Szmaragdowy wąż to historia jedenastoletniej Amandy, która w wypadku traci najlepsza przyjaciółkę. Krótko po tym jej rodzina się rozpada i dziewczyna wyprowadza się z matką do innego miasteczka - do Księżycowej Krainy. Jest pod wielkim wrażeniem nowego miejsca i dziwi się, że jej ojciec nigdy nie wspominał o tych okolicach ,a są to jego rodzinne strony. Pewnej nocy Amanda słyszy za ścianą hałasy. Ma dziwne sny, a obrazki które wiszą w jej pokoju tajemniczym sposobem zmieniają swoje miejsce. Po jednym został tylko gwóźdź w ścianie , a dziewczyna nie zdaje sobie sprawy co kryje w sobie zaginiony obraz. Wkrótce jej ojciec wyjaśnia jej rodzinne tajemnice i tylko Amanda może dokończyć historię swojego rodu. Czy nie pogubi się między snem a jawą? Czy uda jej się rozpoznać prawdziwą miłość j przyjaźń i czy uda jej się uratować Krainę?
Bardzo ciekawa fabuła, świetnie opisany fantastyczny świat duchów. Momentami trochę sama się gubiłam między postaciami. Pożegnanie duchów i rozłąka po śmierci ma mocny i ważny wydźwięk. Książka bardzo mi się spodobała - jedyny minus to mała czcionka, która trochę utrudniała czytanie.

Szmaragdowy wąż to historia jedenastoletniej Amandy, która w wypadku traci najlepsza przyjaciółkę. Krótko po tym jej rodzina się rozpada i dziewczyna wyprowadza się z matką do innego miasteczka - do Księżycowej Krainy. Jest pod wielkim wrażeniem nowego miejsca i dziwi się, że jej ojciec nigdy nie wspominał o tych okolicach ,a są to jego rodzinne strony. Pewnej nocy Amanda...

Bardzo ciekawa książka o tym, co w życiu ważne. Warto po nią sięgnąć, jakość wydania nie zachwyca, jednak biorąc pod uwagę fakt, iż książka została w całości samodzielnie wydana przez autorkę można na to przymknąć oko, tym bardziej, że treść jest na warta uwagi! Mamy tu magię, tajemnice i duchy. Oraz bohaterkę, która udowadnia nam, że warto mieć w sobie dobroć.

Bardzo ciekawa książka o tym, co w życiu ważne. Warto po nią sięgnąć, jakość wydania nie zachwyca, jednak biorąc pod uwagę fakt, iż książka została w całości samodzielnie wydana przez autorkę można na to przymknąć oko, tym bardziej, że treść jest na warta uwagi! Mamy tu magię, tajemnice i duchy. Oraz bohaterkę, która udowadnia nam, że warto mieć w sobie dobroć.

"Coś się kończy, by coś innego mogło się zacząć. "
Utrata przyjaciółki, rozstanie rodziców, przeprowadzka to tylko trzy wydarzenia, które zapoczątkowały historię 11 letniej Amandy. Dziewczyna będzie teraz dorastała w pięknym, magicznym miasteczku nad jeziorem. Kto lub co stoi za niepowtarzalnością tego miejsca tego dowiadujemy się troszeczkę później, gdy dziewczyna pozna tajemnice swojej rodziny. Oczywiście można się spodziewać, iż ta magia pochodzi od tytułowego Szmaragdowego Węża,którego życie jest zagrożone i tylko Amanda może go uratować.
Książka jest bardzo fajnie napisana i zawiera kilka mądrych stwierdzeń. W mojej głowie zapisały się dwa, pierwsze umieściłam na samym początku recenzji a tutaj pokaże wam drugie :
"Strach jest normalnym elementem życia. Ale nie powinien on być przeszkodą, ale popychać do przodu. Powinien mobilizować do podejmowania walki z samym sobą. Strach powstaje w głowie. Nie trzeba więc szukać go nigdzie daleko. Niestety najtrudniej jest dostrzec to, co jest najbliżej. Ale gdy już nam się to uda, wystarczy wyciągnąć rękę i pokonać przeszkodę. " Które bardziej do Was przemawia? Myślę że życie Amandy potwierdza oba te stwierdzenia i daje dobry przykład dla innych. Uciążliwa jest tylko czcionka, ale w całym morzu zalet na ten jeden minus można przymknąć oko.
Jeżeli macie ochotę na lekką lekturę pełną magii to siegajcie po Szmaragdowego węża.

