Zachęcona dobrymi opiniami oraz klimatyczną okładką sięgnęłam po tę pozycję. Tak do końca to nie wiem co o niej sądzić, czytało się ją szybko, była po prostu lekka i przyjemna, ale może od początku.

Hausenberg - miasto, w którym liczą się trzy rzeczy: gra w karty, kradzieże i wszelakie zlecenia odbierające ludziom życie. Nic innego tym mieście się nie robi :P. Niestety, Hausenberg jest zbyt statyczny, jakby nie było w nim żywego ducha oprócz naszych bohaterów.

Właśnie, postacie. Podstawą każdego jest nijakość, następnie dobiera się jedną, góra dwie cechy i voilà, przepis gotowy. Jeśli autor pomordowałby każdą postać, nie miałabym nic przeciw, ale jest jeden wyjątek. Inżynier, jak i cały jego wątek był dla mnie najlepszy. Poprowadzono go przyzwoicie, nic poza tym, ja mam jakąś słabość do wszelkiej maści wynalazców, konstruktorów czy naukowców. :P

Fabuła jest okej, nie toczy się jakoś szczególnie odkrywczo czy zaskakująco, ale nie ma ogromnych zgrzytów, pomijając błahe intencje bohaterów.

Książka została napisana lekkim piórem, za o dużo plus. Jednak często powtarzają się te same powiedzenia, co staje się z czasem irytujące.

Jeśli ktoś szuka przyjemnej, niewymagającej lektury to ,,Wszyscy patrzyli, nikt nie widział” idealnie się nadaje.

Zachęcona dobrymi opiniami oraz klimatyczną okładką sięgnęłam po tę pozycję. Tak do końca to nie wiem co o niej sądzić, czytało się ją szybko, była po prostu lekka i przyjemna, ale może od początku.

Hausenberg - miasto, w którym liczą się trzy rzeczy: gra w karty, kradzieże i wszelakie zlecenia odbierające ludziom życie. Nic innego tym mieście się nie robi :P. Niestety,...