Uwielbiam biografie, ale ta zdecydowanie do mnie nie trafiła. Zbyt dużo szczegółów, opisów meczy do tego w fatalnym tłumaczeniu. Osobiste wycieczki autora, ewidentna, narzucająca się przychylność odbierająca obiektywizm. Znając dokonania Novaka, śledząc jego karierę i pozasportowe życie jestem rozczarowana. Książkę czytało się tak ciężko, że po 1/3 trafiła na półkę, wrócę do nie jak odpocznę.

Uwielbiam biografie, ale ta zdecydowanie do mnie nie trafiła. Zbyt dużo szczegółów, opisów meczy do tego w fatalnym tłumaczeniu. Osobiste wycieczki autora, ewidentna, narzucająca się przychylność odbierająca obiektywizm. Znając dokonania Novaka, śledząc jego karierę i pozasportowe życie jestem rozczarowana. Książkę czytało się tak ciężko, że po 1/3 trafiła na półkę, wrócę...

Przez wiele lat w tenisie królował Federer i długo nic. Inni tenisiści, nieważne jak zdeterminowani, musieli uznawać wyższość Rogera. Nole wiele lat pracował, by w końcu wbić się na szczyt i zostać #1. Obecnie jego mecze, szczególnie te finałowe, gromadzą na korcie czy przed telewizorem kibiców z całego świata. Może tenis nie jest tak pasjonujący jak piłka nożna czy siatkówka, mecze potrafią trwać 5 godzin, ale na mecze światowej klasy zawodników warte są poświęconego czasu. Może kiedyś będzie mnie stać, by zobaczyć finał Wimbledonu na żywo

Przez wiele lat w tenisie królował Federer i długo nic. Inni tenisiści, nieważne jak zdeterminowani, musieli uznawać wyższość Rogera. Nole wiele lat pracował, by w końcu wbić się na szczyt i zostać #1. Obecnie jego mecze, szczególnie te finałowe, gromadzą na korcie czy przed telewizorem kibiców z całego świata. Może tenis nie jest tak pasjonujący jak piłka nożna czy...

Początek jeszcze się w miarę dobrze czytało, ale w pewnym momencie ten nadmiar opisów konkretnych meczów po prostu męczy. Dodatkowo, tłumaczenie jest tragiczne. Osoba, która je robiła nie ma pojęcia o terminologii tenisowej, np. "w pierwszej rundzie był wolny" zamiast "miał wolny los". Jakby to ktoś po prostu wrzucił do google tłumacza. Zatrzymałam się po 400 stronach i przez miesiące nie mogłam się zmusić, żeby ją dokończyć. 6/10 bo jeśli ktoś nie będzie zwracał uwagi na tłumaczenie i jest ciekawy wielu szczegółów dotyczących konkretnych spotkań to tutaj to znajdzie.

Początek jeszcze się w miarę dobrze czytało, ale w pewnym momencie ten nadmiar opisów konkretnych meczów po prostu męczy. Dodatkowo, tłumaczenie jest tragiczne. Osoba, która je robiła nie ma pojęcia o terminologii tenisowej, np. "w pierwszej rundzie był wolny" zamiast "miał wolny los". Jakby to ktoś po prostu wrzucił do google tłumacza. Zatrzymałam się po 400 stronach i...

Kupiłam tę książkę już w tamtym roku i jakoś zimą, po niecałych 200 stronach, odłożyłam. Moim celem na te wakacje było ją skończyć, i udało się, ale chwilami była to droga przez mękę. Największym winowajcą jest tutaj tłumaczka, która nie miała zielonego pojęcia o tenisie. Mączkę nazywała gliną lub żużlem, chwilami nie rozróżniała tie-breaku od break pointa, challengu od challengera ani Ferrero (Juana Carlosa) od Ferrera (Davida). Źle odmieniała imię Rafa (kogo? czego? Rafiego i komu? czemu? Rafiemu). (Fani tenisa zrozumieją, co mam na myśli ;). Budowała koszmarnie długie zdania, tak że niektórych nie szło zrozumieć. Czytałam opis meczu i nie wiedziałam, kto wygrał! Musiałam przeczytać jeszcze raz.
W dużej mierze zniechęcał mnie właśnie ten przekład.
Pierwsze rozdziały były całkiem niezłe, fajnie było się dowiedzieć o początkach Novaka. Potem bardzo znudziły mnie opisy turniejów i pojedynczych meczów w jego czasach juniorskich. Im dalej, tym mniej było informacji o życiu prywatnym Novaka, tylko mnóstwo statystyk, wyniki i opisy meczów oraz wypowiedzi jego samego, przeciwnika, trenera itp. o danym spotkaniu. Gdy autor próbował wpleść jakieś pozakortowe "smaczki", ja już niestety to wszystko wiedziałam.
Dodatkowym minusem było wydanie książki w Polsce po jakichś 4 latach od wydania w Serbii, bo od 2012 roku, gdzie kończy się książka, sporo się zdążyło wydarzyć.
Napaliłam się na tę książkę, a rozczarowałam się.
Ocenę podwyższa jedynie to, że doceniam wkład autora w napisanie tego kloca. Musiał zebrać sporo materiałów. Tłumaczka zaś pewnie długo walczyła, ale z marnym skutkiem.

