Myślę, że książka "Władca Pierścieni" jest swego rodzaju podstawą w czytaniu fantastyki. Tak samo jak Harry Potter... Ja zaczęłam od tego drugiego i muszę przyznać, że widzę teraz to "inspirowanie się" Tolkienem przez autorkę Rowling.
"Drużyna Pierścienia" szła mi opornie - raz przeczytałam 100 stron w jeden dzień (co i tak jest słabym wynikiem), kolejnym razem nie mogłam przez dwa tygodnie zabrać się za ostatnie 20 kartek. Stwierdzam jednak szczerze - powieść niewątpliwie ma w sobie wielki urok i rzeczywiście jest napisana "z epickim rozmachem".
Początek był najgorszy - przedzieranie się przez Prolog to, zastrzegam, - jak dla mnie, męczarnia, bo pomimo, że doceniam ten niesamowicie dopracowany świat Tolkiena to na co mi znajomość historii hobbitów? Ale że gardzę "przewracaniem kartek" nie mogłam nie przeczytać. :)
Tak, wyobraźnia tego autora aż "w głowie" się nie mieści. Ile on musiał się namęczyć nad samym wymyślaniem imion a co dopiero genealogią krasnali! Wybitnie uzdolniony facet był z tego Tolkiena. ;)

Podziwiam i z ciekawością sięgam po kolejne księgi zwarte w drugim tomie. Szkoda, że musiałam rok temu oglądać 1 i 2 część filmów... Dobrze, że oszczędziłam "Powrót króla"!

Myślę, że książka "Władca Pierścieni" jest swego rodzaju podstawą w czytaniu fantastyki. Tak samo jak Harry Potter... Ja zaczęłam od tego drugiego i muszę przyznać, że widzę teraz to "inspirowanie się" Tolkienem przez autorkę Rowling.
"Drużyna Pierścienia" szła mi opornie - raz przeczytałam 100 stron w jeden dzień (co i tak jest słabym wynikiem), kolejnym razem nie mogłam...