Po licznych poleceniach lecących z zagranicznych bookmediów byłam zaintrygowana tą pozycją. Niestety nie urzekła mnie w ogóle, wręcz ją przemęczyłam do końca.

Po licznych poleceniach lecących z zagranicznych bookmediów byłam zaintrygowana tą pozycją. Niestety nie urzekła mnie w ogóle, wręcz ją przemęczyłam do końca.

Co wyróżnia książkę Margaret Rogerson z całego zastępu powieści o fae, którym przewodzi Sarah Maas i Holly Black? Powiedziałabym, że fakt, że da się ją czytać, ale zapewne wiele fanek tych autorek się ze mną nie zgodzi. Tak więc pójdę inną drogą. "An Enchantment of Ravens" to książka ciepła, niczym koc otulający nas w mroźną zimową noc. Napisana pięknym, urokliwym stylem. Niczym źródlana woda opływająca czytelnika, świeża i migocząca w blasku słońca.

I tak, zdecydowanie da się ją czytać.

Rook jest księciem jesiennego dworu, a Isobel, utalentowana malarka, ma stworzyć dla niego portret. Nikt się nie spodziewa, jak wiele kłopotów i problemów to spowoduje i jak wiele o sobie dowiedzą się ci dwoje. Ani jak bardzo to zmieni ich poukładane, choć niekoniecznie szczęśliwe do tej pory życie. Intryga nie jest więc skomplikowana, a akcja nie rwie do przodu niczym spłoszony koń - powiedziałabym jednak, że jest to zaleta powieści. Dzięki poetyckiemu stylowi autorki powoli suniemy wraz z bohaterami przez krainy fae, wtapiamy się w las głębiej i głębiej, a wszystko to, cała ta magia, okraszona jest czarem delikatnym niczym jesienna pajęczyna.

To, w jaki sposób autorka przedstawia zaklęty lud, wpasowuje sie idealnie w moje wyobrażenie o nim. Fea przedstawione w książce są stworzeniami lasu i nocy, a czar ukrywa ich prawdziwą naturę. Są napisane jako marzenie senne każdego śmiertelnika, tylko pozornie doskonałe, naznaczone wiekami życia i mrokiem skrywanych uczuć. I są śmiertelnie niebezpieczne, gdyż każde niesprecyzowane życzenie może uderzyć ze strony, z której najmniej sie tego spodziewasz. Pomijając niezaprzeczalny fakt, że ich moce potrafią o wiele więcej, niż samo spełnianie nierozsądnych życzeń śmiertelników.

"An Enchantment of Ravens" to nie książka dla każdego. Powiedziałabym nawet, że jest ona trochę specyficzna. Nie ma tutaj nagłych zwrotów akcji, nie ma dreszczyku emocji. Jest spokój, który nie mija nawet podczas opisywanych walk czy zmagań z niebezpieczeństwem. Są zaczarowane kręgi, cykady i opadające liście. Jest dużo podróżowania po lesie, podczas której to podróży bohaterowie poznają sie lepiej. Powiedziałabym, że jest to spokojna, wyważona książka, która ma zauroczyć pewien rodzaj czytelnika. Takiego lubiącego poezję, wieczory przy grzanym winie, muzykę folkową i bieganie boso po trawie w czasie deszczu.

Jest to książka do której będę często wracać. Ten spokój, czarowny i delikatny, zauroczył mnie kompletnie. Jedyne co odrobinę dźgało mnie pod skórą, był zbyt szybko rozwinięty wątek uczuciowy - ale sam fakt, że przeczytałam cokolwiek ocierającego sie o romans fantastyczny i - co więcej - podobał mi się on, świadczy o wysokich walorach estetycznych tej powieści. Jeśli wiec jesteś rodzajem czytelnika, który wymieniłam, być może Rook rzuci także na ciebie krucze zaklęcie.

