Kreska bardzo ładna (w końcu animator od "Herkulesa" i "Dzwonnika z Notre Dame") przez to że jest bez kolorów wygląda jak by ją ktoś luźno naszkicował w zeszycie - piękna.
Fabuła cóż.. tajemnicza, ciepła i wzruszająca.
Z początku wątek niczym z Władców Pierścieni - 3 jeźdźców szuka chłopca, niczym jakieś upiory. Później jakaś wróżka, którą zna matka chłopca i jak się okazuje też była ścigana przez jeźdźców. Następnie widzimy, że obojga rodziców zdaje się wiedzieć co sie dzieje i dlaczego chłopiec jest ścigany. I już coś zaczęłam podejrzewać, że to śmierć. Potem podróż, w porcie i na samym statku ciągle czułam napięcie, że zaraz coś się stanie, że ojciec z synem sie rozdzielą, że zginie ktoś ważny. No i ten dziwny staruszek jednak wzbudził moje zaufanie, ale coś tu śmierdziało. Więc reszta książki to już domysły.
Staruszek który oszukał śmierć i rodzice chłopca którzy też chcieli od niej uciec myślę, że oni od początku narodzin syna wiedzieli.
Po prostu chodzi o to, że przed śmiercią nie da się uciec, a powinno się cieszyć każdą chwilą.
Polcem :)

Kreska bardzo ładna (w końcu animator od "Herkulesa" i "Dzwonnika z Notre Dame") przez to że jest bez kolorów wygląda jak by ją ktoś luźno naszkicował w zeszycie - piękna.
Fabuła cóż.. tajemnicza, ciepła i wzruszająca.
Z początku wątek niczym z Władców Pierścieni - 3 jeźdźców szuka chłopca, niczym jakieś upiory. Później jakaś wróżka, którą zna matka chłopca i jak się...

Czytałem jakoś dawniej, pewnie w roku Brexitu. Po "Portugalii" szukałem w bibliotece innych tytułów Pedrosy i trafiłem właśnie na "Trzy cienie". Mimo braku koloru, który dodawał tyle głębi "Portugalii" to także niezwykła opowieść w klimacie, który jedynie ten autor potrafi wykreować.

Czytałem jakoś dawniej, pewnie w roku Brexitu. Po "Portugalii" szukałem w bibliotece innych tytułów Pedrosy i trafiłem właśnie na "Trzy cienie". Mimo braku koloru, który dodawał tyle głębi "Portugalii" to także niezwykła opowieść w klimacie, który jedynie ten autor potrafi wykreować.

Ja wiem, że fani Pedrosy kochają ten komiks i że jest cudnie narysowany, ale naprawdę mam awersję do pełnych patosu metafor w baśniowych opowieściach, więc nie mogę ocenić wyżej. Na pocieszenie wspomnę, że na tle - celującego w podobne klimaty - "Ye" i tak jest klasa

Ja wiem, że fani Pedrosy kochają ten komiks i że jest cudnie narysowany, ale naprawdę mam awersję do pełnych patosu metafor w baśniowych opowieściach, więc nie mogę ocenić wyżej. Na pocieszenie wspomnę, że na tle - celującego w podobne klimaty - "Ye" i tak jest klasa

Cyril Perdosa to wyjątkowy twórca komiksów. Ten były ilustrator Disneya swoje perełki ("Równonoce", "Złoty wiek") wypuszcza rzadko, ale przeważnie są to tytuły z najwyższej półki. Nie inaczej było tym razem. "Trzy cienie" to baśń dla dorosłych. Pewnego dnia trzy tajemnicze postacie zjawiają się nieopodal gospodarstwa zamieszkałego przez trzyosobową rodzinę. Szybko staje się jasne, że zjawiły się po to, aby zabrać ze sobą syna małżeństwa farmerów. Rozpoczyna się bajkowa, ale i dramatyczna podróż, której celem jest ucieczka tytułowym cieniom.
To opowieść pełna strachu, lęku i napięcia, ale nie brakuje tu też humoru i nadziei. Świetna, ponadczasowa pozycja o determinacji, miłości i ludzkiej determinacji.

Cyril Perdosa to wyjątkowy twórca komiksów. Ten były ilustrator Disneya swoje perełki ("Równonoce", "Złoty wiek") wypuszcza rzadko, ale przeważnie są to tytuły z najwyższej półki. Nie inaczej było tym razem. "Trzy cienie" to baśń dla dorosłych. Pewnego dnia trzy tajemnicze postacie zjawiają się nieopodal gospodarstwa zamieszkałego przez trzyosobową rodzinę. Szybko staje się...

Prosta ,,animacja'' o rodzinie ze wsi, gdzie spokój i idylla zostaje przerwana przez jeźdźców na wzgórzu, którzy chcą porwać chłopca. Zjawiają się tytułowe cienie, by zburzyć fasadę bezpieczeństwa oraz rozdzielić członków familii. Ojciec postanawia zabrać syna na drugi brzeg świata, aby uciec od nadciągającego widma bez twarzy. Charakterystyczna literatura drogi: nieustające zagrożenie, towarzyszący niepokój, wieczna tułaczka oraz drobny humor pomagający zmniejszyć napięcie - życie w strachu, by ich zabiło. ,,Trzy cienie'' balansują na granicy jawy i snu. Ekspresjonistyczne rysunki ułatwiają zbudować atmosferę obłędu, gdzie nikt nie kryje uczuć graniczących z paranoją umysłu. Rozmyte, deformacyjne czarno-białe kadry uwypuklają mroczną stronę bieguna, gdzie beztroskie, rodzinne siedlisko zmienia się w rozpaczający obraz upadku kontroli nad sytuacją bez wyjścia.

