Beth...czy tylko mnie wydawała się dosyć "nienormalna" w nie dobry sposób? Zarówno Mia i Tessa nie są jakimiś ideałami, ale miały swój charakter i osobowść, zwłaszcza Tessa. A Reeda bardzo polubiłam we wcześniejszych częściach i liczyłam, że autorka dobierze dla niego jakąś fajną babeczkę z charakterem. Niestety. Beth jak dla mnie była infantylna, nie wyróżniająca się i bardzo bardzo potrzebująca. Rozumiem jej traumę - smierć matki, bezdomność, ale czy nie ma żadnuych ośrodków pomocy? Są. Nie ona musiała pójść z obcym facetem, który w jakiś sposób ją wykorzystywal. Taaa. Ah! I jej ucieczka do niego była tylko potwierdzeniem, że dziewczyna żyła w swojej dziwnej bańce (i tylko dlatego, że w tej samej sekundzie Reed nie powiedział, że też ją kocha). Nie wiem czemu autorka aż tak zmasakrowała tą postać. Reed był fajniejszy, ale miał momenty głupoty. I to nagłe oświecenie, że ją kocha! :) typowy. Najbardziej urocze były dla mnie momenty z wujkiem Weed, chwilowym kryzysem Mii i Bena i nocą gier (ten CJ wydaje się najbardziej normalny z nich wszystkich :D). Nie zapominajmy, że tak naprawdę nie poznaliśmy dlaczego Beth i Reed tak bardzo się pokochali..no właśnie..maratony seksu to ich na pewno łączyło. Miałam podobny problem z Mią i Benem - nie poznaliśmy w czasie czytania jak oni się poznają. A to naprawdę szkoda, bo nie tylko seksem człowiek oddycha i żyje, a autorka dała nam bohaterów, którzy na to zasługują. :) Póki co najlepszym bohaterem dla mnie pozostaje Mason :D hhhaha.

Beth...czy tylko mnie wydawała się dosyć "nienormalna" w nie dobry sposób? Zarówno Mia i Tessa nie są jakimiś ideałami, ale miały swój charakter i osobowść, zwłaszcza Tessa. A Reeda bardzo polubiłam we wcześniejszych częściach i liczyłam, że autorka dobierze dla niego jakąś fajną babeczkę z charakterem. Niestety. Beth jak dla mnie była infantylna, nie wyróżniająca się i...