Co wyróżnia książkę Margaret Rogerson z całego zastępu powieści o fae, którym przewodzi Sarah Maas i Holly Black? Powiedziałabym, że fakt, że da się ją czytać, ale zapewne wiele fanek tych autorek się ze mną nie zgodzi. Tak więc pójdę inną drogą. "An Enchantment of Ravens" to książka ciepła, niczym koc otulający nas w mroźną zimową noc. Napisana pięknym, urokliwym stylem....

Historia zdecydowanie przypadnie do gustu fanom Dworów S.J. Maas. Baśniowa kraina, niebezpieczne dla ludzi istoty, magiczne kontrakty i zapłaty, nie zawsze będące tym czym pozornie się wydają i malarka umiejąca przelać na płótno prawdę. Historia miłości zakazanej i potępianej, podróż przez magiczne lasy. Fabuła brnie niestrudzenie, zabiera nas w dziwaczne miejsca pełne niebezpiecznych istot. Z zapartym tchem śledziłam losy młodej Isobel i jej starania, by pozostać przy życiu w jakże niekorzystnej dla śmiertelniczki krainie. Z lekkim rozżaleniem przyjęłam koniec książki i brak kontynuacji zdecydowanie głodna poznania ciągu dalszego perypetii głównych bohaterów. Polecam jako słodko-gorzką, baśniową opowieść fantastyczną.

Historia zdecydowanie przypadnie do gustu fanom Dworów S.J. Maas. Baśniowa kraina, niebezpieczne dla ludzi istoty, magiczne kontrakty i zapłaty, nie zawsze będące tym czym pozornie się wydają i malarka umiejąca przelać na płótno prawdę. Historia miłości zakazanej i potępianej, podróż przez magiczne lasy. Fabuła brnie niestrudzenie, zabiera nas w dziwaczne miejsca pełne...

"Sorcery of Thorns" ("Magia Cierni") jest duuuużo lepsze, ale na tej też się dobrze bawiłam. Przyjemna historia z bardzo ciekawym spojrzeniem na fair folk. ;)

"Sorcery of Thorns" ("Magia Cierni") jest duuuużo lepsze, ale na tej też się dobrze bawiłam. Przyjemna historia z bardzo ciekawym spojrzeniem na fair folk. ;)

“𝙸𝚏 𝚢𝚘𝚞 𝚖𝚞𝚜𝚝 𝚜𝚝𝚊𝚛𝚎 𝚊𝚝 𝚜𝚘𝚖𝚎𝚝𝚑𝚒𝚗𝚐 𝚏𝚘𝚛 𝚑𝚘𝚞𝚛𝚜 𝚘𝚗 𝚎𝚗𝚍, 𝙸’𝚍 𝚙𝚛𝚎𝚏𝚎𝚛 𝚒𝚝 𝚝𝚘 𝚋𝚎 𝚖𝚎 𝚊𝚕𝚘𝚗𝚎.” - An Enchantment of Ravens

⭐️ 4/5
💫 świat Fae, idealna dla fanów Dworu Cierni i Róż
✨ podróż, miłość, magia

• W świecie, w którym Fae nie mogą tworzyć sztuki, nie rozpadając się na proch, Isobel jest malarką, która popełnia śmiertelny błąd podczas malowania portretu jesiennego księcia - wplatając ludzkie emocje w jego spojrzenie.

Ta książka jest daleka od ideału, ale ma wszystko, do czego mam słabość;
• bajkowa, jesienna atmosfera
• fluffy romans
• silna i prosta bohaterka oraz uroczo arogancki książę fae.

To typowy romans fantastyczny YA, uroczy, szybki i magiczny, ale właśnie za to ją polubiłam. To coś lekkiego i prostego, po co warto od czasu do czasu sięgnąć.

