Ars magica. Sztuka magiczna. O czym jest ? O religii, o polityce, o przywiązaniu, o miłości, o kłamstwie i prawdzie, o magii, o samotności i po prostu o życiu.

Mayo i Ederra były zawsze nierozłączne. Podróżowały razem z miasta do miasta i leczyły ludzi. Znały się na ziołach, lekach i zaklęciach. W ten sposób zarabiały na siebie i wędrowały dalej, nigdzie nie zagrzewając miejsca na dłużej. Ederra dla Mayo była trochę matką i trochę siostrą, a na pewno była opiekunką i jedyną osobą na świecie, która ją kochała. Jednak los sprawił, że rozstały się na kilka chwil i właśnie w tym momencie aresztowano Ederrę jako czarownicę. Dla Mayo cały jej świat przestał istnieć bez opiekunki. Miała tylko ją. Samotność przyprawiała dziewczynę o paniczny strach. Postanowiła zrobić wszystko, aby odnaleźć i uwolnić Ederrę. Przez tę trudną drogę poznała samą siebie, odnalazła w sobie siłę i odwagę, musiała z dnia na dzień dorosnąć i stać się kobietą.

Jak mogliście zauważyć nigdy nie zdradzam dużo z fabuły książek, które recenzuję. Cały czas mam nadzieję, że po daną książkę kiedyś w przyszłości sięgniecie, więc nie chcę psuć przyjemności z czytania ;)

Ars Magica to bardzo dobrze napisana książka. Przemyślana i dojrzała. Widać po niej, że autorka prowadzi warsztaty twórczego pisania. To nie jest tylko opowieść o łowcach „czarownic”. To bardzo interesująco przedstawiona siedemnastowieczna Hiszpania. Widzimy tu wpływ Kościoła na politykę ( czy ktoś może wskazać kiedy to się zaczęło ? ), okrucieństwo i głupotę ludzi, a także jaki wpływ mają trudne wybory na życie człowieka. Czasami rozstania z bliskimi osobami sprawiają, że stajemy się twardsi, bardziej pewni własnych możliwości.

” — Piękno zewnętrzne nie ma wartości — mówiła Ederra — bo
dzięki balsamom i maściom każda kobieta może wyglądać ślicznie
i pięknie pachnieć… na zewnątrz. Wewnątrz zaś wszystkie jesteśmy
bardzo brzydkie, Mayo. Nic tylko krew i kości. Dobre uczynki,
oto co tak naprawdę czyni nas pięknymi bez balsamów. O wewnętrzne
piękno trzeba walczyć, bo czasem w życiu tak się układa, że trudno nie pobrudzić sobie rąk. Ludzie często zadowalają się tym, żeby „być”, a to za mało. Trzeba „być człowiekiem”, rozumiesz, Mayo? To taki rodzaj zobowiązania. Jesteśmy jak statki z
płonącymi żaglami, które płyną donikąd. Kiedy znikniemy, pozostaną
tylko nasze uczynki. Źli ludzie tego nie widzą. Cieszą się, gdy mogą skrzywdzić innych. Dlatego lepiej się ich wystrzegać. Nikomu nie ufaj, skarbie. „

[ recenzja opublikowana została na moim blogu - http://przyjemnostki.wordpress.com/ ]

Ars magica. Sztuka magiczna. O czym jest ? O religii, o polityce, o przywiązaniu, o miłości, o kłamstwie i prawdzie, o magii, o samotności i po prostu o życiu.

Mayo i Ederra były zawsze nierozłączne. Podróżowały razem z miasta do miasta i leczyły ludzi. Znały się na ziołach, lekach i zaklęciach. W ten sposób zarabiały na siebie i wędrowały dalej, nigdzie nie zagrzewając...