uwielbiam nawiązania mitologiczne w książkach. Marek Soból, inspirując się jednym z ciekawszych motywów, od razu zachęcił mnie do przeczytania jego krótkiej książki.

Mojry, nie wiedzieć czemu, zawsze kojarzyły mi się negatywnie. czas zmienić skojarzenia! ;)

"Mojry" to trzy historie o kobietach. jedna opowieść - jedna kobieta. z pozoru wszystkie są sobie obce, począwszy od wieku, zawodu, trybu życia, przekonań, a jednak coś je łączy; i nawet fakt, że kiedyś się spotkały, nie jest tym, co łączy je najbardziej. zadziwiające jest to, jak mężczyzna mógł tak zgrabnie i subtelnie przedstawić swoje Mojry. nie spodziewałam się, że kiedyś trafię na taką sytuację w polskiej literaturze współcześnie. ;)

Kloto, Lachesis i Atropos to kobiety, które przeżyły lub przeżywają miłość; które mają nadzieję i siłę, by kierować swoim losem wedle własnego sumienia. mimo że w ich historiach natykamy się na temat Holocaustu, prostytucji czy zdrady, to nie są one tak ważne. to tylko tło do historii o miłości - i życiu.
najciekawsza była dla mnie pierwsza historia - starszej kobiety, prowadzącej kawiarnię w Paryżu, która przeżyła wojnę i okupację i której przeszłość przekreśliła przyszłość w sposób miażdżący.
najbardziej zadziwiająca była chyba druga historia. warto odkryć samemu, dlaczego. ;)

jestem pod wrażeniem wrażliwości i subtelności autora, cieszę się, że nie przesadził w żadną stronę - nie przymusza do łez i wzruszeń, nie przeciąga historii, dzięki czemu czytelnik się nie męczy, a jego reakcje są naturalne.

"Mojry" to naprawdę dobra książka. i polska. warto zwrócić na to uwagę! ;)

uwielbiam nawiązania mitologiczne w książkach. Marek Soból, inspirując się jednym z ciekawszych motywów, od razu zachęcił mnie do przeczytania jego krótkiej książki.

Mojry, nie wiedzieć czemu, zawsze kojarzyły mi się negatywnie. czas zmienić skojarzenia! ;)

"Mojry" to trzy historie o kobietach. jedna opowieść - jedna kobieta. z pozoru wszystkie są sobie obce, począwszy od...