rzeczytałem sobie opowiadanko słynnej Daphe du Maurier, zatytułowane "Nie oglądaj się teraz". Książkę (zbiór opowiadań, ale tu będzie tylko o tytułowym) wyłowiłem kiedyś z bibliotecznej wyprzedaży za jakieś 2 złote, odleżała swoje, i przyszedł czas, by przeczytać. Film, rzecz jasna, oglądałem i to jakieś dobre 10 lat temu. Pamiętałem go dość nieźle - ciężkawy, nieprzyjemny, zimny klimat, trochę psychodelii, no i to zakończenie - nie, żebym był strachliwy, także nie skoczyłem ani nie śniło mi się po nocach, ale naprawdę jest mocne i zaskakujące. Oczywiście ma swoje mankamenty (cały film),ale oceniałem na plus. A opowiadanie? No cóż, w takich momentach, po zakończonej lekturze, zawsze zazdroszczę filmowcom/scenarzystom/producentom/reżyserom (ktokolwiek odpowiada za ekranizację w największych stopniu) wyobraźni i ulepienia niezłej produkcji z czegoś tak... nijakiego. Jednowymiarowe, bez jakiejś wciągającej fabuły, ot takie czytadło, które normalnie z głowy wyleciałoby mi po kilku dniach, tutaj stanowi kanwę dla (niejednego widza) legendarnego dzieła. To naprawdę trzeba umieć, żeby jakieś 40-50 stron historyjki przerobić na porządne kino w gwiazdorskiej obsadzie.

Kilka razy miałem już podobne wrażenia (generalnie rzadko przyrównuję filmy do książek - może kiedyś o powodach - a już na pewno nigdy nie użyję sformułowania, że "książka jest zawsze lepsza od filmu" itp.),gdy zastanawiałem się, jak z nijakiego/bezbarwnego/nieciekawego/przeciętnego itp. opowiadania/książki ktoś robi dobre kino - Skazani na Shawshank, Sotnikow, Nawiedzony do na wzgórzu, Cena strachu, Pociąg - kilka innych jeszcze wyłowię. Kojarzycie podobne przypadki, gdy zaskoczył Was (na minus) literacki pierwowzór albo, jak dużo udało się z niego "wyciągnąć"?

rzeczytałem sobie opowiadanko słynnej Daphe du Maurier, zatytułowane "Nie oglądaj się teraz". Książkę (zbiór opowiadań, ale tu będzie tylko o tytułowym) wyłowiłem kiedyś z bibliotecznej wyprzedaży za jakieś 2 złote, odleżała swoje, i przyszedł czas, by przeczytać. Film, rzecz jasna, oglądałem i to jakieś dobre 10 lat temu. Pamiętałem go dość nieźle - ciężkawy, nieprzyjemny,...

Niestety te opowiadania nie przypadły mi do gustu, nużyły mnie. Lepszy zbiór opowiadań to zdecydowanie „Ptaki”.

Niestety te opowiadania nie przypadły mi do gustu, nużyły mnie. Lepszy zbiór opowiadań to zdecydowanie „Ptaki”.

Pierwsze opowiadania to mistrzostwo świata, o reszcie utworów zapomniałam dość szybko.

Pierwsze opowiadania to mistrzostwo świata, o reszcie utworów zapomniałam dość szybko.

Opowiadanie tutułowe znakomite!!! Ponury i tajemniczy klimat, zagadkowi bohaterowie, ciemne uliczki Wenecji, mediumizm, no i zakończenie - rewelacja!!!!!

"Nigdy po północy" też dobre, trzyma w napięciu, zaciekawia; "Skrajny przypadek" podobnie.

Pozostałe opowiadanie słabsze, nie zapadają w pamięci, choć czyta się dobrze.

Opowiadanie tutułowe znakomite!!! Ponury i tajemniczy klimat, zagadkowi bohaterowie, ciemne uliczki Wenecji, mediumizm, no i zakończenie - rewelacja!!!!!

"Nigdy po północy" też dobre, trzyma w napięciu, zaciekawia; "Skrajny przypadek" podobnie.

Pozostałe opowiadanie słabsze, nie zapadają w pamięci, choć czyta się dobrze.

