Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeff Smith jest najbardziej znany ze swojej autorskiej serii fantasy „Gnat”. Jednakże w 2007 r. stworzył też miniserię „Shazam!: The Monster Society of Evil”, która przedstawiała nową genezę Kapitana Marvela. W 2019 r. w okolicach kinowej premiery filmu „Shazam” wydawnictwo Egmont opublikowało polską wersję tego komiksu. Czy Jeff Smith radzi sobie równie dobrze z postaciami wymyślonymi jak z własnymi tworami? Billy Batson to mały bezdomny chłopiec, który każdy dnia musi walczyć o przetrwanie na ulicach. Pewnego dnia podąża za mężczyzną przypominającym jego ojca do stacji metra. Tam napotyka czarodzieja Shazama który namaszcza Billy’ego na swojego następcę i daje mu moc, dzięki której ten może przemienić się w superbohatera Kapitana Marvela. Jednakże nieostrożność Billy’ego sprawia, że całemu światu grozi wielkie niebezpieczeństwo. Geneza bohatera jest w gruncie rzeczy taka sama jak ta najczęściej przedstawiana w komiksach. Główną różnicą jest to, że Kapitan Marvel jest oddzielną świadomością i zamienia się miejscami z Billym. Przez to superbohater jest już doświadczony i nie musi się specjalnie niczego uczyć. Prawdopodobnie z tego powodu w pewnym momencie zostaje wprowadzona konieczność, aby co jakiś czas Kapitan Marvel musiał zamieniać się z powrotem w Billy’ego. Poza tym Mary Marvel jest tu już zupełnie inną postacią niż wcześniej – jest to dziecko jeszcze mnie rozsądne niż w Billy. Poza tym ciekawie przekształcono dosyć dziwaczny koncept tygrysa Tawky’ego – trochę kojarzył mi się z czerwonym smokiem z komiksu „Gnat”. Czarne charaktery pozostawiają mniej więcej takie same. Zmieniają się trochę ich role, ale w dalszym ciągu mają bardzo podobne zachowania co poprzednio. Komiks ten można spokojnie zaprezentować młodszemu czytelnikowi. Dobre uczynki są nagradzane, a bohaterowie w trakcie fabuły uczą się odpowiedzialności za swoje czyny. Podoba mi się taki edukacyjny wymiar komiksu. Kreska Jeffa Lemira jest tu lekko kreskówkowa. Niskie postacie mają bardzo wielkie głowy, ale jest też miejsce na bardziej naturalnie wyglądające postacie. Fantastyczne stwory mogą kojarzyć się z tradycyjnym bestiariuszem fantasy. Szkoda, że nie pokuszono o bardziej oryginalne istoty. Dodatki to głównie szkice, a także komentarze Jeffa Smitha co do jego inspiracji. Można się tu trochę dowiedzieć o klasycznych komiksach. Podobało mi się, że szkice pokazują też niewykorzystane pomysły. Swego rodzaju dodatkiem są też tytuły rozdziałów zapisywane prostym kodem Potwornego Stowarzyszenia. Odnoszę wrażenie, że komiks bardziej przypadnie do gustu młodszym czytelnikom. Fabuła jest dosyć prosta i łatwo ją przewidzieć. Na dodatek historia nigdy nie doczekała się kontynuacji, więc może pozostawić z niedosytem. Ogólnie jednak dobry komiks.