"Coś się kończy, by coś innego mogło się zacząć. "
Utrata przyjaciółki, rozstanie rodziców, przeprowadzka to tylko trzy wydarzenia, które zapoczątkowały historię 11 letniej Amandy. Dziewczyna będzie teraz dorastała w pięknym, magicznym miasteczku nad jeziorem. Kto lub co stoi za niepowtarzalnością tego miejsca tego dowiadujemy się troszeczkę później, gdy dziewczyna pozna...

"Szmaragdowy Wąż" to książka, która opowiada historię Amandy, z pozoru zwykłej nastolatki. Ma Ona za sobą jednak traumatyczne przejścia. Najpierw śmierć przyjaciółki, później rozstanie rodziców i przeprowaszka w zupełnie obce miejsce. I gdy wydawało się, że powoli wszystko zacznie się układać dziewczynę dopadają sekrety rodzinne i spada na Nią odpowiedzialność za uratowanie bliskich oraz miejsca, w którym przyszło jej żyć.
Historia Księżycowej Krainy i Szmaragdowego Węża była bardzo interesująca. Z każdą stroną byłam coraz bardziej ciekawa jak ta przygoda się zakończy. Chciałam wiedzieć czy Amanda da sobie radę z trudnym zadaniem, które zostało przed nią postawione.
Dużym plusem była zdecydowanie kreacja samej Księżycowej Krainy. Kiedy czytałam o pięknym jeziorze w środku lasu to od razu zapragnęłam tam być.
"Szmaragdowy Wąż" to książka w lekkim nurcie fantasy. Opowiadająca o młodej dziewczynie, która musi znaleźć w sobie siłę, aby stawić czoła niebezpieczeństwu. To historia, która pokazuje jak miłość i siła przyjaźni może przezwyciężyć wszystko i potrafi sprawić, że znowu uwierzymy w siebie i swoje siły.
Jestem bardzo zadowolona, że mogłam przeczytać tę książkę i serdecznie Wam ją polecam. To była przyjemna lekka lektura, po której pozostaje spokój i ciekawość czy doczekamy się jej kontynuacji? Mam nadzieję, że tak bo w zakończeniu widać duży potencjał na ciekawe rozwinięcie tej historii.

"Szmaragdowy Wąż" to książka, która opowiada historię Amandy, z pozoru zwykłej nastolatki. Ma Ona za sobą jednak traumatyczne przejścia. Najpierw śmierć przyjaciółki, później rozstanie rodziców i przeprowaszka w zupełnie obce miejsce. I gdy wydawało się, że powoli wszystko zacznie się układać dziewczynę dopadają sekrety rodzinne i spada na Nią odpowiedzialność za uratowanie...

Szmaragdowy Wąż. Martyna Dziugieł. Książka - o nastolatce, która wybawia Księżycową Krainę. Jest wybrana do tego, aby o nią zawalczyć. Mnóstwo wątków i postaci. Niejednokrotnie wracałam wstecz, aby na spokojnie ogarnąć kto jest kim 🙃. Przy niej mimo wszystko trzeba być skupionym. Ja niestety nie jestem fanką fantastyki, ale uważam, że do idealna książka dla młodzieży. Niebanalna, pełna znaków zapytania a rozwiązań na myśl przychodzi mnóstwo. Myślę, że nastolatki czytając ją będą pod dużym wrażeniem bodźców, które daje. A umysł musi pracować i ćwiczyć skupienie.