Kupiłam tę książkę już w tamtym roku i jakoś zimą, po niecałych 200 stronach, odłożyłam. Moim celem na te wakacje było ją skończyć, i udało się, ale chwilami była to droga przez mękę. Największym winowajcą jest tutaj tłumaczka, która nie miała zielonego pojęcia o tenisie. Mączkę nazywała gliną lub żużlem, chwilami nie rozróżniała tie-breaku od break pointa, challengu od...

Książka, którą Wam przedstawiam, to pierwsza w Polsce biografia Novaka Djokovicia-jednego z najwybitniejszych tenisistów w historii.
Jest to opowieść o utalentowanym tenisiście i szlachetnym człowieku, który okazał się bardzo skromnym i wrażliwym.
Novak Djoković urodził się 22 maja 1987 roku w Belgradzie.
Jego rodzice byli harmonijną parą.
Wspólnie nieśli ciężar na swoich barkach i bardzo się trudzili, gdyż w Serbii panowała wtedy wojna.
Matka była zawsze silną i odważną kobietą.
Jej trzej synowie-teraz już dorośli, a każdy dziś poszedł swoją drogą, najstarszy z nich Novak jest dziś gwiazdą tenisa, a matka dla niego jest wciąż jego podporą.
Matka Novaka wiedziała, że musi zrobić wszystko, by umożliwić swojemu dziecku należyty rozwój, bo w pewnym momencie stanie się on jednym z najlepszych graczy na świecie.
I choć Novak słabo pamięta wojnę, to dziś rzadko mówi o polityce, lecz pamięta dobrze swoje urodziny, gdy ”wszyscy śpiewali mu sto lat, a on patrzył na samolot, czy nie zacznie się bombardowanie”.
Jak to jest możliwe, że tenis w czasie działań wojennych był jedyną rzeczą, która zdołała utrzymać zdrowie psychiczne rodziny?
Czy jest możliwe, by opisać niemoc, którą czuje 12-latek, gdy słyszy wycie syren, a przez miasto przetacza się fala eksplozji?
Być może po prostu przejść przez życie i powiedzieć ”To już było i nigdy więcej się nie powtórzy”.

Tenis jest bez wątpienia bardzo drogim sportem.
Według obliczeń, koszt roczny w Serbii wynosi ponad 100.000 euro i obejmuje staż juniorski dopóki nie zacznie się grać w turniejach zawodowych.
Jednak to w przyszłości procentuje.
Pasmo sukcesów z 2001 roku może być postrzegane jako trampolina.
Już 2003 rok, Novak zaczął grać w profesjonalnych turniejach i fantastycznie się rozwijał.
Novak zawsze wiedział jakiego najlepszego wyboru dokonać, a przy tym nie stracić własnego ja.
Jest to wielka sztuka.
Prześledź Drogi czytelniku karierę wielkiego sportowca i człowieka.
Z chłopca, który posiadał wielki talent i był zafascynowany rakietą i piłkami, Novak stał się jednym z bohaterów ”białego sportu”.
Wydaje się, że tenis jest chyba najbardziej okrutnym sportem, jeśli chodzi o sławę, bo ta sława nic nie znaczy. Jesteś wart tyle, na ile był dobry ostatni punkt.
Tenis nie zna litości. W tenisie gorsi po prostu nigdy nie wygrywają.
Książka przepięknie napisana, bardzo wzruszająca i skłaniająca czytelnika do myślenia.
Wydana w twardej oprawie, ale gruba, bo zawiera 538 stron.
Pod koniec książki umieszczone są zdjęcia Novaka z jego prywatnego albumu.
Novak jest jednym z najlepszych graczy na świecie, niosącym pióropusz”złotej ery białego sportu”.
Cudna książka, godna przeczytania i największej uwagi.
Gorąco polecam.

