Jest mi niezmiernie przykro, że ta książka nie wywarła na mnie pozytywnego wrażenia. Z pewnością zaliczam ją do największych książkowych rozczarowań, jakich doznałam w swojej czytelniczej historii. "Słońce też jest gwiazdą" w wielu recenzjach było uznane za lepszą od "Ponad wszystko", lecz ja w żadnym stopniu nie mogłabym się podpisać pod tym stwierdzeniem.

Rozczarował mnie przede wszystkim wątek głównych bohaterów. Pomysł na niego był fenomenalny. Dzięki temu z pewnością w przyszłości spotykając się z tym tytułem będę pamiętać, czego dotyczy ta powieść. Jednak główni bohaterowie i ich historia nie porwała mnie kompletnie. Nie dostrzegłam w ich relacji prawdziwej chemii, a jedynie sztucznie wymuszoną przez pisarkę, w którą nie potrafiłam uwierzyć. Wydarzenia toczyły się w tak ociężały sposób, że gdyby nie to, że nie lubię niedokończonych książek, z pewnością szybko bym ją odłożyła i nie wracała do niej więcej.
Nieustanna zmiana narratora była bardzo uciążliwa. Chęć pokazania odmiennych poglądów Natashy i Daniela okazała się banalna. Głębokie myśli tak naprawdę nie były niczym odkrywczym i zdecydowanie ciekawsze byłoby samodzielne wyciąganie wniosków z takiego, a nie innego zachowania bohatera niż podanie wszystkiego na tacy.

Co ciekawe, najlepsze w całej książce było jej tło. Jak wcześniej wspomniałam - deportacja imigrantów to problem niezwykle trafny i niespotykany do tej pory w młodzieżówkach.
Na dużą pochwałę zasługują postacie drugoplanowe. Wtrącanie historii bohaterów, którzy epizodycznie pojawiają się w całej powieści było perełką, dzięki której książkę oceniłam aż na trzy gwiazdki. Można powiedzieć, że jedynymi osobami, którymi interesowałam się podczas lektury byli wszyscy oprócz głównych bohaterów, których miałam dosyć już od początków książki.

Moja ocena jest niska, ponieważ nastawiłam się na wspaniałą powieść zachwalaną przez wiele osób. Nie ukrywam, że wpływ na to miały również okoliczności, a właściwie moment w moim życiu, kiedy czytałam tę książkę. Przez te dwie rzeczy poprzeczka była zawieszona bardzo wysoko i niestety spadła z hukiem. Jednak nie przekreślam Nicoli Yoon pamiętając o jej wcześniejszej powieści. Jeśli wyda książkę wartą uwagi, z pewnością po nią sięgnę.

Jest mi niezmiernie przykro, że ta książka nie wywarła na mnie pozytywnego wrażenia. Z pewnością zaliczam ją do największych książkowych rozczarowań, jakich doznałam w swojej czytelniczej historii. "Słońce też jest gwiazdą" w wielu recenzjach było uznane za lepszą od "Ponad wszystko", lecz ja w żadnym stopniu nie mogłabym się podpisać pod tym stwierdzeniem.

Rozczarował...