Książka ta o tytule, którego elementy wciąż mieszam (kraniec, nie koniec!); autora o nazwisku niezmiennie nastręczającym wątpliwości (nie zapomnieć o TRZECIM „n” przed „g”), miała posłużyć jedynie za tzw. palate cleanser, czytadło pomiędzy poprzednią lekturą wagi cięższej a kolejną literacką przygodą. O swoim większym niż zakładałam potencjale, przekonała mnie już na pierwszej stronie opisem prania torebek foliowych przez matkę jednego z bohaterów (rozwieszone na sznurku do prania przypominały meduzy!). Żaden ze mnie szybki czytacz, a jednak te cztery uzupełniające się narracje, z których składa się powieść, chłonęłam łapczywie. Autorowi nie tylko udało się przekonująco nadać każdemu z głosów indywidualne naleciałości: klasowość, płeć itp., ale także uwypuklić w nich upływający czas wraz z jego nieuchronnymi następstwami. Były to satysfakcjonujące chwile spędzone na zwierzeniach Bobby'ego, Jonathana, Clare, a zwłaszcza Alice.

Książka ta o tytule, którego elementy wciąż mieszam (kraniec, nie koniec!); autora o nazwisku niezmiennie nastręczającym wątpliwości (nie zapomnieć o TRZECIM „n” przed „g”), miała posłużyć jedynie za tzw. palate cleanser, czytadło pomiędzy poprzednią lekturą wagi cięższej a kolejną literacką przygodą. O swoim większym niż zakładałam potencjale, przekonała mnie już na...