Z jednej strony może się wydawać książką banalną, ze względu na formę wydania (książka jest w formie wywiadu) jak i przedstawione treści (podstawowe mechanizmy oraz symptomy predysponujące do uzależnień, z opisem działania podstawowych neuroprzekaźników). Z drugiej strony myślę, że tak często człowiek wpada w życiu codziennym w pułapki przyjemności, że warto zapoznać się z tą książką aby wiedzieć jak ten mechanizm działa oraz finalnie aby próbować w te pułapki nie wpadać albo wpadać w nie z większą świadomością.

Z jednej strony może się wydawać książką banalną, ze względu na formę wydania (książka jest w formie wywiadu) jak i przedstawione treści (podstawowe mechanizmy oraz symptomy predysponujące do uzależnień, z opisem działania podstawowych neuroprzekaźników). Z drugiej strony myślę, że tak często człowiek wpada w życiu codziennym w pułapki przyjemności, że warto zapoznać się z...

Świetna książka, tłumacząca zagrożenia związane z różnymi możliwymi przyjemnościami, bardzo przyjemnie i szybko się czyta, w formie podkręconego językowo wywiadu.

Świetna książka, tłumacząca zagrożenia związane z różnymi możliwymi przyjemnościami, bardzo przyjemnie i szybko się czyta, w formie podkręconego językowo wywiadu.

Najprostsza książka jaką chyba można sobie wyobrazić. Wywiad spisany z psychologiem, nie podparty żadnymi przypisami ani odnośnikami, no bo to wywiad ze znanym z TELEWIZJI PSYCHOLOGIEM. Niewiele treści, za to masa banałów

Najprostsza książka jaką chyba można sobie wyobrazić. Wywiad spisany z psychologiem, nie podparty żadnymi przypisami ani odnośnikami, no bo to wywiad ze znanym z TELEWIZJI PSYCHOLOGIEM. Niewiele treści, za to masa banałów

Mało jest w nowoczesnej mowie słów, które denerwują mnie tak jak "zarządzanie". Okazuje się, że zarządzamy współcześnie wszystkim: ludźmi, pracą, czasem, stresem, ryzykiem, a dzięki książce Roberta Rutkowskiego - także przyjemnościami. Być może niedługo samym zarządzaniem będziemy musieli odpowiednio zarządzać.

Pomijając jednak aspekty irytującej poetyki tej książki - jest to po prostu słabo napisany poradnik, w którym autentycznie ciekawe fragmenty poparte rzetelnymi badaniami mieszają się z boleśnie banalnymi i utrwalającymi stereotypy, a niekiedy wręcz wewnętrznie sprzecznymi "złotymi myślami" i "cennymi radami".

Co gorsza, jeśli ktoś oglądał jakieś wywiady lub wystąpienia pana Roberta, to nie znajdzie w tej książce nic nowego, bowiem powiela ona całymi akapitami myśli wygłaszane chociażby w wywiadzie z Łukaszem Jakóbiakiem (20 m2).

Trudno oprzeć się wrażeniu, że Robert Rutkowski roztacza dookoła siebie aurę raczej celebryckiego coacha i terapeuty "sławnych i bogatych" niż rzetelnego profesjonalistą. Nie wiem, jaki jest w gabinecie, ale jego działalność medialna nie wzbudza we mnie wielkiego entuzjazmu.

Mało jest w nowoczesnej mowie słów, które denerwują mnie tak jak "zarządzanie". Okazuje się, że zarządzamy współcześnie wszystkim: ludźmi, pracą, czasem, stresem, ryzykiem, a dzięki książce Roberta Rutkowskiego - także przyjemnościami. Być może niedługo samym zarządzaniem będziemy musieli odpowiednio zarządzać.

Pomijając jednak aspekty irytującej poetyki tej książki - jest...

Trochę o banałach, ale często tych banałów nie bierzemy do siebie. Uzależnienia i utrata kontroli zdarzają się innym nie nam, więc warto czasem poczytać nieodkrywczą książkę o oczywistościach i odnaleźć w pewnych zachowaniach siebie.

Trochę o banałach, ale często tych banałów nie bierzemy do siebie. Uzależnienia i utrata kontroli zdarzają się innym nie nam, więc warto czasem poczytać nieodkrywczą książkę o oczywistościach i odnaleźć w pewnych zachowaniach siebie.

