Pakistańska córka
- Kategoria:
- biografia, autobiografia, pamiętnik
- Tytuł oryginału:
- Different Kind of Daughter
- Wydawnictwo:
- Sine Qua Non
- Data wydania:
- 2017-06-14
- Data 1. wyd. pol.:
- 2017-06-14
- Liczba stron:
- 352
- Czas czytania
- 5 godz. 52 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788365836076
- Tłumacz:
- Robert Filipowski
- Tagi:
- biografia dyskryminacja edukacja emigracja fanatyzm religijny islam kobieta literatura faktu mentalność obyczajowość Pakistan przemoc szantaż terror walka o wolność
- Inne
Nie pozwoliła, by islam zniszczył jej marzenia.
„Nazywam się Maria Toorpakai Wazir. Pochodzę z jednej z najbardziej niebezpiecznych części Pakistanu. Mój dom to siedziba talibów. Kobiety wiodą tu bardzo nieszczęśliwe życie…”
Tam, gdzie się wychowała, dla kobiet wszystko jest haram – zakazane: edukacja, słuchanie muzyki, opuszczanie domu bez towarzystwa mężczyzny, wybór ubrania, własne poglądy… Od najmłodszych lat dziewczynki są uległe i posłuszne. Ale nie Maria.
Miała talent do gry w squasha i chciała być najlepsza na świecie, ale na terenach opanowanych przez talibów sport mogą uprawiać jedynie chłopcy. Podjęła więc gigantyczne ryzyko i zaczęła udawać jednego z nich: przebierając się, ścinając włosy, owijając piersi bandażem.
Rodzice wspierali Marię od samego początku. Ale nawet oni nie byli w stanie zapewnić jej bezpieczeństwa, gdy zaczęto grozić jej śmiercią. Maria uciekła do Kanady, aby ocalić życie i… marzenia.
Przejmująca historia dziewczyny, która wygrała pojedynek z islamskim fanatykami i dziś walczy o to, by świat poznał los zniewolonych kobiet.
***
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Dżingis
Maria już w chwili urodzenia mogła o sobie powiedzieć - pechowa szczęściara. Pechowa, bo urodziła się w pakistańskim patriarchalnym kraju, gdzie kobieta jest niemą własnością mężczyzny. Szczęściara, bo jej własna rodzina pod tym względem miała poglądy iście wywrotowe. Matka, wykształcona nauczycielka, za zgodą i zachętą męża kontynuowała edukację nawet po ślubie. Ojciec, światły nauczyciel akademicki rozpalał w dzieciach - również w córkach - ciekawość świata i pęd do wiedzy. Gdy zatem Maria, obserwując mężczyzn i chłopców buntuje się paląc swoje dziewczęce sukienki, rodzice pozwalają jej być tym, kim chce. Chłopcem. Dżyngis-chanem. Od tamtej pory Maria znika. Znikają bariery i ograniczenia. Dżyngis jest wolny.
Dziewczyna w roli chłopca to częsta praktyka w niektórych muzułmańskich krajach, w rodzinach, w których nie doczekano się męskich potomków. Taki „chłopiec" mógł odciążyć rodzinę, w szczególności matkę w codziennych sprawunkach, nie dotyczyły go bowiem zwyczajowe ograniczenia. Mógł jak każdy inny chłopiec wychodzić sam z domu, rozmawiać z innymi mężczyznami a nawet być formalnym opiekunem matki i sióstr w zewnętrznym świecie. Powód do przemiany Marii był jednak inny. Potrzeba wolności, która wykiełkowała w niej we wczesnym dzieciństwie. Pielęgnowana przez rodziców, dała po latach - niełatwych, pełnych walki i trudnych zmagań z otoczeniem, wspaniałe owoce.
Pierwsze lata swej chłopięcej wolności Dżyngis spędza na bezcelowym wałęsaniu się po mieście i bójkach z innymi chłopcami. Kipi w nim agresja, która szybko, dzięki interwencji ojca zostaje skierowana na podnoszenie ciężarów. Od tego momentu zaczyna się przygoda Marii ze sportem ale też życie w strachu, że ktoś odkryje jej oszustwo. Udział w zawodach dla chłopców jasno daje jej do zrozumienia jak teraz będzie wyglądało jej życie. Jej ukrywanie płci.
