Drobna zmiana - czyli jak Marcin Świetlicki po raz kolejny odpiera atak, że się skończył. Byłem mocno zaskoczony, że tak szybko pojawił się jego zupełnie nowy tomik wierszy, ponieważ jeszcze żywo mam w pamięci pierwsze czytanie tytułu Delta Dietla sprzed roku.
Tym razem dostajemy tekst poetycki, bez podziału na wersy. Autor jasno wskazuje, dlaczego przyjął taką formę. Oczywiście ma to związek z aktualnymi wydarzeniami społeczno-politycznymi. Przekonuje nas, że mamy postrzegać teksty poetyckie jako wiersze "I to nie jest dzienniczek, pamiętniczek czy inne gówno. To są wiersze". Pozostaje się zgodzić.

Już w pierwszym wierszu opisuje sytuację polityczną w Polsce "Na początku były dwa słowa. Po jakimś czasie pojawiło się jedno słowo. Strach pomyśleć, co będzie później". Podstawić pod te słowa nazwy dwóch partii politycznych i jakoś się dopasuje.
I za kilkanaście stron pojawiły się cztery dobre wiersze miłosne. Zaraz potem trochę egzystencji i fochów do ojczyzny, że nie pozwala się z siebie śmiać. Oberwało się również cyfryzacji "To tam trzymają uczucia, stamtąd dowiadują się o niegodziwości świata", "W tym kraju, w którym mrok rozświetlają błękitne poświaty z ekranów. Już nie rozmawiają". Jak zawsze trafnie i celnie, bez przesadnych kombinacji. Pojawia się wspomnienie o Bowie. Styczeń staje się nowym niemal końcem świata, zamiast listopada. A Euforie i Depresje są winne pisaniu, wszelkim życiowym przewrotom.

I jeszcze jest kilka takich linijek, które z precyzją ukazują wojnę polsko-polską, które zaczynają się tak "Wojna cwanych z cwanymi, która wywołuje wojnę głupich z głupimi". Dalej też jest dobrze.
Lekko dostało się również Tokarczuk, zestawienie jej z bigosem oraz dobrym piwem nie uważam za chwalebne.

Takim oto sposobem, mamy błyskotliwe poetyckie streszczenie wydarzeń z życia państwa, autora, miasta z przełomu 2015/2016, być może niekiedy banalne, lecz nadal nienaganne.

Drobna zmiana - czyli jak Marcin Świetlicki po raz kolejny odpiera atak, że się skończył. Byłem mocno zaskoczony, że tak szybko pojawił się jego zupełnie nowy tomik wierszy, ponieważ jeszcze żywo mam w pamięci pierwsze czytanie tytułu Delta Dietla sprzed roku.
Tym razem dostajemy tekst poetycki, bez podziału na wersy. Autor jasno wskazuje, dlaczego przyjął taką formę....