Lubię wszystkie zwierzęta. Koty również, jednak typową kociarą nie jestem, choć nie ukrywam, że miło byłoby mieć takiego mruczka. Po książkę zdecydowałam się sięgnąć ze względu na tytuł i urzekającą okładkę. Jest to którka opowieść japońskiego poety Takashi Hiraide... opowieść o przyjaźni mężczyzny i kobiety z kotem a także zmianach jakie nastały w ich życiu za sprawą tego zwierzaka.

Małżeństwo trzydziestolatków pracujących w wydawnictwie (oboje są pisarzami), mieszka w małym wynajętym domku gościnnym w spokojnej dzielnicy Tokio. Wiodą skromne, spokojne i na pozór szczęśliwe, choć monotonne życie, zajmując się swoimi sprawami. Wszystko zaczyna się zmieniać z dniem, kiedy w ich życiu pojawia się Chibi - kotka o białym futerku z lekka naznaczonym czarno-rdzawymi plamami, którą przygarnęli ich sąsiedzi zza płotu. Choć właściciele otaczają ją należytą opieką, kotka coraz częściej zaczyna odwiedzać ogród małżeństwa pojawiając się w nim każdego dnia. Mimo iż nie dawała się głaskać i brać na kolana utrzymując z otoczeniem ciągły dystans, szybko skradła serca pary małżonków, którzy z czasem zaczęli rozmawiać o niej, dbać o nią i traktować tak jakby była ich kotem. Chibi stała się członkiem ich rodziny a oni z niecierpliwością wyczekiwali jej przybycia. Mężczyzna zaczął nawet prowadzić dziennik w którym opisywał jak spędzają czas z Chibi: to jak wspina się na sosnę, bawi się piłeczką jak zachowuje się gdy przychodzi na noc spać w ich szafie czy obserwuje powiewy wiatru.

Zwierzątko nieświadomie i w niezauważalny dla bohaterów sposób zbliżyło ich do siebie, wprowadzając w ich życie radość. Nagle pojawił się powód do wieczornych przechadzek po ogrodzie, obserwacji zmieniającego się świata, częstszych rozmów, wspólnego spędzania czasu. Chibi sprawiła, że życie bohaterów nabrało zupełnie innych barw i prawdziwego sensu. W końcu zaczęli cieszyć się tym życiem, dostrzegać to co wcześniej było dla nich niewidzialne, gdyż zbyt bardzo skupiali się na swojej pracy i innych sprawach. Zaczęli żyć, ale tak na prawdę - całym sobą.

Historia o Chibi jest pretekstem do snucia rozważań nad sensem życia, przemijania oraz zachwytem nad pięknem przyrody.
Wyraźnie widać, że te ostatnie mają one ogromne znacznie dla autora, gdyż sporo tutaj dokładnych i jakże plastycznych opisów japońskiej tradycji, lokalnej fauny i flory, zachwytem nad pięknem świata... Bohaterowie dzięki obecności kotki zamiast żyć w ciągłej niepewności i strachu odnośnie tego co będzie, zaczynają akceptować życie takim jakie jest, baczniej się mu przyglądać, cieszyć całym sobą i szanować. Dojrzewają wewnętrznie na tyle aby pogodzić się losem - zaakceptować to co będzie i nauczyć się cieszyć z nawet najdrobniejszych (a dla większości błahych) rzeczy i wydarzeń.

W tej krótkiej opowieści kotka pokazała detale, które z pozoru nie ważne są tak piękne, że nie chcemy o nich zapomnieć, jednak z jakiś powodów to robimy. Może warto było by mimo wszystko zachować je w pamięci? Zapisać w sercu, opowiedzieć.... W rzeczywistości wnoszą one wiele dobrego do naszego życia, sprawiają, że jest ono lżejsze, szczęśliwsze, piękniejsze.

Lubię wszystkie zwierzęta. Koty również, jednak typową kociarą nie jestem, choć nie ukrywam, że miło byłoby mieć takiego mruczka. Po książkę zdecydowałam się sięgnąć ze względu na tytuł i urzekającą okładkę. Jest to którka opowieść japońskiego poety Takashi Hiraide... opowieść o przyjaźni mężczyzny i kobiety z kotem a także zmianach jakie nastały w ich życiu za sprawą tego...