Aktualnie najlepsza książka o historii Cristiano. Na pewno lepiej napisana niż Messiego, lepiej się ją czytało

Aktualnie najlepsza książka o historii Cristiano. Na pewno lepiej napisana niż Messiego, lepiej się ją czytało

Ciężko dodać coś innego oraz odkrywczego oprócz tego co zawiera opis książki. Idealnie oddaje on to czym jest i co zawiera ta biografia.
Jak często bywa wśród wielkich sportowców, człowiek(Cristiano Ronaldo) i zawodnik(CR7) to trochę dwie różne osoby.
Niezależnie jakie mamy o nim zdanie, trzeba obiektywnie przyznać, że Ronaldo wielkim sportowcem jest, a ta książka daje nam pełen jego obraz. Zdradzając przy tym mało znane, a bardzo ciekawe historie z jego życia osobistego i sportowego.

Ciężko dodać coś innego oraz odkrywczego oprócz tego co zawiera opis książki. Idealnie oddaje on to czym jest i co zawiera ta biografia.
Jak często bywa wśród wielkich sportowców, człowiek(Cristiano Ronaldo) i zawodnik(CR7) to trochę dwie różne osoby.
Niezależnie jakie mamy o nim zdanie, trzeba obiektywnie przyznać, że Ronaldo wielkim sportowcem jest, a ta książka...

OCENA - 5/10 PRZECIĘTNA

Guillem Balague to znany hiszpański dziennikarz sportowy, ma na koncie kilka ciekawych biografii, więc mogłoby się się wydać, że książka „CRISTIANO RONALDO. BIOGRAFIA” powinna być bestsellerem. Prawda jest taka, że autorzy tekstów sportowych przelewają na papier jedynie część tego co naprawdę wiedzą. Nie ma co ukrywać, że zawsze podczas wywiadu lub rozmowy z informatorem, niemal zawsze mamy do czynienia z dwoma równoległymi rozmowami, czyli jedną oficjalną, drugą przy wyłączonym dyktafonie.

Autor tej książki właśnie przedstawił tylko część prawdy, która w jego ocenie powinna zainteresować czytelnika i dobrze się sprzedać. W przypadku tego tekstu to się nie udało, choć bohaterem tej biografii jest wybitny piłkarz wszech czasów Cristiano Ronaldo. Przykre w tym wszystkim jest to, że ten kto płaci, wyznacza granicę tego co jest prawdą, a co nią nie jest. Według Balague informacja stała się przedmiotem regularnego obrotu, produktem jakich wiele zwłaszcza w środowisku profesjonalnego futbolu. Na to wszystko nakładają się również działania wpływowych ludzi, którzy zrobią wszystko, aby mieć wpływ na treść ukazującej się publikacji.

I tak jest właśnie w przypadku tej biografii, nad czym ubolewam, bo rzetelności najwyraźniej jej brakuje. Książka została rozdzielona na dwa istotne fragmenty, pierwsza dotycząca, rodziny, młodości Ronaldo na Maderze, jego pierwszych kroków w piłce nożnej oraz gry w Benfice Lizbona i w Manchesterze United, która jest bardzo interesującą ponieważ poparta została stosownym materiałem źródłowym. Oraz ta druga dotycząca gry naszego bohatera w Realu Madryt, która nie powinna się w mojej ocenie znaleźć w tej biografii, bo jest mało wiarygodna do czego przyznaje się w posłowiu autor, który jak sam stwierdził został odcięty od wiarygodnych źródeł informacji w Madrycie. Ta druga więc część wyraźnie odstaje od pierwszej i psuje odbiór tej lektury. Wielka szkoda dlatego moja ocena tej książki to tylko 5 gwiazdek nic więcej. Pozdrawiam. Jack_

OCENA - 5/10 PRZECIĘTNA

Guillem Balague to znany hiszpański dziennikarz sportowy, ma na koncie kilka ciekawych biografii, więc mogłoby się się wydać, że książka „CRISTIANO RONALDO. BIOGRAFIA” powinna być bestsellerem. Prawda jest taka, że autorzy tekstów sportowych przelewają na papier jedynie część tego co naprawdę wiedzą. Nie ma co ukrywać, że zawsze podczas wywiadu lub...