Wszystko zmienia się gdy całkiem przypadkiem Dżyngis zaczyna interesować się squashem. A w zasadzie traci dla tego sportu głowę. Zaczynają się wielogodzinne, wyczerpujące treningi, walka z własnym ciałem, a wszystko to w cieniu wojny, w otoczeniu coraz bardziej panoszących wokół talibów. I gdy pewnego dnia dziewczyna ujawnia swoją płeć, zaczynają się jej kłopoty. Zaczyna się zagrożenie, dla niej i całej jej rodziny.
Biografia Marii Toorpakai to nie jest zwykła, łzawa opowiastka o uciśnionych arabskich kobietach. Jej historia to mozaika bólu, walki, odwagi i niezwykłego samozaparcia. To wyjątkowy obraz uporu całej rodziny, która robi wszystko, by dać dziewczynie szansę na spełnienie marzeń i wolne życie. Żaden członek rodziny nie ugnie sie przed groźbami śmierci czy widmem zamachu na życie. Dla nich wolne życie Marii jest wartością wyższą niż strach. I nie poddają się nawet wtedy, gdy otoczona ochroną Maria musi spędzić wiele dni i nocy w zamknięciu, walcząc z pogłębiającą się depresją. Szukają wyjścia z sytuacji nawet poza granicami kraju, byleby tylko Maria była wolna i mogła grać w squasha.
W wielu arabskich rodzinach historia taka jak ta nie miałaby prawa się wydarzyć. W wielu rodzinach córka o takiej woli walki zostałaby z pewnością wydana jak najszybciej za mąż, uwięziona w domu lub, co najbardziej prawdopodobne, zabita. Tym bardziej ważna jest dla świata ta biografia. Świat powinien wiedzieć, że islam to nie tylko fanatycy, terroryści i bomby. To również pragnienie wolności, wykształcone rodziny za wszelką cenę poszukujące dla swoich dzieci lepszego życia, próbujące budować swój kraj pomimo groźby śmierci z rąk fundamentalistów. "Pakistańska córka" jest więc nie tylko biografią zawodniczki sportowej. Nie jest też jedynie zapisem Pakistanu i realiów walki z talibami. To przede wszystkim pozycja obowiązkowa dla każdego, kto chce nauczyć się czym jest samozaparcie, wytrwałość i wychowanie dzieci w poszanowaniu ich indywidualności.
Joanna Jurzyk
Oceny
Książka na półkach
- 548
- 208
- 47
- 12
- 6
- 6
- 4
- 4
- 4
- 4
Opinia
Maria Gulgatai Toorpakai
Maria urodziła się w 1999 roku, czyli dziś ma 18 lat. Jest już mistrzynią Pakistanu w squasha i jedną z kilkudziesięciu najlepszych zawodniczek tej dyscypliny na świecie. Trenuje w Toronto pod okiem mistrza świata w tej dyscyplinie, Jonathona Powera. Jej droga na szczyt wymagała ogromnego harta ducha, zważając na trudne dzieciństwo wśród Wazirów.
- Twoje pierwsze imię brzmi Maria, co oznacza czystość, bo okrucieństwo naszego świata jeszcze będzie próbowało cię zmienić. Inshalah, nigdy mu się nie uda. Na drugie imię daję ci Gulgatai, bo twoja różowa twarz, nawet teraz, jest mocno napięta i zdradza jedynie niewinność pąka róży. Jeszcze nie poznaliśmy wielkiego piękna, które w sobie kryjesz. I wreszcie będziesz znana jako Toorpakai, dziewczyna z włosami tak czarnymi, że zazdrościć ci ich będzie najczarniejsza noc. Mario, masz trzy imiona, ale tylko jedno życie. Żyj dobrze i z sensem. Nie lękaj się, bo jesteś moją córką. (s. 28)
Dżyngis - Chan
Maria od początku swojego życia była skazana na posłuszeństwo i życie w świecie, gdzie dla dziewczyn/kobiet wszystko jest haram - zabronione. W Pakistanie kobietom nie wolno niczego, łatwiej powiedzieć co jest im dozwolone. Mają zachowywać się skromnie, opiekować się domem i mężem, mają zadbać o dzieci i niczego więcej nie oczekiwać. Myślenie o chodzeniu w szortach, t-shercie, czy uprawianiu sportu wydaje się być niedorzeczne. A jednak Mari się udało.
