Od samego początku gdy skończyłam czytać Co zdarzyło się w Lake Falls nie mogłam się doczekać aż przeczytam kolejny tom. Nie rozczarowałam się. Czasami bywa, że kolejne tomy jakiej serii są banalne, jednakże nie tym razem. Byłam bardzo zachwycona pierwszą częścią i tak samo tą. Najbardziej pochłaniałam czytając zapiski z kroniki wampirów. Przedstawiały one jak powstał pierwszy wampir czyli El’lara. Autor bardzo tym mnie zadziwił. Myślałam, iż bardziej postawi on na historię wampira, który kiedyś za ludzkiego życia był draniem, mordercą. Ku mojemu jednak zdziwieniu przedstawił on jego jako dobrego wręcz wrażliwego mężczyznę, który nieszczęśliwie się zakochał się w żonie własnego brata. Jak stał się on wampirem? Nie zdradzę wam tego. Mogę tylko napisać, że byłam bardzo zaskoczona. Kroniki wampirów nie mieszają się z czytaniem życia Vic i jej losów.

Poznajemy nowych bohaterów drugoplanowych. Historia toczy się wokół ucieczki bohaterów ale na szczęście nie nudzi to, gdyż za każdym razem dostrzegamy coś nowego. W książce nie było wszystkiego nadmiernie dzięki czemu nie miałam wrażenia iż ta cała historia mnie przytłacza. Pisarz pomału, malutkimi kroczkami zbliża się do finału tej historii. Czuje, że kolejna część będzie tym finałowym elementem wyjaśnienia naszych wątpliwości.

Muszę tylko przyznać, że niekiedy Vic bardzo mnie irytowała tak samo jak w pierwszej części. Rozumiem, że została bardzo zraniona kiedyś przez mężczyznę ale nie musiała zachowywać się jak rozkapryszone dziecko i odrzucać Jonathana, który zawsze był na jej skinienie. I fakt iż tłumaczy się, że robi to dlatego bo boi się o jego życie…(Nie skomentuję tego) Gdyby istniała naprawdę powiedziałabym jej „Kobieto! Zastanów się poważnie czego Ty chcesz raz a porządnie”. Tylko to wzbudzało we mnie w jakiś sposób irytacje zaś wszystko inne było cudownie skomponowane. Czyta się bardzo lekko i szybko. Słownictwo użyte bardzo prostym językiem.

Pomysł autora uważam za bardzo genialny. Napisał coś nowego w dzisiejszej literaturze. Zachwyca on swoją pomysłowością tworzenia krajobrazów oraz opisów sytuacji. Czuć atmosferę akcji całej historii co doprowadza podczas czytania do wrażenia bycia częścią tej książki.
Owszem są wampiry ale nie takie jakie zapewne myślicie. Nie są uwielbianymi kochankami, którzy muchy by nie skrzywdzili. Wręcz przeciwnie, mamy tutaj do czynienia z bestiami z piekła rodem. Jeżeli jest się pochłaniaczem wszystkich historii klasycznych o Nosferatu, to należy i wypadało by sięgnąć po lekturę Artura K. Dormanna. Na pewno przydanie do gustu.

Od samego początku gdy skończyłam czytać Co zdarzyło się w Lake Falls nie mogłam się doczekać aż przeczytam kolejny tom. Nie rozczarowałam się. Czasami bywa, że kolejne tomy jakiej serii są banalne, jednakże nie tym razem. Byłam bardzo zachwycona pierwszą częścią i tak samo tą. Najbardziej pochłaniałam czytając zapiski z kroniki wampirów. Przedstawiały one jak powstał...