Książka bardzo dobra, można się było tego właśnie spodziewać zarówno po autorze, jak i po głównym bohaterze. Wszak Cristiano Ronaldo mimo swej kontrowersyjności jest postacią barwną, ciekawą, po trosze chyba nieszczęśliwą (bogactwo i sława nie dają szczęścia). Tę książkę czyta się dobrze, choć mam zastrzeżenia do tłumaczy. Miejscami trudno dociec o co lub o kogo chodzi - odnosiłam wrażenie, że tłumaczył translator. Czytałam już tego autora książkę o Pepie Guardioli, ale innego tłumacza i była to świetna książka pod każdym względem. Szkoda, że kto inny tłumaczył tę pozycję.

Książka bardzo dobra, można się było tego właśnie spodziewać zarówno po autorze, jak i po głównym bohaterze. Wszak Cristiano Ronaldo mimo swej kontrowersyjności jest postacią barwną, ciekawą, po trosze chyba nieszczęśliwą (bogactwo i sława nie dają szczęścia). Tę książkę czyta się dobrze, choć mam zastrzeżenia do tłumaczy. Miejscami trudno dociec o co lub o kogo chodzi -...

5 lutego 2022 r. obchodził swoje 37 urodziny. Można by rzec, że Cristiano Ronaldo nigdy się nie zestarzeje: silna wola dominowania wśród innych sportowców i pragnienie bycia najlepszym, i to zdecydowanie poza zakres tego pojęcia i idei – ten niezmienny od lat dryg perfekcjonisty – dość wyraźnie dominują. Wszystko to sprawia, że w żyłach Portugalczyka wciąż płynie ta młodzieńcza pełna esencji perfekcjonizmu i wigoru godnego olimpijskich Bogów krew. Osiągi Cristiano – jego niebywały talent do piłki nożnej i do ciężkiej pracy nad samym sobą – tak, to chyba nigdy się nie skończy, zostanie z nim do końca, poniesie się dalekim echem, będąc w przyszłości dla wielu młodych ludzi modelem idealnego sportowca, który dla swojej dyscypliny poświęci się bezgranicznie.

,,CR7" to nie inaczej: człowiek sportu, instytucja i marka warta miliardy - stąd ów pseudonim. Ronaldo to tytan pracy: piłkarski wiking o urodzie Adonisa – wydawać by się mogło dwa sprzeczne charaktery i natura w jednym ludzkim ciele. Co ciekawe, Cristiano uważany jest przez wielu piłkarzy i sportwoców z innych dyscyplin za istną marudę, malkontenta i płaczka. Paradoksalnie (poza błyskiem fleszów i mediami) jest przez nich samych oraz innych altetów niekiedy ponad miarę uwiielbiany. Rzecz w tym, że trudno obok fenomenu ,,dzieciaka z Madery" przejść obojętnie: nie ma takiej siły, aby nie zastanowić się nad tym, co sprawiło, że CR7 stał się tym, kim jest obecnie, znany szerszej publiczności – ogólnie – jako człowiek nieustannie się rozwijający, pracujący nad sobą, i to w każdej dziedzinie życia, w każdej chwili i w każdym momencie gdy zajdzie ku temu potrzeba. I rzecz nie rozchodzi się tylko o perfekcjonizm w piłce nożnej, w której Ronaldo dominuje; nie, u niego liczy się ,,obsesja doskonałości”, która towarzyszy mu od dawien dawna, która to doprowadziła go na sportowy szczyt, ale i przysporzyła wielu kontrowersyjnych sytuacji i emocjonalnego bólu. Obecnie Cristiano, a tak właściwie Cristiano Ronaldo dos Santos Aveiro, mimo upływu lat i powoli postępującego, nawet i u niego (bo przecież w końcu wszyscy jesteśmy ludźmi a nie niezniszczalnymi cyborgami z przyszłości) zegara biologicznego, który możliwe, że i w jego przypadku da w końcu o sobie znać, uważany jest mimo prawie że ,,wieku emerytalnego” dla piłkarza, za jednego z najlepszych sportowców na świecie, ba!, za jednego z najwybitniejszych w dziejach kultury sportu i sportowej myśli ludzkiej.

