Muszę przyznać, że początek książki mocno mnie wciągnął. Tym bardziej, że cała akcja dzieje się w epoce wiktoriańskiej: szeleszczące suknie, gorsety i… parszywe traktowanie kobiet! Niestety akcja szybko robi się chaotyczna, a wizje Gemmy są nieskładne. Czasami trudno odróżnić co jest wizją, a co rzeczywistością. Mimo tego, że Gemma też ma taki problem, to mam wrażenie, że nie jest to napisane w zbyt zachęcający sposób.

Książka ukazuje realia tamtej epoki. Widzimy jak były traktowane kobiety, jak rodzice traktowali swoje dzieci. Matki albo szukały bogatego męża swoim córkom, albo kompletnie ignorowały swoje pociechy. Co do przedstawienia dawnej rzeczywistości, książka zarabia u mnie duży plus.

Bohaterka czasami wydawała mi się sztuczna… Widać, że Gemma przedstawiona jest w taki sposób, by się z nią utożsamiać. Tyle tylko, że sporo psują jej relacje z przyjaciółkami. Dziwiło mnie, że nie wspomniała im ani słowa o ich wrednym zachowaniu prosto z mostu. No, ale to tylko moje odczucia, bo zżycie z bohaterem jest indywidualną sprawą. :]

Podsumowując książkę oceniam jako średnią. Miejscami nadto chaotyczna, przedstawiająca postacie chwilami „zbyt płaskie”. Jednakże miała przesłanie- i to nie byle jakie. Pokazała mi, że trzeba uważać na słowa, a także na skutki naszych decyzji.

Muszę przyznać, że początek książki mocno mnie wciągnął. Tym bardziej, że cała akcja dzieje się w epoce wiktoriańskiej: szeleszczące suknie, gorsety i… parszywe traktowanie kobiet! Niestety akcja szybko robi się chaotyczna, a wizje Gemmy są nieskładne. Czasami trudno odróżnić co jest wizją, a co rzeczywistością. Mimo tego, że Gemma też ma taki problem, to mam wrażenie, że...