Autorka książki ujmuje "sprawę Zapolskiej" z różnych perspektyw, mając na celu nowe, przekraczające stereotypy i etykiety, odczytanie różnego rodzaju takstów pisarki, w tym przedewszystkim tekstu życia i osoby. Perspektywą wyjściową i najogólniejszą, kontrolującą pozostałe, jest deklarowana przez dr Janicką "trzecia droga" pomiędzy "tradycją historycznoliteracką" a "refleksją feministyczną", którym to drogom i ich sposobom postawienia "sprawy Zapolskiej " poświęcona jest druga część rozprawy. [...] Co wnosi do wiedzy o Zapolskiej skrystalizowanie i zastosowanie "trzeciej drogi"? Przede wszystkim skupienie uwagi na osobie Zapolskiej pozwala rzeczywiście wzajemnie uspójnić różne istniejące oświetlenia życia i twórczości pisarki. W poszczególnych fazach jej biografii, począwszy od okoliczności debiutu, a kończąc na okolicznościach śmierci, pogrzebu i procesu spadkowego, badaczka odnajduje różne mechanizmy i różne formuły skandalu, który utożsamia tę biografię W tym świetle kategoria przekroczenia granic wrażliwości epoki, wywołującego skandal, dotyczy zarówno literackiego, jak osobistego, kobiecego temperamentu Zapolskiej. [Z recenzji prof. Ewy Ihnatowicz (UW)]