No właśnie, jak on to robi? Na kim ,,Cris” (pieszczotliwie nazywany tak przez piłkarzy Realu Madryt, przez ,,galacticos”, w którym to klubie grał i reprezentował jego barwy przez większość swojej kariery) się wzoruje? Czy sam staje się dla siebie wzorem do naśladowania, czy może od dawna jego głównym celem było ciągłe i ciągłe doskonalenie, a piłka nożna była jedynie okolicznością, ,,która mu się przydarzyła, i która była mu po drodze”, więc w niej bryluje na skalę światową. Gdyby zamiast footballu Ronaldo wybrał pływanie, byłby mistrzem świata? Kto wie. Na te, jak i powyższe kwestie oraz specyficzne założenia, które przedstawiłem odpowie – dodatkowo to w miarę płynnie rozszerzając – w biografii Cristiano Ronaldo Guillem Balague. Odpowie on, przynajmniej na tyle na ile daje mu możliwość ,,dojścia” do takich danych, wywiadów i licznych archiwów, czy rzeczywiście grający z ,,7-ką” na plecach portugalski numer 1 w piłce nożnej, to piłkarz doskonały w ujęciu indywidualnym, ów ,,GOAT” – Greatest of All Time? Naświetli co nieco w kwestii, czy Ronaldo pracuje w jakiś inny bardziej ,,unikalny” od reszty światowej czołówki piłkarzy nożnych lub ogólnie atletów uprawiających dyscypliny zespołowe sposób, oraz to co motywuje mistrzów sportu, którzy z perspektywy typowego szaraka osiągnęli praktycznie wszystko, i nawet ponad to; co ,,dźga”, kłuje, nawiedza ich psychikę, aby nieustannie walczyć z własnymi ograniczeniami, przecząc wielu sygnałom, które daje im własna fizjologia i otoczenie, na które wpływają?

Balague wchodzi w skórę Cristiano, stara się być jak on sam – wczuwa się w Portugalczyka, jako zawodnika i jako zwykłego człowieka. Po tym jak pisze w niniejszym omawianej publikacji, jak buduje rozdziały, jak wtłacza w tekst własne przemyślenia – można odnieść wrażenie, że niczego nie stara się egzorcyzmować, stygmatyzować bądź na siłę negować. Nie jest upierdliwy, ale z kolei nie ma wybudowanego własnego zdania - czyli takiej opinii, żeby choć w najmniejszy sposób dziennikarz ten miał jakiś pogląd w wielu aspektach na Ronaldo. Niektóre zdania, zwłaszcza przy końcach akapitów, które poprzedzają kolejną część tekstu z nową myślą/założeniem, są krótkie, ale za to bardzo specyficzne – zbyt ironiczne, lekko chamskie, niepewne; świadczy to o swego rodzaju trudności z posegregowaniem informacji o Ronaldo, jego bliskich, pracy, jakby autor się czegoś bał. Przynajmniej bardzo dobrze spisuje się on z powinności jako dziennikarz i publicysta – przytacza to co wiemy o Cristiano, to co sądzi o nim świat, jak go widzi. Balague pisze o ciągłym przesuwaniu granic, wyznaczaniu sobie co rusz innych niebotycznych dla zwykłych śmiertelników limitów (które i tak obsesyjnie będzie próbował złamać),aby utrzymać się w tak świetnej fizycznej formie: wybornej kondycji i w formie odpowiedniej dla dyscypliny sportowej którą reprezentuje. Nikt do końca tego nie wie, jak Ronaldo to robi (nawet autor),na pewno tajniki te zna sam piłkarz, możliwe, że ktoś najbliższy jego otoczeniu. W okolicy ¾ biografii – na 317 stronie polskiej edycji wydawnictwa SQN – Balague bardzo specyficznie pisze w tej kwestii, określa to, jak piekielnie trudno jest blisko poznać Ronaldo oraz jego otoczenie. Pisanie w sposób otwarty o Portugalczyku czy ogólnie o jakimkolwiek sportowcu, który jest znany na całym świecie i dba o swój ,,określony wizerunek”, to syzyfowa praca: część drzwi zawsze pozostanie dla dziennikarza/biografistyk zamknięta.