Książka, którą Wam przedstawiam, to pierwsza w Polsce biografia Novaka Djokovicia-jednego z najwybitniejszych tenisistów w historii.
Jest to opowieść o utalentowanym tenisiście i szlachetnym człowieku, który okazał się bardzo skromnym i wrażliwym.
Novak Djoković urodził się 22 maja 1987 roku w Belgradzie.
Jego rodzice byli harmonijną parą.
Wspólnie nieśli ciężar na swoich...

Tenisem nie interesuję się za bardzo i przyznam szczerze, że dopóki nasza Agnieszka Radwańska nie osiągała tych wszystkich ogromnych sukcesów, to pewnie nawet nie zwróciłabym uwagi na tę grę, ale sportowców zawsze szanowałam oraz szanować będę za ich ciężką pracę, a także determinację, z jaką wykonują swój trudny zawód. Tym bardziej więc zaciekawiłam się biografią (prywatnie bardzo je lubię) sportowca. Chciałam dowiedzieć się czegoś więcej o trudnym życiu człowieka, który większość swojego życia poświęcił na odbijanie piłki na korcie.

Zwróciłam uwagę na pierwszą w Polsce biografię Novaka Djokovicia. To obszerna (uważam, że jednak trochę zbyt obszerna) historia człowieka owładniętego wizją o byciu sławnym tenisistą, a który nie bał się sięgnąć po to marzenie, a ogromną rolę w tym dążeniu odegrali jego rodzice. Mamy tutaj do czynienia z historią opowiedzianą przez osobę, która była światkiem początku, a potem rozwoju kariery sportowej słynnego tenisisty.

Jednak najpierw autor tej niezwykle szczegółowej biografii nakreśla czytelnikowi sytuację polityczną Serbii wówczas ogarniętej wojną. Sam Popović uważa, że gdyby nie te trudne chwile, mały Novak nie miałby tak dobrze ukształtowanej psychiki i pewnie ma rację, ponieważ nic tak nie hartuje, jak trudne doświadczenia. Mało tego, nigdy wcześniej w tym kraju nie było żadnych tradycji tenisowych, nie można było więc znaleźć sponsora dla początkującego sportowca. Rodzice musieli pobierać pożyczki, aby ich syn miał szansę na kolejny trening. Najbliżsi jawią się tutaj więc jako osoby zdeterminowane, pełne ciepła i dobra. Nowak Djoković ma więc ogromne wsparcie, co tylko dodawało mu sił do walki. Taka postawa wzrusza czytelnika do tego stopnia, że aż trudno nie pozazdrościć. Jak Djoković poradził sobie z tymi przeciwnościami oraz kryzysem politycznym w kraju? Czym wyróżniał się na korcie? W czym wreszcie tkwi tajemnica sukcesu i czy ten sukces wpłynął na jego osobowość? O tym opowiada cała biografia, w której nie brakuje rozbrajającej szczerości.

Książka niezwykle drobiazgowo przedstawia też relacje Novaka z innymi zawodnikami oraz trenerami, co bez wątpienia jest mocnym punktem tej opowieści. Fajnie jest też poznać taką osobowość z nieco innej strony – jako niezwykle sympatycznego, dowcipnego i zdystansowanego do siebie człowieka. Ten owładnięty wolą walki człowiek nie był jakimś wybitnym fenomenem od samego początku, ale jego ogromna pracowitość wyniosła go na wyżyny i uczyniła bohaterem narodowym w kraju.

Jednakże nie powiem, abym czytała książkę jednym tchem. Momentami nużąca szczegółowość aż odstraszała mnie od poznania dalszych historii młodego tenisisty. Moim zdaniem za dużo było dygresji i odwołań do innych postaci. Wiem też, że specyfika książki nie pozwala na dialogi, ale trochę zabrakło mi tego właśnie komunikowania się postaci między sobą, które dość szybko pojawiały się na kartach.