Dziewczyny takie jak ja, wysyłane są do wariatkowa albo po prostu kamienowane na śmierć. Jeśli któraś ma szczęście, może wrzenić się do rywalizującego klanu, żeby splamić jego krew. Jestem owocem jednego z takich karnych małżeństw. W ramach wyroku mającego przynieść hańbę obojgu, moja matka poślubiła wyklętego ojca, którego nie widziała nigdy wcześniej. Starszyzna nie przewidziała miłości, która miała się między nimi narodzić, ani siły ich odwagi i wspólnych ideałów. A już na pewno nie przewidziała mnie. (s. 7)
Dziewczyna miała szczęście dorastać w rodzinie, której poglądy znacząco odbiegały od tradycji pakistańskich plemion. Ojciec nigdy nie kwestionował wyborów swoich dzieci, szanował ich wolność, indywidualizm i poglądy. Popychał ich też w kierunku pasji jakimi się parali. Maria, aby czuć się wolna przybrała w wieku 4 lat imię Dżyngis-chan , spaliła dziewczyńskie stroje i zaczęła nosić ubrania po starszym bracie. W ten sposób mogła o wiele więcej niż dziewczynki ze wstążkami we włosach.
Sport
Maria od początku swojego dzieciństwa nie czuła się dobrze jako dziewczynka, co widać na zdjęciach dołączonych w książce. Postura, wygląd, sposób siedzenia wskazywał na chłopięce cechy. Dlatego też jako Dżyngis-chan nie wzbudzała podejrzeń. Miała też sporo energii, ogromną siłę mięśni. Jej dni wypełniały biegi, jazda na rowerze, gra z chłopakami w piłkę. Towarzystwo w jakim się obracała zaczęło wpływać na jej zachowanie. Zaczęła swoją frustrację przelewać w agresję i biła się pokazując swoją przewagę. Ojciec postanowił popchnąć ją w stronę sportu, najpierw niefortunnie wybierając dla niej boks. Dopiero, gdy pewnego dnia trafiła na trening squasha, który jest sportem narodowym w Pakistanie pokochała rakietę od pierwszego uderzenia.
Poczuć się sobą
"Pakistańska córka" to autobiografia z przesłaniem. Mamy tutaj do czynienia z formą terapii, przekazania światu przez opisanie swoich losów sytuacji kobiet w pakistańskich wioskach. Nie śledzimy tylko historii sportsmenki, ale ogrom kulturowych różnic, problemów z odnalezieniem siebie i swojego miejsca na ziemi. Historia Marii to również opowieść o ogromnej sile rodziny, determinacji, o poszukiwaniu swojego ja, bo w pewnym momencie Maria zgubiła siebie jako dziewczynkę i jest tutaj silnie zaznaczony wątek trans-seksualności kulturowej, bo w społecznościach wschodnich do pewnego wieku dziewczynki ubiera się jak chłopców. Opowieść Marii to także ogromna lekcja determinacji, hartu ducha i nieustępliwości w dążeniach do celu. Za takimi cechami po prostu trzeba się urodzić, tego nie można nigdzie nabyć.
---------------------------------
Polecam "Pakistańską córkę" wszystkim, ponieważ:
- opowiada o sile rodziny, sile umysłu i sile charakteru,
- przez autobiograficzną opowieść o drodze na sportowy szczyt, pokazuje jak bardzo pod górkę mają kobiety w Pakistanie, z jakimi problemami społecznymi się borykają na co dzień, oraz jakie zagrożenia czekają za nieposłuszeństwo,
- to ogromna skarbnica wiedzy społeczno-kulturowej o tamtej części świata, mamy tutaj opisane wiele zwyczajów, wytłumaczone zachowania i prawa, a także odniesienia religijne,
- każdy znajdzie tutaj prawdy uniwersalne, które pokazują, że wszędzie dobrze tam gdzie nas nie ma.
Maria Gulgatai Toorpakai
więcej Pokaż mimo toMaria urodziła się w 1999 roku, czyli dziś ma 18 lat. Jest już mistrzynią Pakistanu w squasha i jedną z kilkudziesięciu najlepszych zawodniczek tej dyscypliny na świecie. Trenuje w Toronto pod okiem mistrza świata w tej dyscyplinie, Jonathona Powera. Jej droga na szczyt wymagała ogromnego harta ducha, zważając na trudne dzieciństwo wśród Wazirów.
...