Dobre zakończenie trylogii. Jedyny minus to Lily i Lillian. Nie polubiłam ich już w pierwszej części, a w tej to się tylko nasiliło. Bardzo mnie irytowało ich zachowanie i ta "cud" przemiana Lily, która z sierotki stała się taka odważna i skłonna do poświęceń. Nie chciała być taka jak Lillian, a nie licząc kilku przypadków była dokładnie taka sama. I ten stos. Serio? Nie zauważyłam u niej żadnych oporów przed paleniem się żywcem na stosie. Czasami odnosiłam wrażenie, że to takie NIC. Uszkodzone ciało po tym to też NIC. Zero emocji. I nurtuje mnie takie pytanie — czy na tym stosie, to nie spalały się jej włosy? Ciało doznawało uszkodzeń, więc logicznie patrząc, włosy też powinny się spalić... Zawsze wyobrażałam ją sobie bez włosów na głowie i bez brwi, ale w książce nie było to wyjaśnione i nikt nie zwracał na to uwagi, tak jakby te włosy miała. Jakim cudem? Szybko się regenerowała, ale czy to miało wpływ też na włosy? Jeżeli komuś niestraszna opisana wyżej bohaterka, to polecam. W sumie warto nawet ją i te jej alter ego przecierpieć, bo historia jest ciekawa i niebanalna.

Dobre zakończenie trylogii. Jedyny minus to Lily i Lillian. Nie polubiłam ich już w pierwszej części, a w tej to się tylko nasiliło. Bardzo mnie irytowało ich zachowanie i ta "cud" przemiana Lily, która z sierotki stała się taka odważna i skłonna do poświęceń. Nie chciała być taka jak Lillian, a nie licząc kilku przypadków była dokładnie taka sama. I ten stos. Serio? Nie...