https://salomonik.eu/blog/przeczytane/2765-gnat-1-dolina-czyli-rownonoc-wiosenna

https://salomonik.eu/blog/przeczytane/2765-gnat-1-dolina-czyli-rownonoc-wiosenna

Cały cykl znakomity dla 8+. Niektóre pomysły dość oklepane, a sama kreska (zwłaszcza głównych postaci) odrzucająca, ale całość składa się w przygodową i fantastyczną historię, którą młody czytelnik pochłonie błyskawicznie.

Cały cykl znakomity dla 8+. Niektóre pomysły dość oklepane, a sama kreska (zwłaszcza głównych postaci) odrzucająca, ale całość składa się w przygodową i fantastyczną historię, którą młody czytelnik pochłonie błyskawicznie.

Lektura trzech tomów zbiorczego wydania "Gnata" za mną i synem. Jesteśmy zachwyceni i żałujemy, ze to już koniec. Serdecznie polecam na prezent dla młodego czytelnika. Mamy tu historię z gatunku fantasy, pełną przygód i tajemnic. Bywa czasami tragicznie i krwawo, romantycznie i zabawnie. To właśnie humor najbardziej przypadł mi do serca w tym komiksie i sprawił, że opowieść dla dzieciaków przeczytałam od deski do deski z wielką przyjemnością.

Lektura trzech tomów zbiorczego wydania "Gnata" za mną i synem. Jesteśmy zachwyceni i żałujemy, ze to już koniec. Serdecznie polecam na prezent dla młodego czytelnika. Mamy tu historię z gatunku fantasy, pełną przygód i tajemnic. Bywa czasami tragicznie i krwawo, romantycznie i zabawnie. To właśnie humor najbardziej przypadł mi do serca w tym komiksie i sprawił, że opowieść...

Fani owej serii mogą mnie zlinczować (uznając za bluźniercę),niech stracę, ale Gnat ,,wieje'' sandałem na kilometr. Pachnie nieprzyjemnymi słówkami, jak ,,gniot'', ,,potwarz'' czy ,,infantylizm''. Nawet jako ,,książeczka'' dla dzieci sprawdza się nie najlepiej. Jako szczeniak wolałbym czytać bardziej ,,rozwojowe'' opowiastki, nie bez powodu bracia Grimm nie przesadzali z glukozą i nie dodawali bezmyślnie cukru do swoich tworów baśniowych. Cała ta hucpa literacko-rozrywkowa przypomina działania twórcy, który uważa, że jak nawiąże do Tolkiena czy do postaci z Disney'a w krzywym zwierciadle wystarczy, aby wzbogacić swoją historię - niestety działa to na niekorzyść ,,Gnata'', ponieważ nie ma tu drugiego czy trzeciego dna, jak w trylogii pierścienia, nawet biorąc pod uwagę inne opowieści skierowane do młodszego odbiorcy, jak ,,Muminki'' - jest to krok wstecz, jeśli chodzi o narrację, ton opowieści, czy chociażby postacie pozbawione wyrazistego charakteru (stereotypowi bohaterzy dla dzieci od dawna powinni przejść na ,,emeryturę''). Podejrzewam, że gdybym miał osiem czy dziewięć lat ,,Gnat'' wciąż pozostałby w sferze ,,niechcianych''prezentów, w swoim czasie badałem pierwsze węgierskie lub czeskie (zwłaszcza czeskie) animacje, bodaj z lat 70., chociaż mogę się mylić, ponieważ mogą być młodszej daty, które miały więcej dynamizmu, oferowały oryginalne światy i nie ociekały łatwymi treściami. Z tyłu głowy mam obrazy, które mnie kształtowały od maleńkiego i niestety ,,Gnat'' byłby zapomniany, jak wiele rzeczy z tamtych młodzieńczych lat.

Fani owej serii mogą mnie zlinczować (uznając za bluźniercę),niech stracę, ale Gnat ,,wieje'' sandałem na kilometr. Pachnie nieprzyjemnymi słówkami, jak ,,gniot'', ,,potwarz'' czy ,,infantylizm''. Nawet jako ,,książeczka'' dla dzieci sprawdza się nie najlepiej. Jako szczeniak wolałbym czytać bardziej ,,rozwojowe'' opowiastki, nie bez powodu bracia Grimm nie przesadzali z...

Początkowo prosta historia z zabawnymi bohaterami i interesującym światem. Wraz z ubywaniem stron autor coraz bardziej zagęszcza fabułę, odkrywa poszczególne tajemnice jednak nie dostajemy jeszcze wszystkich odpowiedzi. Wręcz przeciwnie autor pozostawia nas z większa ilością pytań niż na początku, lekka i zabawna historia pod koniec przeradza się w rewelacyjne bajkowe fantasy. Przy czym nie traci swojej najważniejszej cechy czyli HUMORU. Czytając miałem bez przerwy "banana" na twarzy. Z pewnością sięgnę po dalsze tomy.
Polecam!

Początkowo prosta historia z zabawnymi bohaterami i interesującym światem. Wraz z ubywaniem stron autor coraz bardziej zagęszcza fabułę, odkrywa poszczególne tajemnice jednak nie dostajemy jeszcze wszystkich odpowiedzi. Wręcz przeciwnie autor pozostawia nas z większa ilością pytań niż na początku, lekka i zabawna historia pod koniec przeradza się w rewelacyjne bajkowe...

