„Cień wiatru”… jestem zafascynowana tą książką bez reszty. Wciągnęła mnie i zaciekawiła od pierwszej do ostatniej strony, a po skończonej lekturze refleksja przyszła sama – czemu to już koniec? Ponad 500 stron – niby dużo…, a tak niewiele…
Mały dziesięcioletni Dawid Sempere mieszka ze swoim ojcem w Barcelonie, gdzie jego tata jest księgarzem i antykwariuszem. Nie powodzi im się najlepiej, a dochody z pracy w księgarni zaspakajają jedynie podstawowe ich potrzeby. Chłopiec od najmłodszych lat obcuje z książkami, pomaga ojcu w pracy i marzy o tym, by w przyszłości zostać pisarzem. Pewnego dnia tata zabiera Daniela w magiczne i tajemnicze miejsce - do Cmentarza Zapomnianych Książek, aby mógł zabrać stamtąd jedną książkę, którą się zaopiekuje. Wśród labiryntów korytarzy, mnogości półek i niezliczonej ilości woluminów chłopiec odnajduje książkę Juliana Caraxa – „Cień wiatru”.
Od tego wydarzenia wszystko się zaczyna…
Dawid zafascynowany książką postanawia dowiedzieć się czegoś o jej autorze i odszukać inne powieści napisane przez Caraxa. Jak się okazuje nie jest to wcale proste, a nawet trudniejsze, niż mogłoby się wydawać. Poznanie tajemnicy autora książki zajmuje Dawidowi wiele lat, podczas których niestrudzenie i z ogromną determinacją, krok po kroku porusza się od przysłowiowej „nitki do kłębka”.
W miarę zagłębiania się w lekturę odnosimy wrażenie, że historia naprawdę lubi się powtarzać , a dzieje pisarza jakby przypominały losy Dawida.
Czy pomimo wielu gróźb, przeciwności i niebezpieczeństw Dawidowi uda się poznać do końca historię swego ulubionego pisarza?
Zapraszam na karty powieści…

„Cień wiatru”… jestem zafascynowana tą książką bez reszty. Wciągnęła mnie i zaciekawiła od pierwszej do ostatniej strony, a po skończonej lekturze refleksja przyszła sama – czemu to już koniec? Ponad 500 stron – niby dużo…, a tak niewiele…
Mały dziesięcioletni Dawid Sempere mieszka ze swoim ojcem w Barcelonie, gdzie jego tata jest księgarzem i antykwariuszem. Nie powodzi...