Fenomenalny komiks pt. „Codzienna walka” to apoteoza zwyczajnego życia przebiegającego bez nadzwyczajnych wzlotów lub upadków. Życia, w którym nie ma wielkich spraw, heroicznych walk czy dramatycznych zwrotów. Marco, główny bohater opowieści, jest przeciętnym człowiekiem, który ma swoje zalety i talenty, jak i również wstydliwe, czasami wręcz żenujące słabości. Nie jest maszyną zaprogramowaną na sukces, jego życie nie zmierza ku precyzyjnie wyznaczonym celom – bardziej wydaje się toczyć bezwładnie z dnia na dzień, niczym kula bilardowa pchana przez zewnętrzne okoliczności i wewnętrzne demony. Obserwujemy go jak mniej lub bardziej udanie mierzy się z różnymi wyzwaniami – zaangażowaniem w głęboką relację, związanym z tym wzięciem odpowiedzialności za siebie i drugą osobę, ojcostwem, przewartościowaniem ideałów etc.

Komiks Larceneta to również opowieść o samotności. Nie tej wielkiej, heroicznej, właściwej jednostkom wybitnym żyjącym w niezwykłych czasach, ale tej banalnej, codziennej, tak oczywistej, że aż nie zauważanej. Marco próbuje zrozumieć swojego ojca, stopniowo zdając sobie sprawę, że jest on człowiekiem tak samo zagubionym jak on sam. Czyta jego pamiętniki, nie potrafi jednak pojąć ich sensu, gdyż patrzy na nie z perspektywy dziecka, podczas gdy tak naprawdę są obrazem rozbitej i złamanej przez wojnę psychiki, która zrezygnowała z poszukiwania w życiu wyższych wartości i dla ratowania się przed stoczeniem w szaleństwo skupiła się na pozornie banalnych, prozaicznych przejawach otaczającej rzeczywistości. Bohater uczęszcza na sesje psychoterapii, lecz nawet tam kontakt jest powierzchowny. Mimo iż zwierza się z najgłębszych, najbardziej intymnych odczuć i myśli, spotyka się z obojętnością terapeutów, którzy co najwyżej stosują sprytne sztuczki mające na stworzenie iluzji relacji i zaangażowania.

Fabuła opowieści nie zawiera jakichś szczególnych momentów przełomowych. Zarówno zdarzenia tragiczne, jak i momenty tryumfalne, giną w codziennej prozie życia. Bohater nie dochodzi do nadzwyczajnych wglądów, nie odkrywa głębokich praw życia – stopniowo odkrywa jego złożoność, mierzy się z wyzwaniami, kiedy przychodzi ich czas. Czasami idzie mu to lepiej, czasami gorzej – tak jak nam wszystkim.

Maestria autora kryje się w jego umiejętności wykreowania historii cechującej się niesamowitą intensywnością. Autor unika pułapki popadnięcia w banalne moralizatorstwo, nie próbuje podawać recept. Pokazuje jedynie złożoność codziennej ludzkiej egzystencji, która, niczym fraktal, w swoich codziennych rytmach i rutynach odzwierciedla dramat życia całej ludzkości. Od strony graficznej mamy do czynienia z minimalistycznymi środkami. Autor nie eksperymentuje z kadrowaniem, nie miesza technik malarskich. Postacie rysowane są w lekko karykaturalny, kreskówkowy sposób, dzięki czemu cała opowieść nabiera swoistego słodko – gorzkiego ciepła i uroku. Polecam zdecydowanie wszystkim fanom niebanalnych opowieści, nawet tym, którzy stronią od komiksów.

Fenomenalny komiks pt. „Codzienna walka” to apoteoza zwyczajnego życia przebiegającego bez nadzwyczajnych wzlotów lub upadków. Życia, w którym nie ma wielkich spraw, heroicznych walk czy dramatycznych zwrotów. Marco, główny bohater opowieści, jest przeciętnym człowiekiem, który ma swoje zalety i talenty, jak i również wstydliwe, czasami wręcz żenujące słabości. Nie jest...