Szmaragdowy Wąż. Martyna Dziugieł. Książka - o nastolatce, która wybawia Księżycową Krainę. Jest wybrana do tego, aby o nią zawalczyć. Mnóstwo wątków i postaci. Niejednokrotnie wracałam wstecz, aby na spokojnie ogarnąć kto jest kim 🙃. Przy niej mimo wszystko trzeba być skupionym. Ja niestety nie jestem fanką fantastyki, ale uważam, że do idealna książka dla młodzieży....

„Strach jest normalnym elementem życia.

Ale nie powinien on być przeszkodą, ale popychać do przodu.

Powinien mobilizować do podejmowania walki z samym sobą.”


W Wigilię Bożego Narodzenia główna bohaterka, której na imię Amanda, traci w wypadku najlepszą przyjaciółkę, którą była jej kuzynka. Tego samego wieczora dziewczyna traci przytomność i widzi zmarłą dziewczynę. Przyjaciółka jest w towarzystwie dwóch obcych osób, które po chwili podają się za ojca oraz siostrę Amandy. Dziewczyna nie może uwierzyć, że rozmawia z duchami oraz, że eteryczne istnienia podają się za dawno zmarłych członków rodziny, których nie pamięta. W końcu Amanda ma mamę oraz tatę, tym bardziej nie wierzy w zapewnienia zjaw.


Jednak gdy odzyskuje przytomność i przy najbliżej nadającym się momencie pyta oto rodziców wychodzi na to, że duchy mówiły prawdę. Amand przyjmuję to do wiadomości i nie zmienia podejścia do ojczyma, cały czas uważa go za ojca i bardzo go kocha. Dziewczyna jednak nie zdaje sobie sprawy, że w Wigilię rozpoczęła się jej przygoda.


Po paru latach wraz z matką przeprowadzają się do domku przy jeziorze. Pretekstem jest tymczasowe rozstanie się rodziców w celu ułożenia sobie niektórych spraw. Amanda nadal, pomimo upływu czasu, rozpacza po utracie jedynej przyjaciółki. Od tamtej chwili nie dopuściła do siebie, żadnej dziewczyny, ani chłopaka, aż do momentu przeprowadzki nad jezioro.


I….


Tu rozpoczyna się akcja, której nie zdradzę Wam, tylko zachęcę do czytania pytaniem: Co byście zrobili, kiedy okazałoby się za drzwiami Waszego pokoju uwięziony jest duch pragnący zniszczyć Księżycową Krainę? Jak zareagowalibyście na spotkanie z magiczną istotą, jaką jest potężny Szmaragdowy Wąż?


Stanęli byście do walki ze swoimi lękami, duchami, rodziną a nawet nowo pozyskanymi przyjaciółmi?


„Czasami każdy potrzebuje zamknąć się w swoim pokoju i się wypłakać. Nikt nie jest z żelaza. Jednak zawsze należy się podnosić i iść dalej. Żyć dalej. I być szczęśliwym.”


Szczerze powiem, że kiedy przyszła książka to byłam zrozpaczona. Dlaczego? Ponieważ miałam na głowie trzy recenzenckie historie oraz dwa booktoury, w tym właśnie „Szmaragdowy Wąż”. Pomimo tego nawału spięłam się i przeczytałam wszystko na czas, a sama historia Maryny bardzo przypadła mi do gustu. Już po paru stronach książka zaczęła przypominać mi historię, które tata czytał mi kiedyś na dobranoc. Aż łezka zakręciła się na wspomnienia.


Historia nastoletniej Amandy jest idealną książką, dla dzieci i młodszej młodzieży, jednak jeśli miałaby być książką dla starszej młodzieży, to miałaby pewne zgrzyty.


Taką malutką ryską, byłby niektóre sceny, na które trzeba byłoby przymknąć oko, jednak to jeszcze nie był największy problem. Nieco poważniejszą sprawą do zmienienia byłby wypowiedzi niektórych dorosłych postaci. Zazwyczaj nie raziło to w oczy, jednak czasem musiałam się wracać i sprawdzać, czy to na pewno powiedział ojczym lub matka Amandy. Dlatego też czasem wydawało mi się, że główna bohaterka nie rozmawia z dorosłymi, a nawet rodzicami, a rówieśnikami. Nawet czasem miałam wrażenie, że Amanda wydawała się bardziej dojrzalsza niż jej opiekunowie.



