Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jest grono zacnych autorów, w tle miasto, które dobrze znam… A tymczasem wyszedł zbiór dość nierównych opowiadań. Może to typowa skaza każdej antologii, w której zaproszeni twórcy zmuszeni są pisać na z góry zamówiony temat. W przypadku antologii miejskiej (w dodatku z miłością w tle) skutkuje to pewną powierzchownością, czasem brakuje odniesienia do konkretnych miejsc (poza pewnymi wyjątkami),przez co opisywane wydarzenia mogły dotyczyć każdego innego miasta. Przypuszczam, że część autorów mogła zmagać się z tekstem jak w opowiadaniu Pana Macieja Malickiego :-) Z drugiej strony dyskusyjna może być forma promocji miasta polegająca na wymienieniu kilku nazw ulic. Z tego względu mam np. mieszane odczucia odnośnie Eberharda Mocka i jego osadzenia w międzywojennym Wrocławiu w pewnym znanym cyklu wydawniczym. Myślę, że oceny poszczególnych opowiastek mogą być subiektywne, gdyż będziemy patrzyli na nie przez pryzmat lubianych autorów, znając ich styl i sposób patrzenia na świat. Z tego względu lepiej czytało mi się opowiadania Krzysztofa Vargi, Andrzeja Pilipiuka, wspomnianego już Malickiego czy tercetu znanego ze współpracy na płaszczyźnie literatury kryminalnej: Grin-Grzegorzewska-Świetlicki; choć w przypadku Pana Marcina znacznie wyżej cenię jego dokonania na polu poetyckim. Ogromnie pozytywnym zaskoczeniem było opowiadanie Pana Ignacego Karpowicza – moje dotychczasowe spotkanie z jego prozą było bowiem nieudane. Przy niespiesznej lekturze ten zbiór jednak zyskuje .