Myślisz perfekcjonizm w sporcie, mówisz jednym tchem ,,Cristiano Ronaldo”. Owszem, można posłużyć się i w tej klasyfikacji innymi sportowcami, którzy są dumą dla swoich konkurencji, dla kraju, lokalnych społeczności i rodzin, które reprezentują; którzy są mistrzami nadludzkiego wysiłku i specjalistami w dążeniu do nieustannego przesuwania swoich możliwości, realizowania ponad wszystko celów, które się sobie wyznaczają. Czy to LeBron James, Św. P. Kobe Bryant, Lionel Messi, Ole Einar Bjørndalen, Mo Farah, Michael Phelps - każdy z tych atletów stoi na piedestale sportowego ideału i cudu, reprezentując Panteon nadludzi, ale w przypadku portugalskiego piłkarza, występującego na pozycji skrzydłowego lub środkowego napastnika, obecnie reprezentującego barwy angielskiego klubu Manchester United, wyróżnia go z tej listy coś specyficznego: indywidualizm, nieposkromiona wrażliwość na punkcie własnej osoby z jednoczesnym pragnieniem ciągłego i ciągłego rywalizowania i zwyciężania.

Ronaldo – i tu padną słowa, z którymi nie każdy sportowiec amator, profesjonalista, czy znawca piłki nożnej musi się zgodzić - to ,,geniusz jednostki”; to ktoś, kto, nie zdając sobie z tego sprawy, potrafił poruszyć i zrewolucjonizować środowisko piłkarskie w sposób bezkompromisowy i bezpardonowy, gdzie jak wiemy liczy się ,,drużyna – bo drużyna zdobywa tytuły, to ona wygrywa mecze”, a perfekcjonista jest dla teamu bardzo ważny, ale chcąc nie chcąc musi dostosować się do rytmu i sposobu gry zespołu. Tym samym Cristiano udowadnia, że każda współczesna drużyna footballu, która ponad wszystko pragnie grać na światowym poziomie, w swym zespole – i tu nie ma zlituj - musi mieć gwiazdę: All-Stara z prawdziwego zdarzenia! Przełomem w tej kwestii, jeśli chodzi o aspekt historyczny i czasowy, sądzę, było pojawienie się na globalnym rynku transferowym osoby Cristiano Ronaldo po 2000 roku, wraz z takimi gwiazdami jak Lionel Messi - również to porusza w biografii Balague. Te ruchy w piłce nożnej spowodowały, że w pewnej sferze gry piłki nożnej – w rotacji napastnika i pomocnika w tej dyscyplinie – z biegiem lat znacząco podniósł się poziom gry, zaadoptował się on do nowego wymiaru dyscypliny. Co za tym idzie wzrósł również popyt na genialne jednostki, a także sama pensja zawodowych piłkarzy.

Rewolucjonista i perfekcjonista zarazem, czyż taki na przestrzeni dwóch dekad gry, jawi się nam właśnie Cristiano Ronaldo? Częściowo na wyżej przedstawione pytanie, również wcześniejszą problematykę/ideę geniusza indywidualisty wśród reprezentantów sportu drużynowego, które poruszyłem w omawianiu niniejszej książki, odpowiada właśnie ta publikacja. Ale jak wspomniałem, nie robi tego perfekcyjnie. Co ciekawe, na tle innych biografii sportowych, a takowego typu literatury mam na swoim koncie przeczytanej w ilości co najmniej kilkunastu egzemplarzy, biografia ta wyróżnia się nadnaturalną szczerością tudzież wnikliwością jeśli chodzi o formę prezentowanych treści i nader czymś niespotykanym, tak niezwykłym jak sam Ronaldo na tle innych piłkarzy: praca Balaguei sporo mówi o tym, jak tak naprawdę pisze się profesjonalne historie prywatnego i sportowego życia profesjonalnych atletów, którzy wciąż są czynni zawodowo, którzy to stali się idolami świata, ikonami, bożyszczami i symbolami na całe dekady. A przecież oni wciąż ,,funkcjonują”! Częściowo, dzięki tej publikacji rzecz jasna, a z drugiej strony dzięki uważnej intuicji i własnym spostrzeżeniom, umysł czytającego tę pozycję wyciągnie następujący wniosek: nie istnieje mówiąca całą prawdę, tylko prawdę i prawdę ostateczną o danym i to aktywnym sportowcu, książka, zwłaszcza gdy będzie miała ona zacięcie historyczno-biograficzne danego atlety i jego rodziny. W grę wchodzi wizerunek kogoś kto sam na to ciężko pracuje, kto zarabia dla siebie i innych ciężkie pieniądze i reprezentuje interesy wielu firm, klubów, koncernów z którymi jest związany kontraktami. Według Balaguei – warto popatrzyć na pierwsze 40-50 stron publikacji – jeśli istnieje prawda w biografii sportowca, i to jeszcze ikony dla kultury i dobytku sportu, to jest to prawda kontrolowana i cenzurowana. Można więc domyśleć się, że czytając tą książkę właśnie ma się przed sobą coś co jest prawdziwe, ale jest pisane ostrożnie, na tyle aby nikogo nie zdystansować do pisarza, ani nie obrazić i nie sprowadzić na drogą sądową.