“𝙸𝚏 𝚢𝚘𝚞 𝚖𝚞𝚜𝚝 𝚜𝚝𝚊𝚛𝚎 𝚊𝚝 𝚜𝚘𝚖𝚎𝚝𝚑𝚒𝚗𝚐 𝚏𝚘𝚛 𝚑𝚘𝚞𝚛𝚜 𝚘𝚗 𝚎𝚗𝚍, 𝙸’𝚍 𝚙𝚛𝚎𝚏𝚎𝚛 𝚒𝚝 𝚝𝚘 𝚋𝚎 𝚖𝚎 𝚊𝚕𝚘𝚗𝚎.” - An Enchantment of Ravens

⭐️ 4/5
💫 świat Fae, idealna dla fanów Dworu Cierni i Róż
✨ podróż, miłość, magia

• W świecie, w którym Fae nie mogą tworzyć sztuki, nie rozpadając się na proch, Isobel jest malarką, która popełnia śmiertelny błąd podczas malowania portretu jesiennego księcia -...

✨“Why do we desire, above all other things, that which has the greatest power to destroy us?” ~ Margaret Rogerson "An Enchantment of Ravens"✨
__________
Trudno jest mi napisać recenzję tej książki, bo mam wrażenie, że nie wiem o czym ona dokładnie była. Była to też chyba pierwsza książka, od dłuższego czasu, przy której tak bardzo się nudziłam. Niekiedy zmuszałam się do czytania rozdziałów, ale przyznam, że z dwa mocno mnie wciągnęły... Ale później pojawiły się kolejne, które dosłownie mnie usypiały.
Fabuła samej książki wydawała się być bardzo ciekawa, ale kiedy już się z nią zapoznałam to okazała się być nijaka. Skupiona jest przede wszystkim na dość szybkiej miłości Isobel i Rook'a. Reszta do podróż po dworach, walka ze złym królem (jest ona trochę rozczarowująca i jakby to powiedzieć - krótka) oraz malowanie obrazów.
Przyznam, że nawet spodobała mi się postać księcia fae, ale nawet ona wydawała mi się niekiedy nudna i miałam naprawdę ochotę odłożyć książkę. Jeżeli chodzi o Isobel to była nawet ciekawą postacią, ale jej nagła miłość do Rook'a była dla mnie niezrozumiała - dziewczyna malowała dla niego obraz i w tym samym czasie zorientowała się, że go kocha.
Nie wiem, co mogę jeszcze napisać o tej książce. Naprawdę trudno jest mi cokolwiek dodać do tego wszystkiego. Przyznam, że nieco się zawiodłam i wynudziłam. Było tu dużo klisz z innych książek i schematów, które już są znane w tego typu powieściach.
Jednakże jedno muszę przyznać tej książce - ma przepiękną okładkę 📚😁

✨“Why do we desire, above all other things, that which has the greatest power to destroy us?” ~ Margaret Rogerson "An Enchantment of Ravens"✨
__________
Trudno jest mi napisać recenzję tej książki, bo mam wrażenie, że nie wiem o czym ona dokładnie była. Była to też chyba pierwsza książka, od dłuższego czasu, przy której tak bardzo się nudziłam. Niekiedy zmuszałam się do...

Nie wiem jak to ocenić. Opisy są wyjątkowo piękne, miejscami nie mogłam wyjść z zachwytu. Sama maluję i miejscami naprawdę mocno utożsamiałam się z wypowiedziami Isobel na temat jej sztuki.
Właściwie, gdyby relacja między bohaterami była nieco bardziej realistyczna emocjonalnie, mogłabym się pokusić nawet o najwyższe oceny. Pod tym względem, do połowy książki było w porządku, potem, niestety, zadziałała magia instalove (uważam, że to plaga literatury i nie - nie tylko młodzieżowej, klasycznej również! ekhem, "Romeo i Julia") i trochę zburzyła obraz, szczególnie, że właśnie realizm emocjonalny początku mi się bardzo podobał (zakochanie). Nie czepiałabym się różnicy wieku, szczególnie, że mamy do czynienia z rasą (fae),która, z racji długowieczności, zupełnie inaczej odczuwa i przeżywa czas. Myślę, że gdybym tę powieść dostała do rąk w dzieciństwie (ewentualnie w czasach gimnazjalnych),byłaby jedną z moich ulubionych. Umiem wręcz sobie wyobrazić nieistniejący sentyment do niej. Powiedzmy, 7.5/10, mimo że wątek wadliwy to połowa głównego wątku. Poza tym, jest, w końcu, doskonale. Brak zbędnego napięcia i przeciągania wątków w nieskończoność, za co jestem autorce wdzięczna - to kolejna plaga literatury. Rzadko czytam powieści młodzieżowe, głównie dla rozluźnienia się, ale i tak, w porównaniu z tym, co do tej pory miałam okazję przeczytać, An Enchantment of Ravens to praktycznie arcydzieło, więc ocena może kiedyś ulec zmianie na 8. Mam też nadzieję, że kiedyś pojawi się polskie tłumaczenie - pole do popisu dla tłumacza jest ogromne!

