Niestety ale mam mieszane uczucia. Z faktami dyskutować się nie da. Pogranicze polsko-ukraińskie zapewne wyglądało tak jak opisał autor . Polacy jak inne narody, dali światu ludzi wartościowych ale dały też i katów. Ci drudzy mogli pokazać swoje oblicze wobec Ukraińców przed, w trakcie i po wojnie. Ale książka historyczna, czy nawet popularno-historyczna rządzi się swoimi prawami - o ile ma być książką wartościową . Przede wszystkim fakty ! A fakty to dokumenty, również wywiady ze świadkami - i na nie należy się powoływać a nie epatować krwią, bestialstwem , wyliczać ile i jak obcinano piersi lub inne części ciała. Autor postanowił jednak głównie epatować a nie wyjaśniać. Zamiast skupić się na dokumentach, nazwiskach, datach, kto, kiedy w czyim imieniu wydał jaki rozkaz, kto go wykonał, autor woli krew, rozprute brzuchy , ucięte piersi lub wiecznie pijanego generała Waltera. Nadal pozostaje wielki znak zapytania - Bereza Kartuzka. Temat nigdy nie wyjaśniony, nie opisany, nie wygodny dla żadnej władzy. Szkoda , bo autor miał okazję napisać o więzionych tam Ukraińcach i Białorusinach, tu też powołując się na konkretne dane. Niszczenie Cerkwi w II RP a w konsekwencji buntów Ukraińców przeciw takiej polityce wsadzanie ich do Berezy. Było tak czy nie ? Niestety nie wiem a autor mi w tym nie pomógł choć skierowałem do Niego pytanie, odpowiedź którą otrzymałem była zwykłym "spuszczeniem po drucie". Szkoda

Niestety ale mam mieszane uczucia. Z faktami dyskutować się nie da. Pogranicze polsko-ukraińskie zapewne wyglądało tak jak opisał autor . Polacy jak inne narody, dali światu ludzi wartościowych ale dały też i katów. Ci drudzy mogli pokazać swoje oblicze wobec Ukraińców przed, w trakcie i po wojnie. Ale książka historyczna, czy nawet popularno-historyczna rządzi się swoimi...