Cristiano Ronaldo poświęca się nie tylko dla siebie – o takim Cristiano, jako człowieku, można przeczytać w pracy Balaguei. Portugalczyk nie jest tylko napompowanym metroseksualnym narcyzem. Ronaldo ma szacunek do osób, które wyniosły go na tą drogę, która umożliwiła mu zajście w footballu tak daleko: łączy go nienazwana, nadludzka więź ze swoją matką, Marią Dolores dos Santos Aveiro, kocha swoje dzieci i nie zawaha się dać trochę grosza na cele dobroczynne lub potrzebującym. Filantrop z przymusu, czy z natury? Sportowiec doskonały? Książkę tą ostatecznie oceniam dość rozsądnie; bardzo dobra pozycja biograficzna – na rynku polskim niczego podobnego nikt z nas nie znajdzie. Jeśli coś jednak będzie, to znajdzie się coś bardzo krótkiego, niepełnego albo opartego o wizerunek CR7, jako piłkarza toczącego wieczną wojnę z Leo Messim.

5 lutego 2022 r. obchodził swoje 37 urodziny. Można by rzec, że Cristiano Ronaldo nigdy się nie zestarzeje: silna wola dominowania wśród innych sportowców i pragnienie bycia najlepszym, i to zdecydowanie poza zakres tego pojęcia i idei – ten niezmienny od lat dryg perfekcjonisty – dość wyraźnie dominują. Wszystko to sprawia, że w żyłach Portugalczyka wciąż płynie ta...

Bardzo ciekawa biografia Cristiano Ronaldo napisana przez hiszpańskiego dziennikarza zajmującego się futbolem. Książka jest o tyle interesująca, że bardziej skupia się na piłkarzu jako osobie, jego charakterze, Balague przy pomocy różnych specjalistów kreśli portret psychologiczny Portugalczyka. Jest to po prostu inny typ biografii niż tylko skupienie się na meczach i bramkach strzelonych przez gracza. Ciekawie wygląda przedstawienie zwłaszcza młodości Cristiano na Maderze, jego pobyt w Sportingu Lizbona i grę w Manchesterze United. Autor interesująco przedstawia jego losy rodzinne, początki w futbolu, zasięga opinii ludzi z otoczenia Cristiano czy klubu. W dalszych częściach książki, niestety mamy pewien spadek formy, jeśli chodzi o tego typu informacje, ale można to pewnie tłumaczyć odcięciem autora od informacji. Co by też nie powiedzieć, biografia została napisana kilka lat temu, więc niektóre rzeczy się zdezaktualizowały. Hiszpański dziennikarz okazał się też kiepskim prorokiem i dziś z uśmiechem możemy czytać fragmenty o braku możliwości powrotu Portugalczyka do Manchesteru United. Mimo wszystko, początki kariery Cristiano przedstawione zostały niezwykle dokładnie i choćby z tego względu warto sięgnąć po tę pozycję.

Bardzo ciekawa biografia Cristiano Ronaldo napisana przez hiszpańskiego dziennikarza zajmującego się futbolem. Książka jest o tyle interesująca, że bardziej skupia się na piłkarzu jako osobie, jego charakterze, Balague przy pomocy różnych specjalistów kreśli portret psychologiczny Portugalczyka. Jest to po prostu inny typ biografii niż tylko skupienie się na meczach i...

Współczuję czytelnikom, którzy będą musieli odczuwać ogromny dysonans pomiędzy pierwszą częścią związaną z młodością i etapem w United, a drugą związaną z jego etapem w Realu. To jakby dwie zupełnie różne książki, rozdźwięk w tonie i jakości, a także w ilości pracy poświeconej przez autora na zebranie materiałów jest ogromny. Pierwsza to profesjonala biografia, druga to niewyobrażalny ściek.

