Ojoj.
To ciężki kawałek lektury. Sięgając po Przed Zmierzchem wiedziałam że będą trudne sceny, trudne psychologicznie, trudne z racji traktowania kobiet, ich krzywdy. Ale no kurde! Przecież to nadal Nora Roberts czyli klimat, ciepło i szacunek! To jak to tak?
Ano tak. Są oczywiście nadal te wszystkie elementy, mamy piękną kolorową Montanę, cudownie opisaną, tak że aż się tam chce być. I prawie się jest ;)
Ale mamy też tą mroczną część książki. Bardzo mroczną, trudną i obrzydliwą.
A zarazem ciekawszą.
Losy Alice, czyli ciotki głównej bohaterki to coś uderzającego w najczulsze struny. Jeszcze do momentu gdy akcja była w przeszłości było mi po prostu potwornie jej żal. Ale czasy obecne... Płakałam. Za każdym razem jak pojawiała się w książce, łzy ciurkiem leciały mi z oczu. To co ona przeszła, to jak ona to przeżyła i co się z nią dzieje... Nawet jak teraz to piszę czuję ciepło w oczach.
Jak Nora potrafi opisywać dobre emocje, malować piękne obrazy, tak pokazała, że te wstrętne, chore, też potrafi doskonale.

Oczywiście nie brak tu romansu czy klimatu ciepła rodzinnego. Jest tego sporo i jest to udane. Co prawda może ten romans pierwszoplanowy - Bodine i Callena nie jest szczytem umiejętności autorki ale... Jest miło.

Książka nie jest idealna. Ma wady. Ale trafia do głowy, trafia w odpowiednie nerwy i struny w nas. Warto się zapoznać, polecam ;)

Ojoj.
To ciężki kawałek lektury. Sięgając po Przed Zmierzchem wiedziałam że będą trudne sceny, trudne psychologicznie, trudne z racji traktowania kobiet, ich krzywdy. Ale no kurde! Przecież to nadal Nora Roberts czyli klimat, ciepło i szacunek! To jak to tak?
Ano tak. Są oczywiście nadal te wszystkie elementy, mamy piękną kolorową Montanę, cudownie opisaną, tak że aż się...