Książka to tragiczny obraz wojny domowej w Sierra Leone widziany oczami dziecka. Ishmael dorastał jak normalne dziecko, nie trwało to jednak długo. Po brutalnym zabiciu członków rodziny, chłopiec musiał zacząć radzić sobie sam. By jeść i przeżyć musiał stanąć do walki przeciwko rebeliantom. Krwawe walki, zabijanie jeńców, napadanie na wioski, to była zwyczajna codzienność Ishmaela i innych dzieci w podobnym wieku. Słowa w książce poruszają do granic możliwości. Codzienny widok morza krwi, zabitych, a także ludzi zabijanych przez dzieci, które ledwie mogą udźwignąć swoją broń do zabijania... Dzieci szybko zatraciły swoją naturalną wrażliwość i naiwność, były nauczane tylko tego, by zabijać i nie mieć litości dla nikogo. Każdy kolejny dzień był więc polowaniem, podczas którego codziennością były okrutne rzezie, a także wszechobecne narkotyki.

Trudna książka, którą warto przeczytać, szczególnie, by poznać jej zakończenie i po raz kolejny uświadomić sobie, że zawsze warto walczyć o siebie i innych, bez względu na to, w jak fatalnych warunkach znajduje się człowiek.

Książka to tragiczny obraz wojny domowej w Sierra Leone widziany oczami dziecka. Ishmael dorastał jak normalne dziecko, nie trwało to jednak długo. Po brutalnym zabiciu członków rodziny, chłopiec musiał zacząć radzić sobie sam. By jeść i przeżyć musiał stanąć do walki przeciwko rebeliantom. Krwawe walki, zabijanie jeńców, napadanie na wioski, to była zwyczajna codzienność...