„Coś się kończy, by coś innego mogło się zacząć.”


Książkę czyta się ekspresem, po primo: książka jest bardzo króciutka, a po secundo: autorka ma bardzo przyjemny styl, przy którym czytelnik nie męczy się, a lekka fabuła, która nie przystaje ani na moment, powoduje że przez koleje strony aż się płynie, aż pozostaje odwrócić ostatnią i zakończyć przygodę. Mam nadzieję, że w przyszłości jeszcze nie raz będę miała okazję zetknąć się z kolejnymi książkami autorki, a Wam serdecznie polecam lekturę „Szmaragdowego Węża” szczególnie na długie listopadowe oraz zbliżające się grudniowe wieczory ;)

„Strach jest normalnym elementem życia.

Ale nie powinien on być przeszkodą, ale popychać do przodu.

Powinien mobilizować do podejmowania walki z samym sobą.”


W Wigilię Bożego Narodzenia główna bohaterka, której na imię Amanda, traci w wypadku najlepszą przyjaciółkę, którą była jej kuzynka. Tego samego wieczora dziewczyna traci przytomność i widzi zmarłą dziewczynę....

Uwielbiam te chwile w trakcie czytania książki, kiedy nie potrafię nikomu zaufać. Każdy wydaje się być podejrzany i zagrażać bohaterce. Dokładnie ten efekt udało się osiągnąć Martynie Dziugieł.
Prawdopodobnie dzieje się to przez mieszankę emocji. Z jednej strony jest sielsko i przyjemnie. Dziewczyna aklimatyzuje się w nowym miejscu, które okazuje się być rajsko piękne, poznaje nowych znajomych i wydaje się, że odnajduje spokój. Z drugiej strony zbierają się coraz czarniejsze chmury. Ktoś knuje, ktoś kłamie, ktoś inny próbuje zmuszać siłą. I tak naprawdę nikt nie zdobywa się na prawdziwą szczerość, co doprowadza do obłędu.
Książka charakteryzuje się niezwykle wartką akcją. Bez zbędnie przeciągających się scen, bez dłużących się opisów, konkretnie. Mamy pełen obraz otoczenia, a jednak ciśnienie nie opada ani na sekundę. Czasami odkładałam książkę, żeby ochłonąć, innym razem nie byłam się w stanie oderwać. Świetne!
Mimo ogromnej ilości zapierającej dech akcji autorka ominęła niebezpieczne rejony, czyli bezpośrednią konfrontację, walkę. Amanda dowiaduje się wszystkiego z opowieści innych. I dobrze, bo kaskaderskie wyczyny mogłyby zepsuć ogólne wrażenie i ostatecznie zmęczyć.
Uważam, że niektóre wątki były nie do końca dobrze zamknięte, ale samo zakończenie nie było ostateczne i pozostawiło furtkę na kolejne części. Wszystko może się jeszcze zdarzyć.
Książka ma kilka widocznych wad. Przede wszystkim jest to wyraźny brak ostatecznej i profesjonalnej korekty. Nie roi się od błędów, ale można ich znaleźć kilka, w tym logicznych, gdzie bohaterka wychodzi z domu w piżamie, po czym kontynuuje wędrówkę w spódnicy. Błędy te jednak mają niewielki wpływ na jakość czytania.
Dlaczego?
Bo fabuła i wartkość akcji bronią się same. Uwierzcie mi, że w wirze wydarzeń brak przecinka staje się nic nie znaczącym niuansem.
Nie podobały mi się również duchy stworzone przez autorkę. Były zbyt ludzkie, mogły być dotykane i zdarzyło się nawet, że jeden uciął sobie drzemkę. Za dobrze czuły się między żywymi, a żywi między nimi. To jednak kładę na karb targetu książki. Gdyby były mniej cielesne stałyby się zbyt straszne.
„Szmaragdowy Wąż” to bardzo ciekawa, pełna zagadek historia, która wciąga aż po uszy od pierwszych stron. Choć niedoskonała zdobywa moją wysoką notę za sam pomysł i przeprowadzenie go. Miałam wrażenie, że z taką ilością akcji można by napisać dwie inne książki, ale ani przez chwilę nie czułam przesytu.
Amanda jest dokładnie taka jak nastolatka powinna być i choć przychodzi jej szybko dorosnąć, myślę, że niejedna jej rówieśniczka będzie się mogła w jakiś sposób z nią utożsamić.
Serdecznie polecam tym młodszym jak i starszym, bo to typ literatury, z którego nigdy się nie wyrasta.