Nie wiem jak to ocenić. Opisy są wyjątkowo piękne, miejscami nie mogłam wyjść z zachwytu. Sama maluję i miejscami naprawdę mocno utożsamiałam się z wypowiedziami Isobel na temat jej sztuki.
Właściwie, gdyby relacja między bohaterami była nieco bardziej realistyczna emocjonalnie, mogłabym się pokusić nawet o najwyższe oceny. Pod tym względem, do połowy książki było w...

Czemu, ach czemu, książka ta nie mogła być tak fantastyczna jak jej cudowna okładka? Ehhh, ciężkie życie czytelnika... W każdym razie wróżki, Fae, czy o inne skrzaty nie należą już raczej do elementów, które mnie przyciągają do lektury. W tym przypadku postanowiłam się jednak skusić. Niestety, książka okazała się co najmniej rozczarowująca. Instalove w najgorszym wydaniu, fabuła bez jakiekolwiek celu (naprawdę),i oczywiście obleśny element tysiącletniego wróża zakochującego się w nastolatce (a niektórzy myśleli, że "Zmierzch" był pod tym względem niepokojący) to tylko jedne z elementów, dla których ta lektura mi się nie spodobała. Z racji tego, że byłam w podróży, gdzie mój wybór był ograniczony postanowiłam skończyć te pozycję, w innym wypadku nie robiłabym tego. Jeśli czytaliście jakiekolwiek książki o podobnej tematyce, jestem całkiem pewna, że w tej pozycji nie odnajdziecie nic nowego.

Mój regał z książkami
patsy-books.blogspot.com

Czemu, ach czemu, książka ta nie mogła być tak fantastyczna jak jej cudowna okładka? Ehhh, ciężkie życie czytelnika... W każdym razie wróżki, Fae, czy o inne skrzaty nie należą już raczej do elementów, które mnie przyciągają do lektury. W tym przypadku postanowiłam się jednak skusić. Niestety, książka okazała się co najmniej rozczarowująca. Instalove w najgorszym wydaniu,...

Faerie YA, but good (or at least, solid).

Czyta się trochę jak baśń. Chociaż w sumie nie mogę chyba mówić że wiem, jak się czyta, bo słuchałam. Romans nie jest specjalnie wciągający. Piękny, barwny świat; przedstawione z sympatią postaci - są.

Faerie YA, but good (or at least, solid).

Czyta się trochę jak baśń. Chociaż w sumie nie mogę chyba mówić że wiem, jak się czyta, bo słuchałam. Romans nie jest specjalnie wciągający. Piękny, barwny świat; przedstawione z sympatią postaci - są.

Bardzo przyjemna i lekka lektura jeśli lubi się fantastykę, pięknie stworzony świat i wciągająca historia. Romans zostawia trochę do życzenia, kiedy jest za szybko "insta love" ale za to nie nudzi i szybko się czyta :)

Bardzo przyjemna i lekka lektura jeśli lubi się fantastykę, pięknie stworzony świat i wciągająca historia. Romans zostawia trochę do życzenia, kiedy jest za szybko "insta love" ale za to nie nudzi i szybko się czyta :)