8/10 - REWELACYJNY

Jamie Morton ma sześć lat, kiedy po raz pierwszy spotyka Charlesa Jacobsa, nowego pastora parafii w rodzinnym miasteczku chłopca. Młody duchowny a także jego piękna żona i dwuletni synek od razu zyskują sympatię wszystkich mieszkańców Harlow, ale to właśnie Jamie nawiązuje z nim wyjątkową więź. Kiedy parę lat później rodzina pastora ginie w wypadku samochodowym, zrozpaczony Jacobs wygłasza płomienne kazanie, w którym szydzi z wiary i wyklina Boga. W konsekwencji tego czynu kaznodzieja zostaje zmuszony przez parafian do opuszczenia Harlow. Kiedy Jamie żegna się ze swoim przyjacielem, nie spodziewa się, że w swoim życiu jeszcze kilkukrotnie spotka się z piątą osobą swojego dramatu (jak sam nazywa Jacobsa) i że każde kolejne spotkanie będzie coraz bardziej dramatyczne.

Pomimo faktu, że „Przebudzenie” jest niejako hołdem Stephena Kinga dla tych pisarzy powieści grozy, którzy wywarli na niego największy wpływ, to trudno nazwać tę książkę stricte horrorem. Elementy tego gatunku literackiego w większym natężeniu można zaobserwować jedynie w samej końcówce powieści, która ogółem bardziej przypomina zwykłą (ale wcale nie banalną) obyczajówkę. Od zawsze uważałem, że akurat sfera obyczajowa jest mocną stroną warsztatu autora, niemniej jednak w przypadku tej powieści wyciągnął on chyba z tego tematu maksimum możliwości. „Przebudzenie” bowiem to w dużej mierze swoisty pamiętnik będący zapisem życia głównego bohatera – dodam tylko, że życia bardzo ciekawego. Fakt, że poznałem Jamiego jako sześciolatka, mogłem przyglądać się jak dorasta i dojrzewa, poznać jego pierwszą miłość oraz przebrnąć przez poważne kłopoty w jakie się wplątał, sprawił, że bardzo go polubiłem. Świetnie nakreślona została również postać Jacobsa, budząca we mnie wiele różnorodnych emocji, które w trakcie lektury na bieżąco ewoluowały, nigdy jednak nie pozostając jednoznacznymi. Jedynie sposób opisania prowadzonych przez Charlesa eksperymentów wydał mi się nieco naiwny, a nawet wręcz dyletancki i to właśnie ten aspekt książki uznaję za najpoważniejszy jej minus. Finał „Przebudzenia” natomiast jest naprawdę dobry, niepokojąco mroczna wizja przedstawiona przez Kinga kontrastuje z resztą książki, ale to właśnie dzięki niej powieść nabiera znamion klimatycznego horroru, który na dłużej zapada czytelnikowi w pamięć.

Przyjemnie było mi towarzyszyć Jamiemu Mortonowi w wędrówce przez jego życie i muszę powiedzieć, że ani przez chwilę ta podróż mi się nie dłużyła. „Przebudzenie” to pełna emocji powieść z niespodziewanym ostrym zakrętem na końcu. Stephen King po raz kolejny udowadnia, że jest po prostu świetnym pisarzem. Polecam!

8/10 - REWELACYJNY

Jamie Morton ma sześć lat, kiedy po raz pierwszy spotyka Charlesa Jacobsa, nowego pastora parafii w rodzinnym miasteczku chłopca. Młody duchowny a także jego piękna żona i dwuletni synek od razu zyskują sympatię wszystkich mieszkańców Harlow, ale to właśnie Jamie nawiązuje z nim wyjątkową więź. Kiedy parę lat później rodzina pastora ginie w wypadku...