Mimo to nie przeczę, że dla zapalonych wielbicieli tenisa publikacja może stanowić nie lada gratkę, gdyż życie na korcie, przygotowania do kolejnych meczów są tu opisane z niezwykłą, kronikarską precyzją i dbałością o najdrobniejsze detale, i chociażby za to autorowi należy się ogromny szacunek.

Każdy fan tenisa odnajdzie tutaj również mnóstwo znanych nazwisk, imprez sportowych, relacji środowiska należącego do sztabu szkoleniowego Djokovicia. Dlatego biografia to nie tylko kronika, ale też portret mężczyzny widziany oczami wielu ludzi wraz z jego wadami i zaletami, ponieważ autor nie stara się na siłę idealizować swojego bohatera. Pisze prawdę bez niedomówień, nawet jeśli tenisista przeżywa swoje kryzysy, które prędzej czy później dopadają każdego, tutaj nie zostały one pominięte. Przecież Djoković nie jest nadczłowiekiem. Ma swoje słabości. Ostatnie, mimo tych niedociągnięć, polecam książkę amatorom sportowych zmagań oraz fanom biografii i prawdziwych historii.

Tenisem nie interesuję się za bardzo i przyznam szczerze, że dopóki nasza Agnieszka Radwańska nie osiągała tych wszystkich ogromnych sukcesów, to pewnie nawet nie zwróciłabym uwagi na tę grę, ale sportowców zawsze szanowałam oraz szanować będę za ich ciężką pracę, a także determinację, z jaką wykonują swój trudny zawód. Tym bardziej więc zaciekawiłam się biografią...

Szczerze przyznaje, że nie jestem fanką tenisa, niewiele też o nim wiem. Co więc sprawiło, że podjęłam się recenzji tej biografii? Kilka miesięcy temu na Youtube miałam okazję zobaczyć kilka fragmentów meczów jakie rozegrał w swojej karierze. Właśnie wtedy nabrałam ogromnej sympatii do osoby Novaka Djokovicia. Pokazał się jako człowiek o wielkim sercu, poczuciu humoru, z ogromną pasją i wolą zwycięstwa. A przy tym wszystkim pozostał sobą, normalnym człowiekiem. Powodował wielokrotny uśmiech na mojej twarzy gdy rozbawiał kibiców parodiując innych tenisistów. Jednak moje serce zdobył gdy zaprosił swojego pomocnika, by usiadł z nim na ławce i odpoczął, odebrał mu parasolkę i podał napój by mógł ugasić pragnienie. Wszystko w oczywiście z owacją kibiców. Coś pięknego. Mimo sukcesu jaki osiągnął i sławy jaką zdobył nigdy nie gwiazdorzył, nie narzekał. Jest to zwykły mężczyzna, szalenie skromny, wywodzący się z kraju spowitego wojną i podziałami. Wszystko co osiągnął zyskał dzieki swojej ciężkiej pracy. Jeśli miałam jakiekolwiek wahania, to książka utwierdziła mnie w tym przekonaniu o wyjątkowości Novaka. Ponad 500 stron dokładnych opisów, wyników meczy, a także uczuć z jakimi zmagał się Djoković od początków gry po sam szczyt swojej kariery. Idealna pozycja dla fanów i pasjonatów tego sportu, ale nie tylko.
Fantastycznie spędzony czas! w
Polecam! ♥️

Dziękuję Wydawnictwu Papierowy Księżyc / Planeta za egzemplarz do recenzji ♥️

Szczerze przyznaje, że nie jestem fanką tenisa, niewiele też o nim wiem. Co więc sprawiło, że podjęłam się recenzji tej biografii? Kilka miesięcy temu na Youtube miałam okazję zobaczyć kilka fragmentów meczów jakie rozegrał w swojej karierze. Właśnie wtedy nabrałam ogromnej sympatii do osoby Novaka Djokovicia. Pokazał się jako człowiek o wielkim sercu, poczuciu humoru, z...

http://kasiek-mysli.blogspot.com/2017/09/novak-djokovic-zwyciezca-blaza-popovic.html

http://kasiek-mysli.blogspot.com/2017/09/novak-djokovic-zwyciezca-blaza-popovic.html

Ostatnio miałam możliwość przeczytać pierwszą w Polsce biografię Novaka Djokovicia.

Tego Pana chyba nikomu przedstawiać nie trzeba. To legenda sportu. Jeden z najwybitniejszych tenisistów w historii.

