Co zrobilibyście, gdyby okazało się, że powoli zamieniacie się w szkło? Szukali sposobu na powstrzymanie tej przemiany? Spędzili pozostały Wam czas z przyjaciółmi, rodziną, miłością, strając się wykorzystać go jak najlepiej? A może zrobilibyście jeszcze coś innego?
Ida MacLaird nie ma za dużego wyboru - z każdym dniem coraz bardziej przypomina szklany posąg, a zaczyna się dość niewinnie - od koniuszków palców u stóp. Na St. Hauda's Land rozpaczliwie poszukuje Henry'ego Fuwy, uważajac go za jedyny swój ratunek. Aż pewnego dnia poznaje Midasa - skrytego fotografa, kochającego się w czerni i bieli.
Ale...
Kim jest Henry Fuwa? Jaką "skrzydlatą" tajemnicę skrywa? Co łaczy go z przeszłością Idy i życiem Midasa? I czy zdoła powstrzymać przemianę? Ida jest pierwszą, która zaczęła przemieniać się w szkło czy też nie?
"Dziewczyna o szklanych stopach" nie jest typową "love story" - poza wątkiem miłosnym ukazuje wiele innych wartości. Bo co naprawdę jest najważniejsze w życiu? Miłość? Przyjaciele? Rodzina? Przeżycia? Ali Shaw opowiada w niej również o cierpieniu, bólach i cieniach z przeszłości, niedomówieniach...
Dlaczego ojciec Midasa utracił wszelkie uczucia? Dlaczego traktował jego matką z takim dystansem i chłodem? My, czytelnicy, się o tym dowiemy, ale Midasowi nie jest to dane.
Powracając do treści książki - opisy piękne, dialogi nieco mniej. Uważam jednak, że autor chciał przez to uzyskac bardziej rzeczywisty obraz - normalnego świata z niezwykłymi elementami i stworzeniami.
Więc...
Co zrobilibyście, gdyby okazało się, że powoli zamieniacie się w szkło?

Co zrobilibyście, gdyby okazało się, że powoli zamieniacie się w szkło? Szukali sposobu na powstrzymanie tej przemiany? Spędzili pozostały Wam czas z przyjaciółmi, rodziną, miłością, strając się wykorzystać go jak najlepiej? A może zrobilibyście jeszcze coś innego?
Ida MacLaird nie ma za dużego wyboru - z każdym dniem coraz bardziej przypomina szklany posąg, a zaczyna się...