Nie mogę określić, na czym polega fenomen Jakuba Wędrowycza, bliżej znanego w świecie jako skuteczny egzorcysta a prywatnie – wielki wróg rodu Bardaków. Zdarza mu się ze dwa razy w miesiącu kogoś zabić, chyba że ktoś specjalnie nawinie się pod nóż, ale zazwyczaj jest typowym pasożytem społecznym, hieną cmentarną i pijakiem. To on jest Kubą Rozpruwaczem, Conanem Barbarzyńcą, śmierć Lenina to też jego sprawka. W niebie założył bimbrownię, więc go wyrzucili. Odkąd polał wodą święconą piekło to nawet tam go nie chcą…
Poza tym Jakub nie mieści się w żadnych narzuconych naszym bohaterom ramach – jest stary, brzydki, śmierdzący, nieedukowany i niepoprawny politycznie. Ale jest jedyny w swoim rodzaju. Ta postać naszkicowana piórem Andrzeja Pilipiuka zbiera w sobie cechy charakteru całego społeczeństwa, dodać należy, że są to negatywne cechy, choć Wędrowycz potrafi być i miły i przyjacielski. No, chyba że chodzi o Bardaków… Sam nietypowy ma również nietypowe przygody – na swej drodze spotyka wilkołaki i wampiry (jest specjalistą w dziedzinie wbijania osikowych kołków), krasnali wraz ze Śnieżką i jej niecnymi myślami, jakby tu wykorzystać 7 małych choć wspaniałych, bawi się w doktora i psychologa, lubi nosić przy sobie ukraińską Viagrę, wszak nie wiadomo kiedy się może przydać, zapraszany na sympozja naukowe i wycieczki po całym świecie w między czasie prowadzi ożywcze rozmowy z Kostuchą, ale nigdy, powtarzam NIGDY nie rozstaje się ze swoimi ulubionymi gumofilcami i bimbrem, oczywiście własnej produkcji. Sposób na Wędrowycza? Upić go, dobrze się przy tym bawiąc, gdyż całą serię składającą się z sześciu tomów opowiadających o życiu mieszkańca Wojsławic połyka się na raz. Jest tak absurdalna, nieprawdopodobna i szczerze zabawna jednocześnie, że nie można przejść obok niej obojętnie. W tym wypadku nawet grafomania autora nie drażni tak bardzo.

Nie mogę określić, na czym polega fenomen Jakuba Wędrowycza, bliżej znanego w świecie jako skuteczny egzorcysta a prywatnie – wielki wróg rodu Bardaków. Zdarza mu się ze dwa razy w miesiącu kogoś zabić, chyba że ktoś specjalnie nawinie się pod nóż, ale zazwyczaj jest typowym pasożytem społecznym, hieną cmentarną i pijakiem. To on jest Kubą Rozpruwaczem, Conanem Barbarzyńcą,...