Uwielbiam te chwile w trakcie czytania książki, kiedy nie potrafię nikomu zaufać. Każdy wydaje się być podejrzany i zagrażać bohaterce. Dokładnie ten efekt udało się osiągnąć Martynie Dziugieł.
Prawdopodobnie dzieje się to przez mieszankę emocji. Z jednej strony jest sielsko i przyjemnie. Dziewczyna aklimatyzuje się w nowym miejscu, które okazuje się być rajsko piękne,...

"Szmaragdowy Wąż" pozostawił we mnie mieszane uczucia Brakowało mi w nim opisów postaci i rozwinięcia niektórych scen Były momenty, w których nie mogłam się odnaleźć, właśnie przez ich brak Poza tym uważam że sama w sobie historia jest ciekawa Mam nadzieję że zostanie ona rozwinięta i powstanie druga część

"Szmaragdowy Wąż" pozostawił we mnie mieszane uczucia Brakowało mi w nim opisów postaci i rozwinięcia niektórych scen Były momenty, w których nie mogłam się odnaleźć, właśnie przez ich brak Poza tym uważam że sama w sobie historia jest ciekawa Mam nadzieję że zostanie ona rozwinięta i powstanie druga część

Książka przeczytana ❤ W trakcie czytania dopadł mnie niestety zastój czytelniczy i książka, którą powinnam pochłonąć w max 2 dni zajęła mi niecały tydzień 😔 Ale... Książka była warta przeczytania ❤ Nie mam książce nic do zarzucenia, była poruszająca, była wspaniała 💙 Świat stworzony przez autorkę potrafił zachwycić i nieźle wciągnąć 😁 Więc jeśli zastanawiacie się nad przeczytaniem to powiem wam jedno, nie zastanawiajcie się dłużej!

Książka przeczytana ❤ W trakcie czytania dopadł mnie niestety zastój czytelniczy i książka, którą powinnam pochłonąć w max 2 dni zajęła mi niecały tydzień 😔 Ale... Książka była warta przeczytania ❤ Nie mam książce nic do zarzucenia, była poruszająca, była wspaniała 💙 Świat stworzony przez autorkę potrafił zachwycić i nieźle wciągnąć 😁 Więc jeśli zastanawiacie się nad...

Szmaragdowy wąż to opowieść o losach Amandy - dziewczynki, której życie w ciągu kilku lat zmienia się o 180°. To pełna zagadek i fantastyki opowieść o wartościach takich jak miłośc, przyjaźni i wierność. Główna bohaterka choć ma zaledwie kilkanaście lat jest silna osobowością,  szybko dorasta, pokonując wszelkie przeciwności, które napotyka na swojej drodze walczy o życie i spokój swojej rodziny oraz rodzinnej krainy. Mimo iż traci bliskie jej osoby, nie poddaje się. Wciągająca do ostatniej strony powieść wypełniona opisami przyrody, szczypta magii i elementami kryminału, grozy. Jedną z wad jest to iż zbyt szybko się kończy, tylko że to może  jeszcze nie koniec.

Szmaragdowy wąż to opowieść o losach Amandy - dziewczynki, której życie w ciągu kilku lat zmienia się o 180°. To pełna zagadek i fantastyki opowieść o wartościach takich jak miłośc, przyjaźni i wierność. Główna bohaterka choć ma zaledwie kilkanaście lat jest silna osobowością,  szybko dorasta, pokonując wszelkie przeciwności, które napotyka na swojej drodze walczy o życie i...