Pierwszy raz przeczytałam tak grubą książkę (ponad 800 stron) w trzy dni. Gdyby nie praca, byłoby szybciej. Niesamowite. Fabuła wciąga od pierwszej strony. Wiele nasłuchałam się o narracji, tymczasem dla mnie to ciekawa innowacja, która zupełnie mi nie przeszkadzała. Podobnie jakieś mity narosły wokół scen erotycznych w tej książce. Ludzie. Toż to nie Grey! To fikcja literacka. Gra o tron też jest okrutna względem kobiet, a jakoś nikt nie robi zamieszania wokół tej pozycji. Może tak niektórych boli, że kobiety (Polki) umieją pisać? I piszą na światowym poziomie. Wykreowana rzeczywistość powala ilością szczegółów. Nie znalazłam błędów logicznych czy zbędnych momentów w samej akcji. Są niedopowiedzenia, ale wiadomo, że szykuje się kontynuacja, więc zapewne tam zostaną rozwiązane niedokończone w Klątwie wątki. Chyba najbardziej intrygują mnie Cienie i lodowa moc głównego bohatera. Polecam wszystkim romantykom - ludziom, w których wciąż tli się dusza dziecka, bo przecież Klątwa przeznaczenia to poniekąd taka bajka, tylko dla dorosłych :)

Pierwszy raz przeczytałam tak grubą książkę (ponad 800 stron) w trzy dni. Gdyby nie praca, byłoby szybciej. Niesamowite. Fabuła wciąga od pierwszej strony. Wiele nasłuchałam się o narracji, tymczasem dla mnie to ciekawa innowacja, która zupełnie mi nie przeszkadzała. Podobnie jakieś mity narosły wokół scen erotycznych w tej książce. Ludzie. Toż to nie Grey! To fikcja...