Osobiście nie przepadam za Panem Trumpem, ale w ostatnim czasie zapałałem sympatią do Prezydenta Trumpa (i tak jestem z tych, co uważają, że to dwie nieco inne kreację tej samej osoby). Dlatego zdecydowałem się na książkę, która będzie o Donaldzie Trumpie, ale nie będzie pióra Trumpa. I tak oto wpadła mi w ręce książka taka, jaką chciałem, książka w której Donald Trump jest przedstawiany jako "człowiek sukcesu" (którym niewątpliwie jest), a nie np. "człowiek z nadzieji". Pan Michael d'Antonio za cel postawił sobie przybliżenie odbiorcom biografii Trumpa, a nie napisanie jej na nowo. Nie jest to biografią, którą chciałby przeczytać zagorzały zwolennik 45. Prezydenta USA, nie jest też to tekst, w którym rozmiłowałby się polityczny przeciwnik Pana Trumpa (bo w książce nie odnajdziemy pochwały dla Trumpa; ale też nie znajdziemy tu jednoznacznego potępienia)… szczerze, sądzę że sam Donald Trump pluje sobie w brodę, że zgodził się na tych kilka spotkać z Michaelem d'Antonio.
Wszelkie opinie zawarte w książce, albo odniesienia do innych tekstów mają charakter informacyjny, faktyczny, nie stanowią manifestu politycznego autora (a coraz o to trudniej w dzisiejszych czasach); np. kiedy autor tłumaczy fenomen Trumpa odwołując się do „Kultura narcyzmu” Christophera Lascha, to wnioskiem nie jest to, że „Donald jest bezczelnym populistą i wykorzystuje ludzi o mniejszym ilorazie inteligencji”, albo jakby to zrobiły światłe media „Donald to matoł”, nie! autor podkreśla, że osobowość Donalda Trumpa jest skrojona na miarę naszych czasów, jest tym, kogo ludzie chcą oglądać, jest tym, kogo jedni chcą podziwiać, a inni potępiać… w każdym razie jest tym, którego nie sposób nie znać. Autor opowiada też, w jaki sposób Donald Trump zyskuje na wszelkich burzach medialnych, które wokół siebie tworzy (podkreślając przy tym, że jest to człowiek pragmatyczny do bólu). W książce jest opisany sposób funkcjonowania w mediach Pana Trumpa, jest mowa o tym jak przekłada się milionowa widownia programu „The Apprentice” na np. milionową sprzedaż, albo jak po macoszemu, a jednocześnie pragmatycznie potraktowana kampanie prezydencką z roku 2000 (swoją drogą nie udana) może pozytywnie wpłynąć na kieszeń kandydata…
I to właśnie jest to, co urzekło mnie w tej książce. Pan d'Antonio nie tworzy fikcji, w której wszyscy ludzie twardo stąpający po ziemi, z nieposzlakowanymi opiniami i nienaruszalnymi systemami moralnymi muszą się zmierzyć i przeciwstawić z tym jednym, co to jest zły. Autor zauważa, że Donald Trump to osoba, ale też marka, osoba, która genialnie odczytuje sygnały niewerbalne wysyłane przez społeczeństwo i marka, która spełnia oczekiwania tych, którzy wysyłają te sygnały. Naprawdę bardzo pouczająca książka, ciekawe spojrzenie na postać Donalda Trumpa, a może bardziej na wpływ Donalda Trumpa na kulturę i społeczeństwo amerykańskie.

Co do polonizacji tekstu - jest bardzo dobra. Książkę dobrze się czyta, choć nie jest to zwykłe czytadło. Autor często odwołuje się do wcześniejszych rozdziałów swojej pracy, jak i do prac innych twórców, którzy zajęli się tą samą tematyką, więc uważne czytanie jest tu wskazane. Mimo, ze tekst wymaga uwagi czytającego to nie jest to książka przepełniona suchymi faktami, datami, godzinami, nazwami ulic... Książka faktycznie jest przepełniona... ale osobami (portretami ludzi, o których zapewne kiedyś półuchem słyszeliśmy), historiami z życia Donalda Trumpa i ludzi, z którymi ten był związany.

Książka naprawdę opowiada o życiu Trumpa, więc nie są to historie moralizatorskie i wypełnione odpowiednimi treściami - to są historię, które przedstawiają człowieka postępującego skrajnie racjonalnie, wyrachowanie, nieodpowiednio…

Osobiście nie przepadam za Panem Trumpem, ale w ostatnim czasie zapałałem sympatią do Prezydenta Trumpa (i tak jestem z tych, co uważają, że to dwie nieco inne kreację tej samej osoby). Dlatego zdecydowałem się na książkę, która będzie o Donaldzie Trumpie, ale nie będzie pióra Trumpa. I tak oto wpadła mi w ręce książka taka, jaką chciałem, książka w której Donald Trump jest...