,,Trzy cienie'' kreślą fabułę o poświęceniu, o pogodzeniu się ze śmiercią, wielkim oddaniu czy przedwczesnym oskarżeniu o zło. Nie brakuje elementów fantastycznych czy scen grozy - przystępnych dla dzieci. To niedługa, lecz skondensowana opowieść ze znanymi motywami fantasy, jak czarnoksięstwo. Z bogatą szatą graficzną, sympatycznymi postaciami oraz niebanalnym zakończeniem. Bez prostackich rozwiązań fabularnych, bez lukru i taniego hollywoodzkiego wyjścia z opresji. Czuć, że cienie są niezwyciężeni, przygoda omenem i tęsknotą za domem, a ucieczka daremnym trudem.

Prosta ,,animacja'' o rodzinie ze wsi, gdzie spokój i idylla zostaje przerwana przez jeźdźców na wzgórzu, którzy chcą porwać chłopca. Zjawiają się tytułowe cienie, by zburzyć fasadę bezpieczeństwa oraz rozdzielić członków familii. Ojciec postanawia zabrać syna na drugi brzeg świata, aby uciec od nadciągającego widma bez twarzy. Charakterystyczna literatura drogi:...

Nie przypadł mi do gustu ten komiks. Historia, choć początkowo ciekawa, z czasem, moim zdaniem, robi się coraz gorsza. Za dużo tu fantastyki, której tak nie lubię... Same rysunki też, w mojej opinii, nie są najwyższych lotów. Zdecydowanie bardziej wolę rysunki Delisle niż Pedrosy. Polecać nie będę, może warto się zapoznać samemu i wyrobić sobie zdanie.

Nie przypadł mi do gustu ten komiks. Historia, choć początkowo ciekawa, z czasem, moim zdaniem, robi się coraz gorsza. Za dużo tu fantastyki, której tak nie lubię... Same rysunki też, w mojej opinii, nie są najwyższych lotów. Zdecydowanie bardziej wolę rysunki Delisle niż Pedrosy. Polecać nie będę, może warto się zapoznać samemu i wyrobić sobie zdanie.

7,5; Pięknie narysowana, prosta, a jednocześnie głęboka, opowieść o rodzicielskiej miłości, strachu przed stratą i tym jak wiele warte jest życie.
Jedyny problem, jaki mam dostrzegłem, to niejasne ostatnie kadry i pewne trzy cytaty, które mogą brzmieć pięknie, lecz w rzeczywistości nie niosą z sobą żadnego przesłania i stanowią bardziej niemal liryczne zakończenie, z którego nic nie wynika.
Mimo wszystko, choć komiks ten mnie nie wzruszył, dostrzegam piękno w jego prostocie i chyba tym właśnie miał być: śliczną, choć dobrze nam znaną historią o bezsensowności ucieczki przed "rzeczą ostateczną".

7,5; Pięknie narysowana, prosta, a jednocześnie głęboka, opowieść o rodzicielskiej miłości, strachu przed stratą i tym jak wiele warte jest życie.
Jedyny problem, jaki mam dostrzegłem, to niejasne ostatnie kadry i pewne trzy cytaty, które mogą brzmieć pięknie, lecz w rzeczywistości nie niosą z sobą żadnego przesłania i stanowią bardziej niemal liryczne zakończenie, z...

Opowieść graficzna narysowana dość oszczędną, ale klimatyczną kreską. Baśniowa atmosfera, przesycona grozą, próba ucieczki przed demonami, które okazują się przeznaczeniem. Konieczność pogodzenia się z losem, ze stratą... Świetna opowieść. Refleksyjna, poruszająca.

Opowieść graficzna narysowana dość oszczędną, ale klimatyczną kreską. Baśniowa atmosfera, przesycona grozą, próba ucieczki przed demonami, które okazują się przeznaczeniem. Konieczność pogodzenia się z losem, ze stratą... Świetna opowieść. Refleksyjna, poruszająca.

Świetna, wzruszająca opowieść, która poruszyła mnie bardzo. Rodzice próbujący chronić swoje dziecko, ale muszący sobie poradzić z losem, które nieustannie chce je odebrać... Cudowna, popłakałam się pod koniec ze względu na poświęcenie ojca. Przecudowna i wyjątkowa, nie żałuję ani jednej strony przeczytane. Rysunki na bardzo wysokim poziomie! Bardzo mi się podobała :D

Świetna, wzruszająca opowieść, która poruszyła mnie bardzo. Rodzice próbujący chronić swoje dziecko, ale muszący sobie poradzić z losem, które nieustannie chce je odebrać... Cudowna, popłakałam się pod koniec ze względu na poświęcenie ojca. Przecudowna i wyjątkowa, nie żałuję ani jednej strony przeczytane. Rysunki na bardzo wysokim poziomie! Bardzo mi się podobała :D

wzruszające <3 i dla dzieci i dla dorosłych

wzruszające <3 i dla dzieci i dla dorosłych