Książkę czyta się jak dobry artykuł. Z braku laku polecam, ze względu na łatwość przyswajania, aczkolwiek zbyt dużej wartości pozycja wg mnie nie ma

Książkę czyta się jak dobry artykuł. Z braku laku polecam, ze względu na łatwość przyswajania, aczkolwiek zbyt dużej wartości pozycja wg mnie nie ma

Odejmuję gwiazdkę za przemycanie pseudonaukowych bzdur wśród faktów naukowych oraz za delikatnie odczuwalne stawianie samego siebie jako świetlanego przykładu dla zdrowego zrównoważonego życia. Poza tym książka dobra.

Odejmuję gwiazdkę za przemycanie pseudonaukowych bzdur wśród faktów naukowych oraz za delikatnie odczuwalne stawianie samego siebie jako świetlanego przykładu dla zdrowego zrównoważonego życia. Poza tym książka dobra.

Książka napisana w formie wywiadu co w tym wypadku jest słuszną decyzją bo pytania są trafne a odpowiedzi zwięzłe i na temat. Ogólnie bardzo przyjemna lektura która daje czytelnikowi uczucie odpowiedniego wyważenia wszystkich problemów poruszanych przez obu rozmówców. Przykłady z życia zawodowego Pana Rutkowskiego tylko dodają wiarygodności podawanym argumentom oraz tłumaczą dane zagadnienie na rzeczywistym przykładzie.

Polecam tą pozycję każdemu choć trochę zainteresowanemu mechanizmami psychiki.

Książka napisana w formie wywiadu co w tym wypadku jest słuszną decyzją bo pytania są trafne a odpowiedzi zwięzłe i na temat. Ogólnie bardzo przyjemna lektura która daje czytelnikowi uczucie odpowiedniego wyważenia wszystkich problemów poruszanych przez obu rozmówców. Przykłady z życia zawodowego Pana Rutkowskiego tylko dodają wiarygodności podawanym argumentom oraz...

Fajnie sie czyta. Cenię sobie Pana Rutkowskiego, bardzo mądrze mówi i widać że sam wiele w zyciu przeszedł. Głównie omawiają procesy zachodzące w naszym mózgu oraz nasze reakcje, zachowania, przyzwyczajenia i nałogi. Warto poszerzyć wiedze na ten temat ;)

Fajnie sie czyta. Cenię sobie Pana Rutkowskiego, bardzo mądrze mówi i widać że sam wiele w zyciu przeszedł. Głównie omawiają procesy zachodzące w naszym mózgu oraz nasze reakcje, zachowania, przyzwyczajenia i nałogi. Warto poszerzyć wiedze na ten temat ;)

„Większość ludzi goni za przyjemnością w takim pospiechu, że przebiega obok niej…”
Soren Kierkegaard
***
Robert Rutkowski w swojej rozmowie z Ireną Stanisławską rozwija powyższe zdanie, autorstwa Kierkegaarda, do całej książki. Przy pomocy cepa i łopaty w sposób prosty tłumaczy potencjalnemu Czytelnikowi zagrożenia, związane z pędzeniem za przyjemnościami w różnych obszarach życia. Akcent w tej książce nie jest położony na substancje chemiczne tylko na uzależnienia behawioralne. Rutkowski ostrzega przed pułapka przekroczenia granicy, za którą kończy się przyjemność a zaczyna się cierpienie.
Całość książki jest utrzymana w ciepłych tonach, w których interlokutor Pani Stanisławskiej ostrzega, proponuje, ale unika trybu nakazowego. To potencjalny odbiorca powinien sam podjąć decyzję – to jego życie, to jego cele. I tak być powinno, że człowiek jest „kowalem swojego losu”, a rolą innych jest tylko funkcja doradcza i wspierająca.
***
Nie ukrywam, lubię słuchać, bądź czytać, wypowiedzi Roberta Rutkowskiego. Pozbawione są nadmiernego patosu, dydaktycznego tonu prawd ostatecznych. Po ludzku, do ludzi, w oparciu o własne doświadczenia. Po prostu dobrze, bardzo dobrze!

„Większość ludzi goni za przyjemnością w takim pospiechu, że przebiega obok niej…”
Soren Kierkegaard
***
Robert Rutkowski w swojej rozmowie z Ireną Stanisławską rozwija powyższe zdanie, autorstwa Kierkegaarda, do całej książki. Przy pomocy cepa i łopaty w sposób prosty tłumaczy potencjalnemu Czytelnikowi zagrożenia, związane z pędzeniem za przyjemnościami w różnych...