Uwaga, uwaga, nagroda główna wędruje do pani Collins za sprawienie drugiej części trylogii lepszej od poprzedzającej! Co prawda, to tylko takie tam nic nie znaczące, obiektywne wyróżnienie, aczkolwiek szczere i z głębi serca, które obecnie przepełnione jest uwielbieniem do postaci i mnóstwem emocji związanych z ich perypetiami oraz ogromna chęć(ale i strach zarazem-bo to przecież będzie już koniec...) sięgnięcia po ostatni tom.
Nie mam pojęcia co konkretnie sprawiło, że "W pierścieniu ognia" tak mnie urzekła. Czym specjalnym różni się ona od swej starszej siostry? Mniejsza o to, żałuję tylko, że zdecydowałam się na wypożyczenie jej z biblioteki, powinnam była kupić egzemplarz dla siebie. Nie ważne, przecież wciąż mogę to zrobić. Przechodząc do sedna swej opinii-zafascynowało mnie przede wszystkim uczucie. A raczej całe mnóstwo emocji. Bezgraniczna miłość Peety bardzo mnie wzruszała. Czyżbym miała słabość do pierwszoplanowych, grzecznych i uczynnych chłopców? W tym przypadku na pewno. O dziwo, zachowanie Katniss nie wywoływało mej irytacji, jak można by się było spodziewać. No, może i momentami niezdecydowanie głównej bohaterki odrobinkę grało mi na nerwach...Ale działo się to sporadycznie i nie ma żadnego wpływu na ostateczną ocenę książki.
Trylogia autorstwa Suzanne Collins idealnie wpasowuje się w tematykę lekcji języka polskiego prowadzonych obecnie przez moją nauczycielkę. System totalitarny. Jak koszmarnie potężnym wrogiem jest dla społeczeństwa? W świecie, w którym rządzi Kapitol, co roku na oczach tysięcy widzów mordowane są dzieci, jeden za drugim, bez litości. A wszystko to w ramach utrzymania "poddanych" w ryzach, oczywiście. Kiedy prawo zostaje zaostrzone, ze względu na powstania buntowników walczących o lepsze życie, władze wprowadzają bez zastanowienia kary cielesne zasługujące na miano tortur. A jakby tego wszystkiego było mało, z okazji rocznicy Igrzysk Głodowych, postanowiono dać nauczkę i tym, którzy jak najbardziej zasłużyli sobie na spokój...
Bezwzględność, zło, brutalność i gniew. A z drugiej strony wola walki, chęć zwycięstwa i obalenia panującego systemu pochodząca z głębi dobrych serc. Kto okaże się być zwycięzcą w tej krwawej, okrutnej walce? Już nie mogę się doczekać, by zagłębić się w ostatnią część zatytułowaną dumnie nazwą znaku rebeliantów, nowym pseudonimem odważnej Katniss. Kosogłosie, nie zawiedź mnie, proszę!

Uwaga, uwaga, nagroda główna wędruje do pani Collins za sprawienie drugiej części trylogii lepszej od poprzedzającej! Co prawda, to tylko takie tam nic nie znaczące, obiektywne wyróżnienie, aczkolwiek szczere i z głębi serca, które obecnie przepełnione jest uwielbieniem do postaci i mnóstwem emocji związanych z ich perypetiami oraz ogromna chęć(ale i strach zarazem-bo to...