Pozycja bez wad. Tak po prostu. Nie wiem co jest lepsze. Cudowne rysunki (jak dobrze, że w kolorze!) czy fabuła. Zaczynająca się prościutko by przez te 450 stron zmienić się w zalążek prawdziwie epickiej (nie trawie tego słowa ale straszliwe tutaj pasuje) historii. To jak autor gra kadrami i "językiem komiksu" powala tak samo jak adaptacja i twisty licznych świadomie wykorzystywanych klisz i tropów charakterystycznych dla high fantasy.

Jeśli ktoś na minus bierze to, że komiks fantasy dla osób w każdym wieku jest komiksem fantasy dla osób w każdym wieku to... jego wielka strata.

Pozycja bez wad. Tak po prostu. Nie wiem co jest lepsze. Cudowne rysunki (jak dobrze, że w kolorze!) czy fabuła. Zaczynająca się prościutko by przez te 450 stron zmienić się w zalążek prawdziwie epickiej (nie trawie tego słowa ale straszliwe tutaj pasuje) historii. To jak autor gra kadrami i "językiem komiksu" powala tak samo jak adaptacja i twisty licznych świadomie...

Rewelacyjny komiks.
Jak zwykle, kupiłem córce, i przeczytałem przed nią. Wciągająca, urzekająca, ciekawy scenariusz, fajne rysunki. Dużo odniesień do literatury, do pop kultury. W sumie chyba klasyka w swoim gatunku.
Polecam.

Rewelacyjny komiks.
Jak zwykle, kupiłem córce, i przeczytałem przed nią. Wciągająca, urzekająca, ciekawy scenariusz, fajne rysunki. Dużo odniesień do literatury, do pop kultury. W sumie chyba klasyka w swoim gatunku.
Polecam.

To jest komiks dla dzieci. Jest ładnie, zgrabnie narysowany (czego czasem mi brakuje w tych dla dorosłych),GB daje się lubić, Zadra tak samo, jest tutaj dużo wyobraźni, nowego świata, w którym można się zagłębić.
Tylko... cholera to już było. Ogólny rys fabularny mnie niczym nie zaskakuje i to jest dość straszne. Może (na pewno!) nie jestem targetem tego komiksu i to dlatego. Ale nie zachwycił.
Ach, i stanowczo wkurzają mnie kuzyni Chwata Gnata (i ich imiona, brr),bo są głupi i irytujący od początku do końca.

To jest komiks dla dzieci. Jest ładnie, zgrabnie narysowany (czego czasem mi brakuje w tych dla dorosłych),GB daje się lubić, Zadra tak samo, jest tutaj dużo wyobraźni, nowego świata, w którym można się zagłębić.
Tylko... cholera to już było. Ogólny rys fabularny mnie niczym nie zaskakuje i to jest dość straszne. Może (na pewno!) nie jestem targetem tego komiksu i to...

Na pierwszy rzut oka komiks wygląda bajekowato (głównie ze względu na bohaterów). Po zagłębieniu się w lekturę widać że jest to jednak kawał solidnego fantasy z ciekawym światem. Czekam na tom drugi z niecierpliwością bo końcówka mocno zaostrza apetyt.

Na pierwszy rzut oka komiks wygląda bajekowato (głównie ze względu na bohaterów). Po zagłębieniu się w lekturę widać że jest to jednak kawał solidnego fantasy z ciekawym światem. Czekam na tom drugi z niecierpliwością bo końcówka mocno zaostrza apetyt.

Daleko mi do miłośnika fantasy, ale potrafię rozpoznać wybitny komiks, kiedy go widzę. A właśnie z wybitnym komiksem mamy tu do czynienia. Jeff Smith wykreował świat, w którym koegzystują ze sobą ludzie, smoki, potwory oraz... cartoonowe ludziki. Żeby było śmieszniej - jeden z nich zaczytuje się w Moby Dicku. I jest to wszystko przekonujące, zajmujące i zabawne. Oprócz samej postmodernistycznej gry z konwencją jest tu kawałek wciągającej fabuły. Jeśli chcielibyśmy uznać to za zwykłe czytadło (w moim przekonaniu zwyczajnie nie da się takiego uproszczenia wykonać),to musielibyśmy się zgodzić, że jest to czytadło najwyższych lotów. Wybitność tego dzieła leży w "operowaniu językiem komiksu" - świat wykreowany przez Smitha nie ma absolutnie racji bytu poza kadrami. Nie da się pokazać tych gagów, wykreować magii tego świata w żaden inny sposób. Trudno sobie wyobrazić taki byt jak Chwat Gnat w filmie fabularnym albo na łamach powieści. Dodajmy do tego plejadę przeróżnych charakterów, do których faktycznie można coś poczuć (na przykład irytację do Babci Ben, albo - jakżeby inaczej - sympatię do Zadry). Dodaję "Gnata" do mojego ścisłego kanonu fantasy (nie jest zbyt obszerny, chociaż czytało się i Le Guin i Tolkiena i Sapkowskiego) obok "Pieśni oberżysty", "Małe, duże" i "Willowa". Nie daję dziesiątki tylko ze względu na rozczarowujące kolory. W czerni i bieli byłaby dziesiona.

Daleko mi do miłośnika fantasy, ale potrafię rozpoznać wybitny komiks, kiedy go widzę. A właśnie z wybitnym komiksem mamy tu do czynienia. Jeff Smith wykreował świat, w którym koegzystują ze sobą ludzie, smoki, potwory oraz... cartoonowe ludziki. Żeby było śmieszniej - jeden z nich zaczytuje się w Moby Dicku. I jest to wszystko przekonujące, zajmujące i zabawne. Oprócz...