Wiele osób oglądało Bravehearta, więc przynajmniej w zarysie kojarzy takie postacie jak William Wallace czy Robert Bruce i konflikt Szkotów z Anglikami. Książka powstała już dosyć dawno, a polskie tłumaczenie oparte jest na wersji z 1934 roku. Evan Barron w swojej pracy koncentruje się na latach 1296-1314 i sytuacji po bitwie pod Bannockburn poświęca ledwie kilka stron (wojna skończyła się w 1328 roku). Przede wszystkim, na pierwszy rzut oka widać, że książka jest polemiką z innym szkockimi i angielskimi historykami i chyba wpasowuje się w jakiś szerszy spór historiograficzny. Trzeba oddać autorowi, że przywrócił do życia pamięć kilku mniej znanych postaci takich jak Andrew de Moray, którzy nie stali się tak znanymi postaciami jak William Wallace. Na pochwałę zasługuje również krytyka źródeł i dokumentów. Autor analizuje różne kroniki, listy, obala poglądy innych historyków, starając się ustalić wersję wydarzeń najbliżej zbliżoną do prawdy. Jeśli miałbym się do czegoś przyczepić, to fakt, że autor swoją książkę kierował do szkockiego czytelnika, który był obeznany z podstawowymi faktami na temat wojny. Przykładowo autor nie pokusił się o przedstawienie bitwy pod Stirling, tłumacząc, że Szkoci wiedzą dużo na ten temat. Jeśli chodzi o postać Williama Wallace'a tu również Barron uważa, że postać jest na tyle oczywista, że nie chcę się o niej rozpisywać, ewentualnie odsyła do prac innych historyków. Szkoda również, że w polskim wydaniu nie pokuszono się o dodanie jakichś map, w książce występują jedynie dwa plany przedstawiające bitwę pod Bannockburn. Mimo to, książka przedstawia dość ciekawy i trochę zapomniany konflikt, warto więc sięgnąć po pozycję i poczytać o walecznych czynach Szkotów.

Wiele osób oglądało Bravehearta, więc przynajmniej w zarysie kojarzy takie postacie jak William Wallace czy Robert Bruce i konflikt Szkotów z Anglikami. Książka powstała już dosyć dawno, a polskie tłumaczenie oparte jest na wersji z 1934 roku. Evan Barron w swojej pracy koncentruje się na latach 1296-1314 i sytuacji po bitwie pod Bannockburn poświęca ledwie kilka stron...

Pasjonuję się historiami, które niemalże zapomniane, miały istotny wpływ na ludzi i miejsca w których dana opowieść miała miejsce. I mówię tu o rzeczywistych wydarzeniach, czy bohaterach, których czyny obrosły już legendą i na zawsze zapisały się w świadomości pokoleń.

Pozostając w temacie, który obecnie całkiem wyraziście jest omawiany w prasie i telewizji, a konkretnie chodzi o działania Szkocji, mające przywrócić jej niezależność od Zjednoczonego Królestwa, sięgnąłem po książkę Evana M. Barrona "Wojna o niepodległość Szkocji". A czasy opisane w tej publikacji są tyle odległe, co całkiem dobrze udokumentowane. Chodzi tu o końcówkę XIII wieku, kiedy to Szkocja postanowiła uwolnić się od wpływów swojego silniejszego przeciwnika i zaczęła walczyć o swoją niezależność. Na pierwszy plan w tej opowieści wybija się zapomniana prawie, lecz niezwykle barwna postać Andrew De Moraya i jego rola w tej, jakże fascynującej opowieści. Autor nie skupia się tylko na jednym modelu przedstawiania faktów. Przytacza różne źródła, a także stara się obalić, niektóre, jego zdaniem nieprawdziwe fakty, które zakłamują obraz sytuacji. Nie pozostaje mi nic innego jak zachęcić wszystkich miłośników do lektury.

Niezwykle ciekawa lektura, po której moja wiedza znacznie się poszerzyła. Książka która powstała w 1914 roku, a więc ponad sto lat temu w niczym nie ustępuje współczesnym dziełom, a niektóre nawet przewyższa. Pisarz jest niezwykle ciekawym gawędziarzem, potrafi przekazać swoją wiedzę, racje w sposób klarowny i przejrzysty. Kompendium wiedzy na dany temat, który czyta się niczym najlepszą powieść. Polecam, nie tylko miłośnikom historii.

Pasjonuję się historiami, które niemalże zapomniane, miały istotny wpływ na ludzi i miejsca w których dana opowieść miała miejsce. I mówię tu o rzeczywistych wydarzeniach, czy bohaterach, których czyny obrosły już legendą i na zawsze zapisały się w świadomości pokoleń.

Pozostając w temacie, który obecnie całkiem wyraziście jest omawiany w prasie i telewizji, a konkretnie...