Można by napisać, że książka zbudowana jest z motywów tyle uniwersalnych co oklepanych do bólu. I byłaby to prawda. Przyjazn, tęsknota, ukochane zwierzę, wojna która niszczy, przedwczesna śmierć mamy odciskająca piętno tak na dziecku jak i na osamotnionym ojcu i tak dalej. To wszystko już było. 1000 razy. Albo i 10.000.
Ale trzeba przyznać, że w PAXie otrzymujemy to w formie tak lekkiej, łatwej do przyswojenia i niepretensjonalnej pod względem dramatyzmu, że ... jakoś wyjątkowo komfortowo i przyjemnie się to wszystko pochłania.
Język opowieści jest skrojony pod kątem młodego czytelnika ale nie jest infantylny. Jasna i prosta narracja też nie poraża swoją banalnością.
Autorka ewidentnie znalazła przepis na mowę "środka" satysfakcjonująca najmłodszych i lekkostrawną dla dorosłych co nie jest sztuką powszechną wśród piszących dla dzieci.
Książka jest naprawdę urokliwa, historia chłopca którego dorośli zmusili do porzucenia swojego zwierzaka (w tym przypadku to lisek) a który następnie wyrusza w długą podróż by wbrew wszystkiemu odnalezć opuszczonego przyjaciela i wciąga i smuci i napawa optymizmem.
Skończywszy czytać tę opowiastkę miałem pewne wrażenie, że autorka była gotowa stworzyć dzieło znacznie dłuższe ale zdecydowała się je skrócić, być może mając na uwadze najmłodszych czytelników. Gdy zaczyna się odyseja i chłopca i jego pozostawionego lisa, autorka bogato i dość szczegółowo opisuje trudy pierwszych dni naszych bohaterów. Obserwujemy jak jedno i drugie samotnie zmuszone jest radzić sobie w środowisku dla nich obcym, jakim zagrożeniom muszą stawiać czoła, jak nawiązują pomocne przyjazni i tak dalej. I nagle dochodzi do przeskoku w trakcie którego wędrujący bohaterowie których dzieli kilkaset km pokonują ten dystans dosłownie na kilku stronach książki. Dość zaskakujący krok autorki, pozostaje wrażenie nie do końca wykorzystanego potencjału.
Suma summarum to jednak ujmujące dziełko.

Można by napisać, że książka zbudowana jest z motywów tyle uniwersalnych co oklepanych do bólu. I byłaby to prawda. Przyjazn, tęsknota, ukochane zwierzę, wojna która niszczy, przedwczesna śmierć mamy odciskająca piętno tak na dziecku jak i na osamotnionym ojcu i tak dalej. To wszystko już było. 1000 razy. Albo i 10.000.
Ale trzeba przyznać, że w PAXie otrzymujemy to w...