Ciamciara, Zasępa, Słaby i Pędzel są uczniami klasy ósmej A. Nigdy nie lubili się uczyć, ale zależało im na dobrych ocenach. Gdy dowiedzieli się, że starsze klasy są w posiadaniu sposobów na poszczególnych nauczycieli, zapragnęli je zdobyć. Ich niewielkie fundusze pozwoliły im jedynie na tytułowy "Sposób na Alcybiadesa". Alcybiades był miłym staruszkiem uczącym historii. Czwórka przyjaciół zaczęła wprowadzać swój plan w życie, nie zauważając, że po drodze zaczęli naprawdę lubić historię i przygotowywać się do lekcji.

"Sposób na Alcybiadesa" pisany jest bardzo łatwym językiem, przez co szybko i wygodnie się go czyta. Miejscami akcja znacznie zwalniała, a dialogi i monologi były za długi i często nie mające żadnego związku z samą SPONĄ. Nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że "Sposób..." przypomina troszkę "Szatana z siódmej klasy". W końcu ten ostatni wyszedł dwadzieścia siedem lat przed książką Edmunda Niziurskiego, więc można dopatrywać się różnych rzeczy.

Książki samej w sobie bym nie poleciła, ale większość prędzej czy później się z nią zetknie, ponieważ jest to lektura szkolna.

Ciamciara, Zasępa, Słaby i Pędzel są uczniami klasy ósmej A. Nigdy nie lubili się uczyć, ale zależało im na dobrych ocenach. Gdy dowiedzieli się, że starsze klasy są w posiadaniu sposobów na poszczególnych nauczycieli, zapragnęli je zdobyć. Ich niewielkie fundusze pozwoliły im jedynie na tytułowy "Sposób na Alcybiadesa". Alcybiades był miłym staruszkiem uczącym historii....