Czy zastanawialiśmy się czasem, jak wielki ból towarzyszy człowiekowi, gdy pali się żywcem...nie sądzę, by ktokolwiek, kto tego nie doświadczył jest w stanie to sobie choć w najmniejszym stopniu wyobrazić.
Wystarczy czasem, że człowiek oparzy rękę gorącą wodą lub gdy niezdarnie złapie za gorący garnek...jak wielki ból niekiedy się odczuwa, od razu lecąc pod zimną wodę...

a teraz wyobraźmy sobie, że nasza skóra pali się przez długą chwilę piekielnym, bezlitosnym ogniem...a gdy w największym stopniu dotyczyć to będzie głowy...co się wtedy czuje...nikt nie jest w stanie tego sobie wyobrazić...straszny ból...jakbyśmy trafili w sam środek piekła, skóra stapia się w błyskawicznym tempie, pozostawiając blizny na całe życie...

Pomijając cały ten wypadek tej niezwykłej kobiety, dodajmy jeszcze jej życie do czasu tego wypadku, gdy była małą dziewczynką nastolatką. To również było jedno wielkie piekło. Największy ból dla człowieka to nie ten fizyczny. Najbardziej cierpiała jej dusza, bo krzywdzili ją ludzie, którzy dali jej życie, którzy powinni otoczyć ją opieką, chronić ją. Nie patrzę w ogóle przez pryzmat ich religii i chorych obyczajów. Człowiek, który krzywdzi tak słabą, niewinną, bezbronną istotę bez względu na zwyczaje danej społeczności moim zdanie zasługuje na najwyższy wymiar kary. Jest okryty hańbą największą z możliwych. Nie jest godny życia na tej ziemi. A teraz powiedzmy, że podpisuje wyrok śmierci na własne dziecko. Kim on jest, żeby decydować o czyimś życiu, czyjejś śmierci. Jest nikim, ostatnią kanalią i śmieciem przez duże "Ś"...

Oceniając tą książkę już ze względu na temat jaki porusza, tak ważny dla świata, dla człowieczeństwa należy jej się najwyższa ocena. Zacznie brakować skali, gdy dodam jeszcze, że napisana jest pięknym, prostym językiem, pełnym pięknych emocji, zmieszanych z wielkim bólem, cierpieniem fizycznym i psychicznym.
Jestem pod ogromnym wrażeniem tej książki, tej historii, tej postaci...to ile znaczy dzisiaj nasze człowieczeństwo pokaże na jak wielką skalę ludzie spoza tej obyczajowości, spoza tej kultury zajmą się tym problem. Mam nadzieję, że odkąd ta książka pojawiła się ponad 10 lat temu zmieniła bardzo wiele.
Prędko nie oddam jej do biblioteki, muszę rozpowszechnić tę historię dając do przeczytania wszystkim bliskim mi osobom. A gdy zdam ją do biblioteki poproszę gościa, żeby ją wyróżnić i postawić w takim miejscu, żeby zauważył ją każdy, kto będzie szukał czegoś do czytania. Jest spoko więc na pewno spełni moją prośbę. Dbajmy o takie skarby i przyczyniajmy się do tego, by przeczytało ją jak najwięcej osób.

P.S Pod koniec książki, gdy zmierzałem ku końcowi pojawiła się łezka, a nawet kilka. W zderzeniu z literaturą zdarzyło mi się to pierwszy raz...!!!

Czy zastanawialiśmy się czasem, jak wielki ból towarzyszy człowiekowi, gdy pali się żywcem...nie sądzę, by ktokolwiek, kto tego nie doświadczył jest w stanie to sobie choć w najmniejszym stopniu wyobrazić.
Wystarczy czasem, że człowiek oparzy rękę gorącą wodą lub gdy niezdarnie złapie za gorący garnek...jak wielki ból niekiedy się odczuwa, od razu lecąc pod zimną...