Do takich ludzi czuję odrazę, ohydę i wszystko to, co najgorsze. Nie da się tych skur**** określić w taki sposób, aby powstrzymać się od niecenzuralnych słów. Bluzgi muszą i powinny się posypać. Szkoda, że tym razem muszę się od tego powstrzymać...
...
Ta książka doświadczy was światem chorym do szpiku kości. Przeżarty jest on totalną potwornością, czymś tak niepojętym, że aż niewyobrażalnym dla normalnego człowieka. Poznacie ludzi, których umysły zostały opętane przez diabła. On swymi piekielnymi widłami popycha ich do czynów godnych wszelkiej pogardy...!!! Przerażające jest to, że człowiek jest zdolny do takich rzeczy. Ta powieść przypomina mi trochę film "POTĘGA STRACHU" z Paulem Walkerem. Jeden z najmocniejszych filmów jakie kiedykolwiek oglądałem i między innymi pośród fabuły przewija się scena, która pokazuje problem, który rozbudował Fitzek.

***

Sebastian Fitzek to autor, którego od dawna chciałem poznać. Nie to, że nie mogłem wcześniej. Mogłem, bo niektóre jego książki już od dawna mam w swojej biblioteczce. Takich pisarzy jest jednak wielu i tak samo jak jego, byłem ciekawy innych. Swoją uwagę kierowałem również na tych, których znam i cenię od dawna, wiedząc jak wielkich opowieści mogę się po nich spodziewać.
"KOLEKCJONER OCZU" i "KLINIKA" to książki, które ciekawią mnie najbardziej. Niestety ich jeszcze nie udało mi się upolować. Jak na razie mam trzy i zobaczymy, czy moje oczekiwania względem Fitzka okazały się sprawdzone. "OSTATNIE DZIECKO" to kryminał bardzo wysokiej jakości, tajemniczy, zaskakujący, odkrywający powoli czeluść swej treści. Bazując na wrażeniach tylko z lektury tej powieści, śmiem twierdzić, że słusznie dostrzegłem w nim powieściopisarza godnego uwagi.
...
Pozwlił mi wnikąć w przerażający świat ludzkiej potworności, gdzie wszelkie granice człowieczeństwa runęły w otchłań okropieństwa, którego to na samą myśl o tym, przechodzą dreszcze, a krew mrozi w żyłach każdy zakątek. Podjął się tematu trudnego, jednocześnie niezwykle deliktanego. Z jego strony była to wielka odwaga, bo jak dotąd podobną problematykę doświadczyłem dość sporadycznie ( a trochę już książek zdążyłem przeczytać ). O trudnych i ciężkich tematach zawsze niezbyt lekko się mówi. Większość próbuje to zepchnąć na margines...; z różnych powodów, niekoniecznie świadczących o jakiejś obojętności, czy znieczulicy. Biorąc na warsztat ten temat, Fitzek musiał dobrze wiedzieć co zamierza napisać. Nie mógł się za niego zabrać tak od niechcenia, pochopnie, bez większego zastanowienia. Ukazany przez niego problem wymagał niezwykłego wyczucia. Udało mu się w stonowany, ale i jednocześnie niezłomny sposób ukazać bezwględność tego półświatka chorych ludzi!!!
...
Ponadto książka porusza temat reinkarnacji, czego dowiadujemy się czytając opis na odwrocie okładki. No właśnie, jak to jest z tą reinkarnacją? Czy te dziwne złudzenia ludzkiego umysłu dają nam namiastkę tego, co czeka naszą duszę? Czy też wszystko to jest jedną wielką ściemą, której sugestii uległ, może nie cały świat, ale z pewnością dość sporo jego część...

KSIĄŻKA, od której warto zacząć przygodę z twórczością Sebastiana Fitzka. O innych książkach się nie wypowiadam, ale po cichutku w swych przypuszczeniach, myślę, że większość jego książek jest dobra na poznanie tego autora. Sądzę poprostu, że jego kryminały są na wysokim poziomie ( choć jak na razie przeczytałem tylko jeden )!!! Na klasę Nesbo czy Stiega Larssona trochę musi jeszcze trochę zasłużyć

Do takich ludzi czuję odrazę, ohydę i wszystko to, co najgorsze. Nie da się tych skur**** określić w taki sposób, aby powstrzymać się od niecenzuralnych słów. Bluzgi muszą i powinny się posypać. Szkoda, że tym razem muszę się od tego powstrzymać...
...
Ta książka doświadczy was światem chorym do szpiku kości. Przeżarty jest on totalną potwornością, czymś tak niepojętym, że...