Ally Nickerson - klasowa oferma nieradząca sobie z nauką i mająca problemy w relacjach z innymi uczniami, do tego często pakująca się w kłopoty, lądująca na dywaniku u dyrektorki szkoły – nie widzi nadziei na lepszą przyszłość. Poniedziałki to dla niej najgorsze dni tygodnia, bo zaczyna się szkolny tydzień pełen upokorzeń ze strony lepszych uczniów i nauczycieli. Prym w prześladowaniu wiedzie klasowa gwiazda i prymuska, Shay namawiająca innych uczniów do złośliwości wobec nieradzącej sobie z nauką koleżanki.
Problem Ally potęguje brak możliwości aklimatyzacji, Częste przeprowadzki związane z pracą rodziców sprawiają, że dziewczynka niemal każdego roku zmienia szkołę, wchodzi w klasową społeczność, w której ustalono już pewne normy, wyznaczono hierarchię. Jej pozostaje rola odludka, wyrzutka, dziwadła i klasowego głupka. Przydzieleniu takiej pozycji sprzyja brak walki o lepsze traktowanie, brak rywalizacji oraz złe oceny. Poza przyzwyczajeniem się do klasy bohaterka musi też przywyknąć do kolejnego nowego nauczyciela, jego wymogów oraz stylu nauczania. Kiedy Ally przyzwyczaja się do pani Hall, okazuje się, że ona odchodzi, ponieważ jest w ciąży. Każdy ma za zadanie opisać siebie, aby nowy nauczyciel lepiej mógł poznać klasę. Jak ma to zrobić uczennica, która ciągle nie potrafi pisać, dla której czytanie i pisanie są jak próba odczytania sensów z liter znajdujących się w zupie z literowymi kluskami? Kolejny problem pojawia się również w chwili pożegnania pani Hall. Ally wybiera najpiękniejszą kartkę jaką znalazła w sklepie i wręcza ją z tej okazji nauczycielce. Ze względu na brak umiejętności czytania dopiero w gabinecie dyrektorskim dowiaduje się, że jej zachowanie było złośliwe, ponieważ była to kartka żałobna…
Nowy nauczyciel kojarzy jej się z kolejnymi kłopotami, koniecznością kolejnego kamuflowania swojej tajemnicy. Mająca niskie poczucie własnej wartości dziewczyna nie wierzy, że chodzenie do szkoły może sprawiać przyjemność. W szkole czuje się samotna, wyśmiana. Zadanie znalezienia przyjaciół utrudniają częste przeprowadzki. Z nostalgią patrzy na wszystkie dziewczyny w klasie mające bransoletki przyjaźni. Jedyne osoby, na których może polegać to jej starszy brat mający podobne problemy w szkole i mama. Jeszcze niedawno mieszkał z nimi tata i dziadek. Pierwszy jako żołnierz wyjechał z kraju, a drugi zmarł. To jeszcze bardziej potęguje poczucie osamotnienia, utraty gruntu pod nogami. Kochającej słuchać dziewczynie nie ma już kto czytać.
Zmiana nauczyciela okazuje się prawdziwym przewrotem w jej życiu. Myślący nieszablonowo pan Daniels specjalizujący się w nauczaniu specjalnym nie tylko myśli nieszablonowo, stosuje odmienne sposoby nauczania, ale jest też uważniejszym obserwatorem. Bardzo szybko odkrywa, z jakimi problemami boryka się bardzo inteligentna uczennica, której udało się zwodzić innych nauczycieli przez sześć klas. Wymyślane przez niego zadania sprawiają, że nauka dla większości staje się zabawą, a osoby które do tej pory doskonale radziły sobie z testami okazują się nie tak inteligentne za jakie się uważały. Wyzwania pomagają Ally odkryć jej potencjał, pokazują jej, że nie jest głupia tylko inaczej odbiera pewne rzeczy. Dotychczasowe doświadczenia wyrobiły w niej upór, co pozwala jej na skupienie się na nietypowych zadaniach, niepoddawanie się, kiedy większość dzieci jest przekonana, że pewnych problemów nie da się rozwiązać. Pan Dalniels pozwala zrozumieć Ally, że jej atutem są umiejętności plastyczne, cierpliwość, nieszablonowe myślenie, a problemy wynikają z dysleksji.
Dodatkowe zajęcia z nowym nauczycielem sprawiają, że Ally ma szansę na odbudowę wiary we własne możliwości. Z każdą stroną dostrzegamy jej przemianę, zmianę podejścia otoczenia do klasowych układów, a sama bohaterka zyskuje wspaniałych i równie nietypowych jak ona przyjaciół borykających się z różnymi problemami. Nowe przyjaźnie, obrazowe wyjaśnienie dlaczego nie można ludzi dyskwalifikować oraz kolejne sukcesy sprawiają, że Ally stopniowo pozbywa się negatywnego myślenia o sobie. Z uczennicy z wielkimi problemami, staje się lubianą koleżanką, na którą warto oddać głos.
„Ryba na drzewie” to poruszająca opowieść o pokonywaniu barier, nieszablonowym nauczaniu, odkrywaniu talentów, rozwijaniu pasji, znajdowaniu przyjaciół, szkolnej przemocy, problemach socjalnych niektórych uczniów. Ta niezwykła opowieść oparta na doświadczeniach pisarki pozwala rodzicom inaczej spojrzeć na swoje pociechy z dysfunkcjami, a uczniom zrozumieć inność. Niesamowita dawka realnego spojrzenia na kłopoty dzieci i jeszcze większa dawka nadziei na pokonywanie barier. Istotny w książce jest motyw ryby, która trafi wiarę w siebie tylko dlatego, że jest przekonana o braku swojej wartości, ponieważ nie potrafi wejść na drzewo i zapomina, że robi coś lepiej niż inne zwierzęta: pływa. Książka napisana bardzo przystępnym i jednocześnie obrazowym językiem. Doskonale czyta się ją na głos. Kolejny plus to pokazanie alternatywnych sposobów nauczania. Myślę, że powinna to być lektura obowiązkowa dla uczniów szkoły podstawowej.

Ally Nickerson - klasowa oferma nieradząca sobie z nauką i mająca problemy w relacjach z innymi uczniami, do tego często pakująca się w kłopoty, lądująca na dywaniku u dyrektorki szkoły – nie widzi nadziei na lepszą przyszłość. Poniedziałki to dla niej najgorsze dni tygodnia, bo zaczyna się szkolny tydzień pełen upokorzeń ze strony lepszych uczniów i nauczycieli. Prym w...