mercedes. Oboje przechodzą ją inaczej; Mercedes przeżywa to głęboko w sercu, nie pokazując nawet łez, Noah zaś odwrotnie, po nim to widać. Mercedes pomaga w Noah i Gii ze wszystkim. Kocha ich, wiadomo, Noah ze względu na przyjaźń i córeczkę Noah i Cory, no bo to córka ich przyjaciół. Gia jest niczego nie świadoma co się w okół dzieje, bo ma 1/2 latka na przestrzeni książki. I to by niby była na tyle. Gdyby nie to, że w tej książce każdy ma swoją historię. Historia opiera się nie tylko na tej dwójce przyjaciół, którzy zostali. Jest historia Cuddy'iego, bezdomnego/wariata. Historia ojca Cory, weterana. I innych. Ta książka jest tajemnicza i też w pewnym momencie doszedł taki pyci, malutki kryminał, bo coś się dzieje ze współpracownikiem Mercedes. Polubiłam ten wątek, chociaż nie wiem czy trochę nie przesadzony, ale w życiu jest wszystko możliwe.

Ta książka ma w sobie wiele uczuć. Żałoba, smutek, ale i miłość, która jest niedostępna... ale i taka do której za wszelką cenę nie chcesz się przyznać, żeby nie utracić tego co już masz. Tak naprawdę nie wiem co myśleć o tej książce. Była głęboka i myślę, że powinnam inaczej ją odebrać, bo widziałam recenzje innych i miała na nich niesamowity wpływ. Ja byłam trochę obojętna, dłużyły mi się opisy, ale to może dlatego, że ten temat na początku mi się wydawał nudny, jednak potem było lepiej mi czytać. Bo ta książka jest piękna, ja to wiem, jednak to nie taka książka, którą bym bardzo zapamiętała. Bo na mnie nie wpłynęła aż tak. Ale jest piękna. I widzę, że wszystko co teraz napisałam jest sprzeczne haha, ale też takie są moje odczucia, więc z tm was zostawiam. :)

Czytając tę książkę nie miałam pojęcia, że jest ona o doktorze Noah, psychologu, który pojawia się w Prawie Mojżesza! Prawo Mojżesza czytałam z rok temu i dopiero wtedy, gdy przeczytałam imię Mojżesz i zrozumiałam w jakiej sytuacji się znajduję, wtedy połączyłam wątki! Przypomniałam sobie sytuację z Prawa Mojżesza, która zaistniała i w tamtej książce i tutaj. Jednak te...

"In the end, only three things matter. How much you loved, how gently you lived, and how gracefully you let go of things not meant for you."

"The Smallest Part" najnowsza powieść Amy Harmon jest chyba jej najbardziej wypromowaną do tej pory powieścią. Już miesiące przed premierą było dużo gadania, zapowiadania, zachwycania itd. itd. Piękna okładka, naprawdę fantastyczna, do tego w roli głównej pomniejsza postać z powieści "Prawo Mojżesza" naprawdę trudno mi byłoby znaleźć dzień kiedy gdzieś nie przemknęła mi jakaś wzmianka o "The Smallest Part" na portalach społecznościowych. Momentami było to wręcz przytłaczające, więc miałam naprawdę duże oczekiwania. No i cóż... ksiązka jak to spod ręki Amy Harmon - pięknie lirycznie skomponowna, co naprawdę uwialbiam w jej wykonaniu. Cudowne postacie, dobroć z głebi serca płynąca... naprawdę dobrze jest przeczytać coś tego pokroju od czasu do czasu, bo mozna odzyskać wiarę w człowieczeństwo. Natomiast fabuła... coś mi w niej brakowało. Nie wiem co do końca, ale wydaje mi się niekompletna. Żałowałam, że Noah nie walczył o Mer, nie do końca pojmuję dlaczego (z jego punktu widzenia),ale rozumiem o co chodziło autorce. Nie podobało mi się co zrobiła z Caddym - jeden paranormal w fabule wystarczy i to był moment, kiedy przerwacałam oczami - naprawdę, trudno było mi tego nie robić. Pod koniec było też za słodko. Troszeczkę przesadziła moim zdaniem Harmon z sklejaniem wszystkiego w całość. Nie wzruszyłam się tak jak oczekiwałam... ale i tak czytało mi się tę powieść bardzo dobrze. Polecam szczególnie fanom autorki.

"In the end, only three things matter. How much you loved, how gently you lived, and how gracefully you let go of things not meant for you."

"The Smallest Part" najnowsza powieść Amy Harmon jest chyba jej najbardziej wypromowaną do tej pory powieścią. Już miesiące przed premierą było dużo gadania, zapowiadania, zachwycania itd. itd. Piękna okładka, naprawdę fantastyczna,...