Pierwsza część o młodości i etapie Manchesteru jest zrobiona profesjonalnie, ze żródłami, researchem, wywiadami z ludźmi którzy z Ronaldo żyli i pracowali. Całość ma wydźwięk pozytywny, w końcu ci ludzie nie będą nadawać na chłopaka, ale też zyskujemy wgląd w życie piłkarza, ile poświecił, ile włożył pracy, ile miał szczęścia. Za tę część książki plusik (dlatego nie 1/10)

Kiedy jednak dochodzimy do etapu Realu Balague nie potrafi wznięść się ponad swoje osobiste sympatie klubowe i okoliczności, bo cała ta część książki wygląda na zemstę za odcięcie od żródeł przez piłkarza i Real. Po prostu nikt sensowny nie chciał z nim rozmawiać, a więc Guillem oparł swoje info na podstawie prasy brukowej, bajkopisarzy nienawidzących Realu pokroju Diego Torresa, czy ogólnodostępnych materiałów które subiektywnie, negatywnie komentował. Pomiędzy kolejnymi relacjami o domniemanych konfliktach i skandalach w Realu czytamy krótkie wzmianki o kolejnych sukcesach tej drużyny, a także o kolejnych indywidualnych nagrodach dla piłkarza. I znowu u świadomego czytelnika pojawi się dysonans i zada sobie pytanie: "skoro było tak źle, to czemu było tak dobrze?".

Zabawnie wypadają też próby Guillema jako psychologa i badacza ludzkich umysłów, zwłaszcza tego należącego do Ronaldo . Doprawdy człowiek renesansu z Balague. Ogólnie szkoda drzew.

Współczuję czytelnikom, którzy będą musieli odczuwać ogromny dysonans pomiędzy pierwszą częścią związaną z młodością i etapem w United, a drugą związaną z jego etapem w Realu. To jakby dwie zupełnie różne książki, rozdźwięk w tonie i jakości, a także w ilości pracy poświeconej przez autora na zebranie materiałów jest ogromny. Pierwsza to profesjonala biografia, druga to...

To nie jest książka tylko o "bożyszczu" nastolatek, ale o mężczyźnie, który swoją wytrwałością, determinacją i wielkim poświęceniem zdobył to o czym marzył. Nie sądziłam, że książka "o futbolu" może być tak ciekawa.

To nie jest książka tylko o "bożyszczu" nastolatek, ale o mężczyźnie, który swoją wytrwałością, determinacją i wielkim poświęceniem zdobył to o czym marzył. Nie sądziłam, że książka "o futbolu" może być tak ciekawa.

Bardzo pozytywne zaskoczenie. To, co Balague pisze we wstępie - czyli, że nie bez powodu to biografia bez autoryzacji - ma odzwierciedlenie na ponad 400 stronach. Poznamy Ronaldo wielkiego profesjonalistę, ale i Ronaldo "kupującego" sobie lojalność swej świty i faceta, w którego zachowaniu do dziś widać brak obecności ojca za młodu. Wielowątkowa i interesująca. Szkoda tylko, że kończy się na 2016 roku.

Bardzo pozytywne zaskoczenie. To, co Balague pisze we wstępie - czyli, że nie bez powodu to biografia bez autoryzacji - ma odzwierciedlenie na ponad 400 stronach. Poznamy Ronaldo wielkiego profesjonalistę, ale i Ronaldo "kupującego" sobie lojalność swej świty i faceta, w którego zachowaniu do dziś widać brak obecności ojca za młodu. Wielowątkowa i interesująca. Szkoda...

No i to jest dobrze napisana biografia. Po przeczytaniu "Ronaldo obsesja niedoskonałości" pozostał pewien niesmak i wrażenie nieuzupełnionego tematu. Ta książka zaś nie dość, że jest dobrze opisana, to przy okazji nie skupia się na bezsensownych i niczego nie wnoszących szczegółach, a podaje jedynie same istotne fakty.
7/10

No i to jest dobrze napisana biografia. Po przeczytaniu "Ronaldo obsesja niedoskonałości" pozostał pewien niesmak i wrażenie nieuzupełnionego tematu. Ta książka zaś nie dość, że jest dobrze opisana, to przy okazji nie skupia się na bezsensownych i niczego nie wnoszących szczegółach, a podaje jedynie same istotne fakty.
7/10