"Spóźnieni kochankowie" to książka przede wszystkim o miłości, tak silnej i czystej, że przezwyciężyła nawet barierę wieku. Ona, siedemdziesięcioletnia, ślepa staruszka pokazuje, że starość to tylko termin encyklopedyczny. Jej wigor, chęć poznawania świata i radość z tego co posiada sprawiły, że niemal za każdym razem zapominałam, że to osoba w podeszłym wieku. On mężczyzna dużo młodszy rozpala w niej rządzę, odrywa jej piękno i erotyzm. Zupełnie nie przeszkadza mu różnica lat jakie ich dzielą. Każdego dnia z takim samym zapałem opisuje jej otaczającą ich rzeczywistość, pomaga nadrobić stracony czas. Jego miłość, podziw i zaangażowanie sprawiają, że dokonują się rzeczy nadzwyczajne, chciałoby się powiedzieć, że wręcz niemożliwe. Jednak wiadomo nie od dziś, że nie ma silniejszego lekarstwa niż miłość. Oprócz samej treści godna podziwu jest również forma w jakiej powieść została napisana, jest to bowiem dialog, coś co nie często się spotyka. Dzięki lekkości tekstu książkę czyta się jednym tchem.

"Spóźnieni kochankowie" to książka przede wszystkim o miłości, tak silnej i czystej, że przezwyciężyła nawet barierę wieku. Ona, siedemdziesięcioletnia, ślepa staruszka pokazuje, że starość to tylko termin encyklopedyczny. Jej wigor, chęć poznawania świata i radość z tego co posiada sprawiły, że niemal za każdym razem zapominałam, że to osoba w podeszłym wieku. On mężczyzna...