Ocena 10/10.
Dla takich książek warto żyć . Warto je przeczytać i poczuć te wszystkie emocje, które chciała przekazać autorka. A jest ich naprawdę sporo: radość, uśmiech, zrozumienie, ból, smutek, łzy.

Historia może nie aż tak oryginalna, bo opowiadająca o sile przyjaźni, miłości i braterstwie (w dobie zbliżającej się tragedii).
Jednak przedstawiona tak ciepło i przekonywująco, że nie raz uroniłam łezkę, no dobra- ryczałam jak bóbr.

Jonah oraz Kacey skradli moje serce.
Dwie zbłąkane dusze, które nieświadomie poszukują i pragną miłości, ciepła i bezpieczeństwa od drugiej połówki.
Po raz kolejny pokazane jest, że warto patrzeć sercem a nie rozumem. I warto otaczać się ludźmi, którzy wysyłają nam pozytywne fluidy. I co jest najważniejsze w życiu? Rodzina i przyjaciele! Bo uroda przeminie, praca i kariera zawodowa również. A chwile z najbliższymi pozostaną w nas na zawsze.
I dlatego zazdroszczę głównemu bohaterowi tych najbliższych mu osób. A przede wszystkim brata, który pomimo młodszego wieku, okazał się bardzo dojrzały i zrobiłby wszystko by ocalić Jonaha.
Piękne są takie momenty, kiedy uświadamiamy sobie, że nie jesteśmy na tym wielkim świecie sami.

Bo... ktoś kiedyś powiedział: „Życie bez Przyjaciół jest jak Ziemia bez Słońca” ( mój ulubiony cytat i motto życiowe).

Polecam książkę z całego serca, tylko proszę nie zapomnieć o paczkach chusteczek. Ja zapomniałam i nie wyszło mi to na dobre😉

Ocena 10/10.
Dla takich książek warto żyć . Warto je przeczytać i poczuć te wszystkie emocje, które chciała przekazać autorka. A jest ich naprawdę sporo: radość, uśmiech, zrozumienie, ból, smutek, łzy.

Historia może nie aż tak oryginalna, bo opowiadająca o sile przyjaźni, miłości i braterstwie (w dobie zbliżającej się tragedii).
Jednak przedstawiona tak ciepło i...