Książka "Novak Djoković. Zwycięzca" to kawał dobrej, rozbudowanej literatury biograficznej. Prawie 550 stron, z których wręcz aż wypływają liczne wiadomości sportowe i historyczne.

Powieść pełna jest ciekawostek, m.in. dotyczących rozwoju kariery oraz wątków osobistych dotyczących głównego bohatera. Bo to również książka bardzo osobista.

Na początku książki poznajemy młodego chłopaka, który z uporem dąży do założonego sobie celu. Poświęca wiele dla ukochanego sportu. Mimo licznych przeciwności losu nigdy się nie poddaje i udaje mu się dotrzeć na szczyt.

Dzięki swojej determinacji, już od najmłodszych lat mógł pojawiać się na największych tenisowych arenach i podbić serca kibiców na całym świecie.

Czytając książkę stopniowo zagłębiamy się w życie i rozwój kariery wielkiego mistrza. Ale ciągle mamy wrażenie, że pozostał on przede wszystkim sobą - zabawnym, oddanym rodzinie i ojczyźnie mężczyzną. No i oczywiście tenisowi. A mimo swojej ogromnej sławy nigdy nie zapomniał o najważniejszych w swoim życiu wartościach. To przykład mistrza, i to taki przykład z którego należy czerpać całymi garściami.

Oczywiście to nie tylko książka o samym Djokoviciu. To również książka o jego rodzinie, która zawsze była gotowa poświęcić wszystko dla Novaka i jego kariery. I która okazała się dla niego największym wsparciem. Nie mógł on niestety liczyć na pomoc ze strony państwa, które w tym czasie pogrążone było wojną i nie miało środków na wspieranie młodych talentów, a ponadto brak było w nim jakichkolwiek tradycji tenisowych.

Miłość, opiekuńczość i determinacja nie tylko samego Novaka, ale także jego rodziców jest podstawowym kluczem do jego sukcesu.

Autor przekazuje czytelnikowi wiele wiadomości dotyczących trenerów, metod postępowania z młodymi (i nie tylko!) zawodnikami, zdobywania kontaktów i pierwszych sponsorów w ówczesnym świecie. Możemy przeczytać także o wielu elementach treningów, strategii, o których z pewnością nie można się dowiedzieć z radia czy telewizji. Blaža Popović opisuje nam także przebieg samych turniejów, rozgrywek pełnych sportowej, zdrowej rywalizacji. To także obraz wielu rozegranych - zarówno wygranych, jak i przegranych przez Novaka meczów. Poznajemy także wiele historii takich "prosto z kortu tenisowego" oraz oczywiście kulisy tego co działo się po ich zakończeniu, a stanowi to z pewnością nie lada gratkę, zwłaszcza dla kogoś kto interesuje się historią światowego tenisa.

W książce tej nie brakuje również wątków dotyczących innych nazwisk znanych na całym świecie tenisistów, takich jak np. Roger Federer czy Rafael Nadal. Ich losy wielokrotnie się splatają z losami Novaka.

Nie można zapomnieć także, że powieść ta, a także całe życie Mistrza są przeplatane losami wojny w krajach byłej Jugosławii. Historia ta rozpoczyna się bowiem w Serbii - kraju ogarniętym wojną, która ma wpływ na całe życie i charakter Novaka.

Podsumowując, ta książka to prawdziwa kopalnia wiedzy, również tej historycznej!

Polecam w szczególności dla wszystkich fanów tenisa oraz w ogóle sportu, a także historii.

A to wszystko dzięki uprzejmości Wydawnictwa Planeta!

po więcej zapraszam na:
http://paulina-czyta.blogspot.com/2017/09/zwyciezca-novak-djokovic-recenzja.html

Ostatnio miałam możliwość przeczytać pierwszą w Polsce biografię Novaka Djokovicia.

Tego Pana chyba nikomu przedstawiać nie trzeba. To legenda sportu. Jeden z najwybitniejszych tenisistów w historii.

Książka "Novak Djoković. Zwycięzca" to kawał dobrej, rozbudowanej literatury biograficznej. Prawie 550 stron, z których wręcz aż wypływają liczne wiadomości sportowe i...

Tłumaczenie tej książki to po prostu tragedia.

Tłumaczenie tej książki to po prostu tragedia.