Accelerando to w zapisie nutowym przyspieszenie tempa i taki właśnie świat pokazuje nam Stross. Ludzkość przyspiesza i już nie zwalnia, pokonując punkt cywilizacyjny zwany osobliwością, poza którym wszelkie przewidywania kierunków rozwoju przestają być możliwe. Do tego Stross umieszcza tę osobliwość bardzo blisko naszych czasów, lawina technologiczna już runęła i wkrótce nas pochłonie.

W to wszystko Brytyjczyk wpisuje historię rodzinną, ironicznie sztampową; miłość, zdrada i bunty nastolatków. Zresztą cała książka przesiąknięta jest takim czarnym, pokręconym humorem, na samym początku historii inteligentne, wirtualne langusty z KGB szukają azylu i pomocy u głównego bohatera, a potem nie robi się zwyczajniej - majstersztykiem przedziwnych zestawień jest królewskie dominium Amber, a gdy wali się przyjęcie to dostajemy i ostrzał z nieba i tratującego wszystko dinozaura. Do tego mamy bardzo diabolicznego kota, a czasem tylko jego uśmiech, gołębie w sieci hamiltonowskiej i statek kosmiczny wielkości puszki coli, o bardzo trafnej nazwie "Wędrowny cyrk".

Wszystko jednak dzieje się za szybko, żeby czytelnik mógł złapać oddech i się pośmiać, z całą pewnością można powiedzieć, że tytuł idealnie odzwierciedla tempo akcji. I choć jednocześnie jest to zaleta - Stross sprawia że chaos wydarzeń napiera na nas z kartek książki, jest to też wada: bohaterowie Acceleranda od początku są bardziej awatarami -archetypami niż ludźmi, a szkoda bo w sadze rodzinnej charaktery są bardzo ważne, a szalony i tylko teoretycznie jaskrawy humor Strossa łatwo przegapić.

Ale żeby nie było; jest to książka znakomita, z oszałamiająca wizją przyszłości i wgłębianie się w nią jest wielką przyjemnością. Dla mnie nieuchronne były porównania z Diasporą Egana i widziałam u Strossa jej echa (choć w Polsce Diaspora ukazała się później, w rzeczywistości jest osiem lat wcześniejsza).

Accelerando jest oczywiście dość trudne, ma bardzo dobry, lecz nieduży słowniczek pojęć, ale kilka razy musiałam szukać pomocy gdzie indziej; najłatwiejsze będzie dla informatyków, bo w postludzkim świecie, który każdą materię próbuje przekształcić w hiperkomputer, większość trudnych terminów pochodzi właśnie z tej dziedziny.

Accelerando to w zapisie nutowym przyspieszenie tempa i taki właśnie świat pokazuje nam Stross. Ludzkość przyspiesza i już nie zwalnia, pokonując punkt cywilizacyjny zwany osobliwością, poza którym wszelkie przewidywania kierunków rozwoju przestają być możliwe. Do tego Stross umieszcza tę osobliwość bardzo blisko naszych czasów, lawina technologiczna już runęła i wkrótce...