Pięć opowiadań. Lepsze i gorsze, ale wszystkie trzymają poziom. Najbardziej podobał mi się "Skrajny przypadek" - bardzo, bardzo ciekawa historia, którą przeczytałam dosłownie jednym tchem. A zakończenie - petarda. I duże zaskoczenie, bo zupełnie się nie spodziewałam. "Nie oglądaj się teraz" na drugiej pozycji ;) Dobra opowieść z elementem nadprzyrodzonym. W przeciwieństwie do "Drogi Krzyżowej" (trzecie miejsce),gdzie nie ma nic niezwykłego; jest za to bardzo interesujące zwiedzanie Jerozolimy w towarzystwie grupki turystów, całej gamy ciekawych i wielowymiarowych postaci. "Nigdy po północy" i "Przełom" to opowiadania moim zdaniem najsłabsze, ale mimo tego też niezłe i z pomysłem; dobrze się czytało.
Polecam.

Pięć opowiadań. Lepsze i gorsze, ale wszystkie trzymają poziom. Najbardziej podobał mi się "Skrajny przypadek" - bardzo, bardzo ciekawa historia, którą przeczytałam dosłownie jednym tchem. A zakończenie - petarda. I duże zaskoczenie, bo zupełnie się nie spodziewałam. "Nie oglądaj się teraz" na drugiej pozycji ;) Dobra opowieść z elementem nadprzyrodzonym. W przeciwieństwie...

Nie oglądaj się teraz - 9/10
Nigdy po północy - 7/10
Skrajny przypadek - 7/10
Droga krzyżowa 6,5/10
Przełom - 8/10

Nie oglądaj się teraz - 9/10
Nigdy po północy - 7/10
Skrajny przypadek - 7/10
Droga krzyżowa 6,5/10
Przełom - 8/10

Co do zasady bardzo ciekwy zbiorek opowiadań, ale... Mimo usilnych starań nie umiem odgadnąć do czego zmierza. Opowiadania są bardzo ròżnorodne, nieoczywiste... Tylko po co, dlaczego akurat te, czy chodziło jedynie o opowiedzenie kilku historii. Nie umiem doszukać sie w nich jakiegoś elementu wspólnego, poza brakiem rozstrzygnięcia i ten brak głębszego celu nie daje mi spokoju... Może o to właśnie chodziło?

Co do zasady bardzo ciekwy zbiorek opowiadań, ale... Mimo usilnych starań nie umiem odgadnąć do czego zmierza. Opowiadania są bardzo ròżnorodne, nieoczywiste... Tylko po co, dlaczego akurat te, czy chodziło jedynie o opowiedzenie kilku historii. Nie umiem doszukać sie w nich jakiegoś elementu wspólnego, poza brakiem rozstrzygnięcia i ten brak głębszego celu nie daje mi...

to już moja trzecia książka od tej autorki i jest to zbiór pięciu opowiadań, opowiadania są psychologiczne i zaskakujące, bo w pewnym sensie niesamowite, stylem autorki nadal jestem zachwycona, ale niestety nie są to jakieś wybitne opowiadania (jak np. w zbiorze pt. "Ptaki"),tytułowe bardzo przypadło mi do gustu, miało swój niepowtarzalny klimat, drugie i trzecie całkiem w porządku, a potem... to już niestety naprawdę bardzo słabo, a szkoda, po prostu chyba miałam spore oczekiwania..

to już moja trzecia książka od tej autorki i jest to zbiór pięciu opowiadań, opowiadania są psychologiczne i zaskakujące, bo w pewnym sensie niesamowite, stylem autorki nadal jestem zachwycona, ale niestety nie są to jakieś wybitne opowiadania (jak np. w zbiorze pt. "Ptaki"),tytułowe bardzo przypadło mi do gustu, miało swój niepowtarzalny klimat, drugie i trzecie całkiem w...

Niepowtarzalny klimat buduje ta pisarka:-) Wszystkie powieści, jakie czytałam do tej pory są jak z filmów pana H., co ja piszę - są lepsze!

Niepowtarzalny klimat buduje ta pisarka:-) Wszystkie powieści, jakie czytałam do tej pory są jak z filmów pana H., co ja piszę - są lepsze!

Zbiór znakomitych opowiadań. Taki skarb znaleziony w bibliotece. Opowiadania, jak to często bywa, nierówne. Nierówne, ale ciekawe. Świat stworzony przez du Maurier jest jednocześnie bliski i daleki. Wciąga zarówno realizmem, jak i onirycznością. Polecam.

Zbiór znakomitych opowiadań. Taki skarb znaleziony w bibliotece. Opowiadania, jak to często bywa, nierówne. Nierówne, ale ciekawe. Świat stworzony przez du Maurier jest jednocześnie bliski i daleki. Wciąga zarówno realizmem, jak i onirycznością. Polecam.