"Cudze chwalicie, swego nie znacie..."
Polskie autorki zaczynają mnie zadziwiać. Na plus oczywiście:) Katarzyna Archimowicz stworzyła niezwykle dojrzałą i emocjonalną powieść. Dobrą, psychologiczna powieść!

Marta Żmigrodzka to młoda ambitna singielka, która za wszelką cenę chce się wybić i osiągnąć coś więcej niż reszta jej rodziny. Wyjeżdża z rodzinnych stron do Warszawy, gdzie wynajmuje mieszkanie i łapie każdą pracę, byle utrzymać się w stolicy.

Podczas odwiedzin w Kazimierzu Dolnym, poznaje Janusza Bilskiego, który okazuje się również jej sąsiadem w Warszawie. Mężczyzna jest bezgranicznie zakochany w Dorocie oraz jej córeczce Julii. Para ma wkrótce wziąć ślub. Dorota jest kobietą zimną i wyniosłą, skupioną na karierze i samorealizacji, całe dnie spędza w pracy. Janusz zajmuje się domem i wychowaniem Julki, a Dorota z każdym dniem wraca do domu coraz później.. Pewnego dnia, kobieta postanawia wraz z Julką odejść od Janusza i ułożyć sobie życie inaczej…

Janusz nie umie sobie poradzić z ta podwójną stratą. W tym ciężkim czasie oparciem dla niego staje się Marta. Parę zaczyna łączyć uczucie. Mężczyzna powoli staje na nogi, jednak bardzo tęskni za córeczką, z którą Dorota nie pozwala mu się widywać. Pewnego dnia w życie Janusza ponownie wkracza dawna miłość- Dorota...
Czy stara miłość nie rdzewieje? Czy możliwy jest wybór między miłością do kobiety a miłością do dziecka? Czy Marta ma prawo odbierać dziecku ojca?

W tej książce, tak jak w życiu, nic nie jest czarne albo białe. Autorka pięknie zgłębia emocje oraz psychikę poszczególnych bohaterów. Polecam tą pozycję!

"Cudze chwalicie, swego nie znacie..."
Polskie autorki zaczynają mnie zadziwiać. Na plus oczywiście:) Katarzyna Archimowicz stworzyła niezwykle dojrzałą i emocjonalną powieść. Dobrą, psychologiczna powieść!

Marta Żmigrodzka to młoda ambitna singielka, która za wszelką cenę chce się wybić i osiągnąć coś więcej niż reszta jej rodziny. Wyjeżdża z rodzinnych stron do Warszawy,...