Ponadczasowy klasyk. Przez jednych zostanie opisany jako zwykłe romansidło, a przez innych jako nieprzemijalne dzieło. W moim odczuciu jest efektem połączenia obu tych klasyfikacji. Końcowy tragizm jest tu wynikiem silnych namietności, a postawy psychologiczne bohaterów mimo starodawnego języka i obyczajów w tle - są nad wyraz wspóczesne. Powieść zarazem wzrusza i bulwersuje. Bo chociaż zachowania Emmy są nieuczciwe ilez to razy na codzień rozum kłóci się z sercem - chyba każdy zna to uczucie. Gdy padły słowa ,,tak chciało przeznaczenie" - w które w istocie nie wierzę - ogarnęło mnie uczucie nostalgii. Bohaterka mimo odmiennego charakteru jest mi bliska; odzwierciedla moją chęć cofnięcia przeszłości, nieustanne pisanie w myślach innego scenariusza na życie. To ksiązka pełna skrajnych emocji, w której drobne wady stylu i formy znikają pod natłokiem osobowości Emmy ujawniającej najskrytsze tajemnic kobiecej natury. Ksiązka ta jest bardzo osobistą pozycją na mojej liście lektur gdyż poczucie nieszczęscia prowadzące do samodestrucji nie jest mi obce.

Ponadczasowy klasyk. Przez jednych zostanie opisany jako zwykłe romansidło, a przez innych jako nieprzemijalne dzieło. W moim odczuciu jest efektem połączenia obu tych klasyfikacji. Końcowy tragizm jest tu wynikiem silnych namietności, a postawy psychologiczne bohaterów mimo starodawnego języka i obyczajów w tle - są nad wyraz wspóczesne. Powieść zarazem wzrusza i...